به گزارش 598 به نقل از فارس، سفر فشرده هیلاری کلینتون به اسلامآباد در حالی که از یک سو روابط 2 کشور در اوج تنش و سردی قرار داشته و از سوی دیگر همزمان با راهبرد جدید آمریکا در منطقه که احتمالا محور آن کنار گذاشتن پاکستان از بازی افغانستان است، صورت گرفت.
روابط اسلامآباد و واشنگتن از اردیبهشت گذشته و در پی عملیات یکجانبه و بدون اعلام قبلی نیروهای آمریکایی به مخفیگاه "اسامه بن لادن" رهبر سابق القاعده در "ابیتآباد" در نزدیکی اسلامآباد، به سردی گرایید.
این روابط سرد 2 کشور با اتهامات مقامات ارشد آمریکایی علیه سازمان اطلاعات پاکستان مبنی ارتباط و همکاری این سازمان با برخی گروههایی که علیه نظامیان آمریکا در خاک افغانستان میجنگند، به اوج خود رسید.
این فضای سنگین حاکم بر مناسبات 2 کشور در حالی است که اخیرا زمزمههایی در مورد نقش کم رنگ اسلامآباد در راهبرد جدید آمریکا به گوش میرسد.
در قالب راهبرد جدید به نظر میرسد که مقامات آمریکایی از همراهی اسلامآباد در جنگ افغانستان ناامید شده و قصد دارند پازل جدیدی با عناصر و بازیگران جدید در مسئله افغانستان طراحی و اجرا کنند.
بر این اساس گفته میشود که نقش هند بارزتر و فرصت کمتری به پاکستان داده شده است.
از سوی دیگر سفر وزیر خارجه آمریکا در حالی که نخست به افغانستان رفته و در کابل نیز سخنانی را علیه پاکستان بر زبان راند و سپس وارد اسلامآباد شد، صورت گرفت.
لذا پیش از انجام سفر نیز قابل پیشبینی بود که مقامات پاکستانی جز در صورت دریافت به ازای هنگفت، حاضر به بازی در سناریوی جدید آمریکا و پذیرش نقش کماثر در گود افغانستان نیستند.
نوع واکنش برخی گروههای ستیزهجو در منطقه نیز گویای این مطلب است که شکاف و فاصله زیاد میان نظر واشنگتن با دیدگاه پاکستان مجال عرض اندام به این گروهها داده است.
مولوی "فضلالرحمان" یک فرمانده و رهبر ارشد طالبان پاکستان درست در روز پایانی سفر هیلاری به اسلامآباد، تهدید کرد که جنگ جدیدی را در پاکستان به راه میاندازد.
در خبری که رویترز آن را منتشر کرده است، آمده: فضلالله که مقرش در حال حاضر در افغانستان است، با ابراز تردید در نیت دولت در مذاکره صلح با تندروها، تهدید کرد به پاکستان بر میگردد و جنگی جدید را در دره "سوات" محل زندگی سابق خود، به راه میاندازد.
سخنگوی فضلالله به رویترز گفته است: ما کشتههای زیادی دادیم و شهرها و روستاهایمان را در راه شریعت ترک کردیم، ولی همه تلاشمان را در راستای اجرای شریعت در منطقه "ملکند" و دیگر نقاط پاکستان به کار میگیریم.
برخی رسانههای پاکستانی نیز در راستای نظریه فوق قلم فرسایی کرده و سفر کلینتون به اسلاماباد را گام نخستین در مسیر اجرایی شدن تنشها و تیریگی روابط برشمردند.
"سیفالله خالد" کارشناس و مقاله نویس پاکستانی با انتشار گزارشی در روزنامه "امت" ابراز داشته است که آمریکاییها بر تکرار اشتباهات خود اصرار دارند بنابراین پیش بینی میشود زیادهخواهی آمریکا و درخواستهای نابجای این کشور سبب تیرگی بیشتر روابط آمریکا با پاکستان شود.
نویسنده معتقد است چون 2 کشور نتوانستند بر سر امضای قراردادهای رسمی و کتبی به توافق برسند و پاکستان به شدت با افزایش نیروهای خارجی در مرز افغانستان و پاکستان مخالفت کرده و همزمان نیز عنوان میکند که هرگز بدون در نظر گرفتن توافقات مجلس و کمیسیون مشترک، دست به عملیات نظامی نخواهد زد، میتوان نتیجه گرفت که شکاف میان آمریکا و پاکستان عمیقتر خواهد شد.
این منبع در ادامه آورده است: پاکستان از آمریکا درخواست کرده بهتر است به جای فشار به پاکستان به فکر کنترل اوضاع افغانستان باشد و از حمله شبهنظامیان به پاکستان جلوگیری کند.
