نبویان در صحن مجلس:
استرالياي ميزبان بازي افتتاحيه شانزدهمين دوره مسابقات جام ملت هاي آسيا را با نتيجه 4-1 به سود خود خاتمه داد تا شروعي قدرتمندانه داشته باشد.
به گزارش "ورزش سه"، البته این
پیروزی آنطور که از نتیجه برمی آید به آسانی برای کانگوروها به دست نیامد و
به جرأت می توان گفت کویت در این دیدار فرصت کسب امتیاز را داشت. به همین
خاطر به نکاتی از بازی افتتاحیه جام ملت های 2015 می پردازیم که می تواند
برای تیم ملی فوتبال کشورمان با اهمیت و پند آموز باشد.
بازی آسان وجود ندارد
وقتی حسین فاضل خیلی زود و در میان بهت حاضرین در ورزشگاه اولین گل جام را برای آبی های کویت به ثمر رساند، خیلی ها در مورد پیروزی استرالیا دچار تردید شدند. شاگردان پوستکوغلو تا دقیقه 33 و گل تیم کیهیل باتجربه به شدت از تحمل شکست در افتتاحیه هراسیده شده بودند. آنها حتی در دقایقی از نیمه دوم که با دو گل برتری از حریف خود پیش بودند نیز از پیروزی خود مطمئن نبودند چرا که کویتی ها در دقایقی بی دقت و گاهی هم بدشانس بودند که نتوانستند برای بار دوم و سوم دروازه مت رایان را باز کنند. پس هیچ تیمی نمی تواند به خاطر اسم بزرگتر و بازیکنان سرشناس تر خود را از پیش برنده بداند و به همین دلیل رقم خوردن هر نتیجه ای در این بازی ها ممکن است.
هنر دفاع کردن و ضد حمله زدن
هرچند کویت برنده بازی افتتاحیه نبود اما این بازی نشان داد دفاع کردن می تواند منجر به کسب نتیجه گردد، حتی اگر تماشاگر پسند نباشد. در همین دیدار دفاع چند لایه کویت و بازی صرفاً تدافعی آنها پس از رسیدن به گل، کار را برای زردپوشان میزبان فوق العاده سخت کرده بود و چه بسا اگر شاگردان نبیل معلول تونسی در تمام 90 دقیقه می توانستند به مانند 30 دقیقه ابتدایی با تمرکز بالا و دقت کافی به وظایف دفاعیشان بپردازند، کسب امتیاز از بازی نخست دور از انتظار نبود. البته کویتی ها خیلی زود نشان دادند چرا در آسیا تیمی درجه دو محسوب می شوند. آنها هیچ برنامه ای برای ضدحملات خود نشان ندادند تا از خوب دفاع کردنشان کمترین بهره ای نبرند.
حفظ تمرکز، بهره بردن از اشتباهات حریف و نقش پر رنگ باتجربه ها
اگر استرالیا پس از خوردن گل آرامش و تمرکز خود را از دست می داد آیا بازهم می شد نتیجه بازی 4-1 به نفع آنها تمام شود؟ قطعاً خیر. فوتبال 90 دقیقه است و داشتن صبر و حوصله در بیشتر دقایق می تواند حاکمیت میدان را در اختیار تیم منظم و منضبت قرار دهد. کاری که سازماندهی آن بر عهده بازیکنان باتجربه تیم است. در این صورت کافی است منتظر اشتباهات بازیکنان حریف نشست تا با سود بردن از این لحظات، نتیجه دلخواه را رقم زد. تجربه همان برگ برنده ای بود که استرالیا در بازی افتتاحیه رو کرد و برد!
تحمل بازی عربی!
تصویربرداری نسبتاً زیبا، ورزشگاه استاندارد و باکیفیت و حضور پرشور تماشاگران هر بیننده ای را به شک می انداخت که آیا این یک بازی آسیایی است؟ اما وقفه های متعدد، ایجاد تأخیر در بازی و به خصوص مصدوم نمایی های پر تعداد از حضور یک تیم عربی در بازی خبر می داد. جالب آنکه زردپوشان میزبان هیچ گاه از کوره در نرفتند و اسیر جنگ های روانی حریف خود نشدند. چیزی که ما ایرانی ها را به شدت آزار می دهد. با توجه به همگروهی تیم ملی فوتبال کشورمان با سه تیم از حاشیه خلیج فارس، تحمل این شیوه بازی توسط بازیکنانمان بسیار مهم است.
