به گزارش پایگاه 598، ظهر امروز غلامعلی حداد عادل نماینده مجلس شورای اسلامی در پشت صحنه
«پردهنشین»؛ سریال جدید بهروز شعیبی حاضر شد و به گفتگو با عوامل این فیلم
پرداخت.
در انتهای این بازدید خبرنگار تسنیم گفتگوی کوتاهی با حداد
انجام داد. اما حداد پیش از اینکه به سوالات پاسخ دهد، گفت: خوشحالم که به
دعوت کارگردان محترم سریال «پردهنشین» فرصت حضور سر صحنه این سریال را
پیدا کردم. تا آنجایی که من از فیلم نامه این مجموعه تلویزیونی آگاه
هستم،این سریال به بخشی از هویت زندگی اسلامی ایرانی مربوط است که در یک
فضای اقتصادی این جلوه معنوی را در میان اقشار اجتماعی نشان میدهد.از طرف
دیگر، خوشحالم که یک مکان قدیمی که جزو میراث فرهنگی تهران است را برای این
سریال انتخاب کردهاند. کاروانسرای خانات در همان محله ای در تهران است که
من به دنیا آمدم. از 60 سال پیش من از وجود چنین سرایی مطلع بودم و
خوشحالم که بازسازی شده است. سرای خانات علاوه بر اینکه کارکرد اقتصادی خود
را دارد می توان برای فعالیتهای فرهنگی و هنری هم استفاده شود.
حداد
عادل ادامه داد: در تمدن اسلامی بازار نقطه مقابل معنویت نبوده است بلکه
متن زندگی است. بازار در شهرهای اصلی ایران به منزله ستون فقرات شهر بوده
است و به قلب شهر یعنی مسجد جامع و امامزاده شهرمنتهی می شده است. یعنی
بازاری یا مشتری انتهای مسیرش حضور در یک فضای معنوی بوده است.همین حضور
مسجد در قلب بازار باعث می شد که یاد خدا در دل کسبه باقی بماند.عمولا در
مساجد مدرسه و حوزههای علمیه هم بود. وجود یک معلم اخلاق که صاحب نفس بود
باعث تربیت بازاریان میشد. بعضی وقتها بازاریان در کلاس این روحانیون درس
می خواندند. همین فضای معنوی باعث میشد که بازار نیز خالی از غل و غش و
هرگونه کلاهبرداری شود.
خبرنگار تسنیم از حداد پرسید که نکته اصلی
این سریال پرداخت دوباره به روحانیت است. فکر میکنید این سریال چهقدر در
این رویکرد موفق باشد که حداد گفت: نکته خاص سریال ترکیب بازار و روحانیت
است که به اعتقاد من جنبه ی مثبتی دارد ولی بعضا روشنفکران بر اساس آموزه
های مارکسیستی و غربی آن را منفی می دانند و نقد می کنند.روحانیت بخش مهمی
از واقعیت زندگی اجتماعی و تاریخی ما بوده است که پرداخت و نگاه به آن در
دوران پهلوی همیشه ممنوع بوده است. طبیعی هم هست، آنها دشمن روحانیت بودند
و خودشان را هم دشمن روحانیت می دانستند و هیچ وقت علاقه نداشتند که جنبه
های رومثبت روحانیت را در هنر و جاهای دیگر عرضه کنند.اما بعد از انقلاب
فیلمسازان جوان با واقیعتهای هویتی جامعه ما مواجه شدند و با جامعه
روحانیت آشتی کردند
حدادعادل در پاسخ به سوالی که خواستار ارزیابی
مصداقی او از فیلمهای موفق در نمایش چهره روحانیت گفت:اما اینکه در کدام
یک از فیلم ها و سریال ها موفق تر بودند من نمیتوانم قضاوت کنم چون همه
آنها را ندیدهام. اما این را میتوانم بگویم که مجموعا مردم از فیلمهایی
که زندگی طبیعیشان را نشان میدهند بیشتر استقبال میکنند، چون واقیعیت
را لمس می کنند و فرق طبیعی بودن و تصنعی بودن را خیلی زود می فهمند.
حداد
ادامه داد: در سالهای اخیر فیلم های متعددی تولید شده است که نقش اول آن
را روحانی ایفا می کرده است و به لطف انقلاب و این هنر مردمی، مردم دیگر
آن فاصله عجیب دوران پهلوی با روحانیت را ندارد و آرام و آرام حس میکنند
که روحانیت هم بخشی از زندگی آنهاست و آن تصوری که از روحانیت ایجاد شده
بود و هر کسی انگ و رنگی به آن می چسباند به کمک هنرمندان زدوده شده است .
در
پایان این گفتگو از حدادعادل در مورد اکران یک فیلم جنجالی و حاشیهساز در
سینمای ایران پرسیده شد و حداد گفت: من فیلم «عصبانی نیستم» را ندیدهام
که بتوانم داوری کنم. چون بعضی وقت ها یک اثر هنری به دلیل نقل قول های
جزئی غلط معرفی میشد. ممکن است این اثر هنری بد باشد و اکران آن مضر اما
بعد از دیدن می شود در موردش قضاوت کرد. اما به نظرم برای جلوگیری از این
حاشیهها راههایی وجود دارد. در مجلس هشتم گاهی وزارت ارشاد برخی فیلمها
را به ما نشان میداد . حالا هم اگر کمیسیون فرهنگی مجلس این فیلم را ببیند
به نظرم راهکار مناسبی است.به این ترتیب نمایندگان یا با توضیح منظور فیلم
میتوانند از به وجود آمدن تنش و جنجال در جامعه جلوگیری کنند و یا با
توضیح معایب فیلم میتوانند، مسئولین را به عدم اکران آن توجیه کنند. در هر
صورت همکاری مجلس با وزارت ارشاد مفید است و من این راه را توصیه میکنم.