به گزارش پایگاه 598، کیهان در ستون (گفت و شنود) خو نوشت:
گفت: اگر انتساب فرزندان برخی شخصیتهای برجسته انقلاب، با پدران بزرگوارشان را به حساب نیاوریم، از آنها چه هویتی باقی میماند؟!
گفتم:
تقریبا هیچ! برخی از آنها مانند «صفر» هستند که فقط وقتی جلوی عدد «یک»
یعنی پدران عزیز و بزرگوارشان قرار میگیرند، عدد حساب میشوند و اگر یک را
کنار بگذاریم و فقط خودشان را در نظر بگیریم، در نهایت، میشوند بینهایت
صفر! که باز هم همان «صفر» است!
گفت: پس چرا دشمنان بیرونی و دنبالههای
داخلی آنها، اینهمه آنان را تحویل میگیرند و سخنان سخیف و بعضا ضدانقلابی
آنها را با آبوتاب پوشش میدهند؟!
گفتم: خب! به خاطر جایگاه برجسته
پدران بزرگوارشان است و نه خود آنها، مگر نمیبینی که همیشه اسم این
فرزندان را با قید فرزند فلان شخصیت انقلابی یاد میکنند!
گفت: یعنی تصور میکنند که مردم متوجه این ماجرا نیستند؟!
گفتم:
چه عرض کنم؟! دانشآموز تنبلی به مدرسه زنگ زد و با تغییر صدای خود گفت؛
آقای ناظم امروز بهرام نمیتواند به مدرسه بیاید غیبت او را موجه بدانید.
ناظم که شک کرده بود گفت؛ جنابعالی؟! و دانشآموز تنبل گفت؛ خب! من پدرم
هستم دیگه!