همه آمدند کاش من هم می آمدم...

محضر رهبر فرزانه انقلاب حضرت آيت الحق امام عزيز مان خامنه اي(ادام الله ظله)
سلام آقاجان!

بگذاريد بي مقدمه برايتان بنويسم كه دل شكوه گر را تاب مقدمه چيني نيست.
آقا جان!
راستش را بخواهيد اين روزها دلم خيلي گرفته است و خسته جانم؛ چرا كه شنيده ام حالتان كمي ناخوش شده است.
آقا جان!
در اين چند روز عكس‌هاي شما را از آن روزگارهاي دور تا به امروز مرور مي‌كردم؛ شما در لباس پيغمبران زيباتر از هميشه بوديد، در لباس رزم هم پر صلابت مي‌شويد اما صادقانه بگويم لباس بيمارستان اصلا به شما نمي‌آيد عكستان در لباس مريضي فقط جان عاشقانت را مي‌سوزاند كاش زود تر همان عمامه زيبايتان را بر سر بگذاريد و چفيه يادگاريتان را زير عبا بر دوش بيفكنيد.
آقاي آب و آئينه و آفتاب !
اما از همان روز نخست يك نا راحتي ديگر جان مرا خسته تر كرد و هر روز از خودم دلگيرتر مي‌شوم .
رئيس جمهور كه به ديدنتان آمد در دل آرزو كردم كاش رئيس جمهور شده بودم تا دستم به گوشه عبايتان مي‌رسيد؛ مراجع كه آمدند آرزو كردم كاش مرجع تقليدي بودم تا خالصانه به عيادتتان راهي داشتم؛ خطبا كه شرفياب شدند با خود گفتم كاش به جاي روضه خواني و سخنراني در شهر ها و روستا هاي كوچك دست و پا زده بودم تا منبري مشهوري در تهران شوم، تا لحضه اي هم‌نفس شما شوم؛ خطبا كه رفتند نوبت سياسيون شد و باز يك آرزوي جديد ؛ بعد از اخبار با خودم زمزمه مي‌كردم سياست‌مدار هم نشديم كه شايد دمي در كنار تختتان عرض ارادت كنم؛ سياسيون كه عكس‌هاي يادگاريشان را گرفتند اين‌بار نوبت شاعران شد، گفتم خوب حقشان است دستشان به دامن مولايشان برسد، عمري را زحمت كشيده‌اند و نوكر خاندان اهل بيت(عليهم السلام) شده اند؛ شعرهاي تو كه قابل نبود تا در زمره شاعران مقرب باشي؛ تو همان چند بيت سياهه‌هايت به درد تنهائي هاي خودت مي‌خورد، چه انتظاري داري كه با آنان هم‌سفر زيارت حضرت دوست شوي. حالا چند روزيست نوبت به بازيگران و فوتباليست‌ها و ورزشكاران و چهره هاي تلويزيوني رسيده است حاتمي كيا آمد، پروين آمد، دهقان آمد، عمو پورنگ و حتي امير محمد هم آمد؛ حالا اين روزها دلم بد جوري گرفته است كاش ما را هم به آن شه راه بود.
اما آقاجان من كه مهم نيستم بگذار اين آرزو هم روي آرزو هاي ديگر بماند.
بشكست اگر سر من به فداي چشم مستت سر خم مي سلامت شكند اگر سبويي
امروز صبح وقتي شنيدم كه مرخص شديد سجده شكري به جاي آوردم و از خدا خواستم ديگر هيچ وقت در لباس مريضي نبينمتان.
ايام عزت مستدام
فرزند كوچك شما
عبد الصالح شمس اللهي