استرالیا دیدار افتتاحیه را با نتیجه ای درخشان پشت سرگذاشت اما بردن یک بازی در تورنمنت های فشرده ای نظیر جام ملت های آسیا برای هیچ تیمی نمی تواند چندان مهم باشد! هر تیمی برای رسیدن به موفقیت به آمادگی بدنی بالا، توازن نفرات اصلی و رزرو، مدیریت صحیح تیم و نفرات، تعویض های به موقع و استفاده کردن از فرصت ها و چندین و چند عامل دیگر به طور همزمان نیازمند است.
بازی آسان وجود ندارد
وقتی حسین فاضل خیلی زود و در میان بهت حاضرین در ورزشگاه اولین گل جام را برای آبی های کویت به ثمر رساند، خیلی ها در مورد پیروزی استرالیا دچار تردید شدند. شاگردان پوستکوغلو تا دقیقه 33 و گل تیم کیهیل باتجربه به شدت از تحمل شکست در افتتاحیه هراسیده شده بودند. آنها حتی در دقایقی از نیمه دوم که با دو گل برتری از حریف خود پیش بودند نیز از پیروزی خود مطمئن نبودند چرا که کویتی ها در دقایقی بی دقت و گاهی هم بدشانس بودند که نتوانستند برای بار دوم و سوم دروازه مت رایان را باز کنند. پس هیچ تیمی نمی تواند به خاطر اسم بزرگتر و بازیکنان سرشناس تر خود را از پیش برنده بداند و به همین دلیل رقم خوردن هر نتیجه ای در این بازی ها ممکن است.
هنر دفاع کردن و ضد حمله زدن
هرچند کویت برنده بازی افتتاحیه نبود اما این بازی نشان داد دفاع کردن می تواند منجر به کسب نتیجه گردد، حتی اگر تماشاگر پسند نباشد. در همین دیدار دفاع چند لایه کویت و بازی صرفاً تدافعی آنها پس از رسیدن به گل، کار را برای زردپوشان میزبان فوق العاده سخت کرده بود و چه بسا اگر شاگردان نبیل معلول تونسی در تمام 90 دقیقه می توانستند به مانند 30 دقیقه ابتدایی با تمرکز بالا و دقت کافی به وظایف دفاعیشان بپردازند، کسب امتیاز از بازی نخست دور از انتظار نبود. البته کویتی ها خیلی زود نشان دادند چرا در آسیا تیمی درجه دو محسوب می شوند. آنها هیچ برنامه ای برای ضدحملات خود نشان ندادند تا از خوب دفاع کردنشان کمترین بهره ای نبرند.
حفظ تمرکز، بهره بردن از اشتباهات حریف و نقش پر رنگ باتجربه ها
اگر استرالیا پس از خوردن گل آرامش و تمرکز خود را از دست می داد آیا بازهم می شد نتیجه بازی 4-1 به نفع آنها تمام شود؟ قطعاً خیر. فوتبال 90 دقیقه است و داشتن صبر و حوصله در بیشتر دقایق می تواند حاکمیت میدان را در اختیار تیم منظم و منضبت قرار دهد. کاری که سازماندهی آن بر عهده بازیکنان باتجربه تیم است. در این صورت کافی است منتظر اشتباهات بازیکنان حریف نشست تا با سود بردن از این لحظات، نتیجه دلخواه را رقم زد. تجربه همان برگ برنده ای بود که استرالیا در بازی افتتاحیه رو کرد و برد!
تحمل بازی عربی!
تصویربرداری نسبتاً زیبا، ورزشگاه استاندارد و باکیفیت و حضور پرشور تماشاگران هر بیننده ای را به شک می انداخت که آیا این یک بازی آسیایی است؟ اما وقفه های متعدد، ایجاد تأخیر در بازی و به خصوص مصدوم نمایی های پر تعداد از حضور یک تیم عربی در بازی خبر می داد. جالب آنکه زردپوشان میزبان هیچ گاه از کوره در نرفتند و اسیر جنگ های روانی حریف خود نشدند. چیزی که ما ایرانی ها را به شدت آزار می دهد. با توجه به همگروهی تیم ملی فوتبال کشورمان با سه تیم از حاشیه خلیج فارس، تحمل این شیوه بازی توسط بازیکنانمان بسیار مهم است.
استرالیا دیدار افتتاحیه را با نتیجه ای درخشان پشت سرگذاشت اما بردن یک بازی در تورنمنت های فشرده ای نظیر جام ملت های آسیا برای هیچ تیمی نمی تواند چندان مهم باشد! هر تیمی برای رسیدن به موفقیت به آمادگی بدنی بالا، توازن نفرات اصلی و رزرو، مدیریت صحیح تیم و نفرات، تعویض های به موقع و استفاده کردن از فرصت ها و چندین و چند عامل دیگر به طور همزمان نیازمند است.
اخبار ویژه
در دیدار جمعی از علما و بزرگان اهل سنت؛
انتصابهای خطرناک دولت چهاردهم؛
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
