به گزارش پایگاه 598،آنچه در هفته اول از دو تيم راه
آهن و نفت ديديم شباهتي عمده به هم داشت. هر دو تيم نسبت به دارايي هاي
خود در ليگ سال گذشته ضعيف تر شده بودند. اگر نفت تهران برابر پرسپوليس
مساوي کرد به خاطر ضعف مفرط پرسپوليس در هفته اول بود و اگر راه آهن يک
نيمه از استقلال پيش بود و در نهايت دو بر يک باخت تنها به خاطر سبک ارائه ي
بازي استقلال در هفته اول بود که ستارگان قديم و امروز آبي پوشان هنوز به
هماهنگي نرسيده بودند.
راه آهن و نفت مقدرات خود را در روي نيمکت
طي سالهاي گذشته بارها دست به دست کردند. نفتي ها در چهار سال اخير حسين
فرکي، منصور ابراهيم زاده، يحيي گل محمدي و راه آهن در سه سال اخير علي
دايي، منصور ابراهيم زاده و حميد استيلي را به عنوان سرمربي در اختيار
داشته اند؛ در حالي که سرمربيان هر دو تيم که سازندگان خط مياني تيم ملي
موفق ساليان 1996 تا 2000 تيم ملي فوتبال بوده اند، هر دو حرف از روزهاي
خوب و نرسيدن تيم هايشان به آمادگي آرماني ميزنند، شانس نفت به خاطر بهره
مندي از بضاعت انساني بالاتر، مديريت منسجم تر در مجموعه کلان مديريتي و
تغييرات کمتر اندکي بيشتر مينمايد.
طبق شنيده ها مسوولان تيم راه
آهن حق رسمي و اداري مديريت در اين مجموعه را ندارند و بر اساس اصطلاح
اجتماعي امروز "همه چيزشان" روي هوا است. غلامرضا رضايي زننده گل هفته
گذشته نفت برابر راه آهن در اولين روز از سي سالگي خود انگيزه هاي بسيار
براي شيرين کردن روز تولدش دارد.