وزارت علوم، تحقیقات و فنآوری یکی از راهبردی ترین دستگاههای نظام در دهه
چهارم انقلاب اسلامی است. اختلال در این وزارت خانه ممکن است عوارض خود را
در چندین دهه بعد در عرصه جامعه به ظهور برساند. همانگونه که بسیاری از
نارسایی که جامعه ما امروز با آن مواجه است، بعضا به دلیل غفلت ها و یا کم
کاری هایی است که در چندین دهه قبل در این وزارت خانه صورت گرفته است. اگر
بخواهیم فهرست این موارد را به رشته تحریر در آوریم در هر حوزه ای یک لیست
بلند بالا تشکیل خواهد شد.
اگر امروز در حوزه مبانی نظری، مثلا اقتصاد
متناسب با شرایط امروز انقلاب اسلامی دچار کاستی های فراوانی هستیم، بخشی
از علت های این موضوع را باید در وزارت علوم در سالهای گذشته جستجو کرد. و
یا اگر مثلا در حوزه توسعه صنعتی نیز با کاستی های متعددی مواجه هستیم،
بخشی از سرنخ این کاستی ها را باید در سیاست گذاری های علمی کشور در این
وزارت خانه راهبردی در دهه های گذشته جستجو کرد. توسعه و پیشرفت محصول
عملکرد حلقه های متعددی در حوزه سیاست گذاری و اجراست که هر گونه اختلال در
هر یک از این حلقه ها، باعث عدم تحقق هدف نهایی که همان توسعه و پیشرفت
است، خواهد شد.
در یک سال گذشته دانشگاهها و وزارت علوم دچار حاشیه های متعددی بوده است.
در ابتدای کار افرادی که مجلس نسبت به آنها حساسیت نشان داده بود، در
پستهای کلیدی این وزارت خانه بکار گرفته شدند، تا یک تقابل از پیش تعریف
شده ای را با مجلس رقم زده شود. افرادی که بعنوان وزیر معرفی شده بودند و
نتوانسته بودند رای اعتماد مجلس را کسب نمایند در پست های سیاست گذاری و
معاونت در وزارت علوم بکار گرفته شدند.
فرجی دانا که نتوانست رای اعتماد مجلس راکسب نماید، یکبار در دولت خاتمی در
همین مسیر قرار گرفته بود. وی در یک سال گذشته نیز در وزارت علوم بیشتر
سعی کرد در جاده خاکی حرکت کند و از این رهگذر گرد و خاک حرکت وی بر چهره
علمی کشور نشست و حرکت پر شتاب رشد و توسعه کشور را با کندی مواجه ساخت. و
اکنون نیز که فرجی دانا با وزارت علوم خداحافظی می کند، سکان علمی کشور به
دست نجفی سپرده شده است.
نجفی که مردی برای تمام فصول است، گاه به دلیل
بیماری از پستی کنار گذاشته می شود و گاهی کلیدی ترین سمت ها در دولت به او
واگذار می شود؟؟!!. او که نتوانسته است از مجلس برای یک وزارت آموزشی رای
اعتماد کسب نماید، اکنون در این شرایط حساس به سرپرستی وزارت علوم گمارده
می شود تا بار دیگر سکان سیاست گذاری علمی کشور به دست های لرزان سپرده
شود؟؟!! سئوالی که اکنون بسیاری از علاقه مندان آموزش عالی کشور می پرسند
اینست که " تقابل دولت و مجلس در این شرایط حساس به سود چه کسی خواهد بود؟!
آیا دولت می خواهد که کند شدن شتاب تولیدات علمی کشور را در پایان دوره
چهار ساله بر دوش مجلس بگذارد؟ و یا در پایان دوره چهار ساله در پاسخ به
این سئوال که چرا شتاب مورد انتظار در تولیدات علمی کاهش یافته است بگوید"
به جهنم"؟!
*استاد دانشگاه شیراز