امت نوشته است: گزارشها حاکی از آن است که آمریکاییها زمانی که احساس کردند نمیتوانند به اهداف خود برسند و ممکن است دست خالی به کشورشان بازگردند سعی کردند با سران ارتش پاکستان ملاقات کنند که این ملاقات از شامگاه پنجشنبه آغاز و تا ساعت 2 نیمه شب ادامه داشت اما این گفتگوها بی نتیجه پایان یافت.
نویسنده در مقاله خود نوشته است: آمریکاییها بعد از برخورد تند ژنرال کیانی که از آمریکاییها خواست بهتر است اوضاع افغانستان را کنترل کنند و از ورود شبه نظامیان به پاکستان جلوگیری کرده امنیت را در این کشور برقرار کنند تصمیم گرفتند با فشار به سیاستمداران از جمله وزیر امور خارجه، گیلانی نخست وزیر و زرداری رئیس جمهور به اهداف خود برسند اما دولتمردان پاکستانی نیز حاضر نشدند به ارتش فشار بیاورند یا با آمریکا همکاری کنند.
نویسنده در این مطلب افزوده است: پاکستان به شدت به نفوذ هند در افغانستان که با هماهنگی آمریکا انجام میشود اعتراض کرده و با پیوستن نیروهای نظامی هندی به نیروهای خارجی مستقر در افغانستان به ویژه مرز پاکستان و افغانستان به مخالفت پرداخت.
خالد نوشته است: "کامرون مونتر" سفیر آمریکا در پاکستان در ملاقات با سیاستمداران و دولتمردان پاکستانی هشدار داد سفر هیلاری کلینتون به پاکستان آخرین تلاش آمریکا برای مذاکره با پاکستان بود و اگر پاکستان از خود انعطاف نشان ندهد آمریکا چارهای جز استفاده از زور نخواهد داشت و این موضوع راهحل دیپلماتیک اختلاف میان پاکستان و آمریکا را تحت شعاع قرار میدهد.
این مقاله مینویسد: سیفالله خالد بعد از ملاقات ویژه با کارشناسان و مصاحبه با سیاستمدارانی که در ملاقات با آمریکاییها حضور داشتند به این نتیجه رسیده است که سخنان هیلاری کلینتون مبنی بر اینکه آمریکا 90 درصد با پاکستان به توافق رسیده دروغ محض است.
وی در ادامه با بیان اینکه آمریکاییها برای ترساندن پاکستانیها آمده بودند اما پاکستان از پیش خود را برای مواجه شدن با چنین موقعیتی آماده کرده بود، افزوده است: این اشتباه است که آمریکا تصور کند پاکستان بدون در نظر گرفتن منافع خود و برای کسب منافع آمریکاییها با آنان همکاری میکند.
نویسنده همچنین تأکید میکند که رسانههای آمریکایی با پیروی از سیاست خاصی روابط آمریکا و پاکستان را خوب جلوه میدهند و موضوع کنار آمدن مقامات پاکستانی با آمریکا را مطرح میکنند اما هدف از این جنجال خبری فشار به پاکستان است که با توجه به آمادگی رسانههای پاکستان محقق نخواهد شد.
در بیانیهای نیز که روز جمعه از سوی روابط عمومی ارتش پاکستان انتشار یافت، نشان میدهد که هیلاری کلینتون از سفر به اسلامآباد با دست خالی بازگشته است.
فرماندھان ارشد نظامی پاکستان در نشست 2 روزه و مشترک خود با توجه به ورود ھیات بلندپایه آمریکایی برای گفتوگو با مقامات پاکستان، اقدامات راھبردی دربارہ اهداف و مسائل پشت پرده سفر هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا به کشورشان را مورد بررسی قرار دادند.
فرماندھان ارشد نظامی پاکستان در نشست مشترک خود به ریاست ژنرال "اشفاق پرویز کیانی" فرماندہ ارتش پاکستان، اوضاع امنیتی، نظامی و سیاسی پاکستان را بررسی کرده و دربارہ حاشیه سفر وزیر خارجه، رئیس سازمان سیا و رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا به اسلامآباد، وضعیت امنیتی در منطقه وزیرستان و تحرکات اخیر نظامیان ناتو در خاک افغانستان و احتمال تھاجم نظامی یکجانبه به خاک پاکستان، بحث و تبادل نظر کردند.
این بیانیه تصریح میکند که فرماندھان نظامی پاکستان در این نشست تصمیم به مقاومت علیه فشارھای آمریکا برای انجام اقدامات نظامی در وزیرستان شمالی پاکستان گرفتند.
در حالی که به نظر میرسد هدف عمده سفر کلینتون به افغانستان و پاکستان کاهش تنش میان 2 کشور، زمینه سازی برای مذاکره با جریانهای ستیزهجو و مهیا ساختن بستری امن برای خروجی آبرومندانه از افغانستان بود اما واکنشها در پاکستان نشان از بیثمر بودن این تلاش دارد.