پایگاه خبری ساکرنت در گزارشی از خداحافظی علی کریمی از فوتبال نوشت: «آسیا یکی از اسطوره های خود را از دست داد.»
بخش فوتبال سایت ساکرنت آمریکا نوشت: جادوگر چند روز پیش کفش هایش را برای همیشه آویزان کرد تا فوتبال آسیا اندکی از تلألو و درخشندگی خود را از دست بدهد.
کریمی یکی از بااستعدادترین و به اعتقاد برخی بهترین بازیکن تاریخ فوتبال آسیا است که علاوه بر 117 بازی ملی، دوران موفقی را هم دربایرن مونیخ سپری کرد و در سه دوره مختلف برای پرسپولیس به میدان رفت.
اوج درخشش کریمی در یک چهارم نهایی جام ملت های آسیا 2004 برابر کره جنوبی در شهر جینان چین بود. او در این بازی که با نتیجه 4 بر 3 به سود ایران به پایان رسید، هت تریک کرد و برانکو ایوانکوویچ سرمربی وقت تیم ملی ایران بعدهااعتراف کردکه ازهمان ابتدای بازی می دانسته کریمی می تواندفوق العاده و ویژه ظاهر شود.
برخی از مدافعان تیم کره تا یک ساعت بعد از آن بازی هم هنوز سرهای خود را به نشانه افسوس تکان می دادند درحالیکه همچنان درسئول در مورد علی کریمی حرف می زنند و مردم برای او احترام قائل هستند. کریمی نه تنها موجب پیروزی ایران شد بلکه هیجانی را در آن بازی ایجاد کرد که فراموش شدنی نیست. وی چند ماه بعد به عنوان بهترین بازیکن آسیا در سال 2004 انتخاب شد.
کریمی آن سال را تقریبا با موفقیت کامل سپری کرد گرچه همچنان در الاهلی امارات ماند. مثل پارک جی سونگ که بعد از درخشش در جام جهانی 2002 به جای اینکه به آیندهوون برود، تصمیم گرفت یکی دو فصل دیگر در تیم کیوتو پرپل سانگا بماند و بعد به منچستریونایتد رفت.
با وجود این کریمی پس از ترک دبی آنهم چند هفته بعد از پیوستن جی سونگ به منچستریونایتد، تیم بزرگی را انتخاب کرد و در ژوییه سال 2005 به بایرن مونیخ پیوست.
اولین بازی کریمی با پیراهن بایرن مونیخ برابر بایر لورکوزن، در ایران میلیون ها تماشاگر داشت. تصور اینکه یک بازیکن آسیایی بعد از انتقال از شرق به غرب بتواند در اولین بازی خود در لیگ بزرگی مثل بوندس لیگا اینچنین مؤثر بازی کند، سخت است.
او در شش ماه بعد هم به بازی های خوب خود ادامه داد تا اینکه در مارس 2006 هنگام بازی مقابل هامبورگ دچار آسیب دیدگی شد. کریمی بعد از این مصدومیت دیگر هرگز نتوانست همانند قبل بازی کند. دلیل این امر شاید آسیب دیدگی دور از خانه، شاید مسابقات جام جهانی و شاید هم مسائل پشت پرده اف.سی هالیوود بود ولی هرچه بود دوران او در بایرن مونیخ را تمام کرد و او در ماه مه سال 2007 به قطر رفت. دوران حضور او در اروپا با وجود مدت کوتاهی که در شالکه بازی کرد، با این انتقال به پایان رسید.
جای تأسف است که دنیای خارج از آسیا دیگر نتوانست شاهد توانایی های او باشد. جام جهانی 2006 می توانست صحنه درخشش مجدد کریمی شود اما این رقابت ها به فاجعه ای برای او و تیم ملی ایران تبدیل شد. کریمی که هنوز به طور کامل از مصدومیت رهایی نیافته بود در اولین بازی ایران مقابل مکزیک مجبور شد زمین را ترک کند. اندکی بعد از ترک او، تساوی یک بر یک دو تیم به شکست 3 بر یک ایران انجامید. اما سپس اتفاقات بدتری افتاد و کریمی به رهبر مخالفان علی دایی تبدیل شد که قبل از جام جهانی دوران اوج خود را سپری کرده بود. برای فوتبال ایران نبود اتحاد در بین بازیکنان دردناک تر از کسب نتایج ضعیف بود.
کریمی نه فقط به خاطر استعدادی که در فوتبال داشت بلکه به دلیل صراحت و جسارت در گفتار خود در مورد فوتبال ایران به "مارادونای آسیا" شهرت یافت. خصیصه ای که او را به یک چهره جنجالی تبدیل کرد و با وجود افزایش محبوبیت وی در بین مردم، دشمنانی را در مقابلش قرار داد.
کریمی در سال 2008 به خاطر انتقاد از فدراسیون فوتبال ایران، از حضور در تیم ملی محروم شد اما این محرومیت لغو شد.
وی در ژوئن سال 2009 یکی از بازیکنان تیم ملی ایران بود که برای کسب پیروزی و صعود خودکار به جام جهانی 2010، به کره جنوبی رفت و در مسابقات مقدماتی جام جهانی 2014 نیز تا قبل از شکست از لبنان در اواسط مرحله آخر، نقش بسزایی در صعود تیم ایران ایفا کرد. اگرچه کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی ایران وی باوجود حمایت های گسترده ای که از علی کریمی می شد، او را به جام جهانی نبرد.
نویسنده این مطلب در پایان با اشاره به اینکه تصور دفاع محکم ایران در مقابل آرژانتین در جام جهانی 2014 سخت بود اما به راحتی می توان تصور کرد که اگر کریمی 35 ساله به میدان می رفت می توانست گلی را بزند که مستحق تیم ایران در مقابل نایب قهرمان این جام بود، نوشته است: کریمی کامل نبود. او اگرچه بارها درخشید و در عین حال همیشه هم نتوانست مهارت های خود را به نمایش بگذارد ولی همه اینها بخشی از جذابیت وی بود.
او به راحتی شکستن دفاع حریف با یک پشت پای استادانه، می توانست عقاید را هم تکه تکه کند ولی مطمئنا همه در این که فوتبال آسیا با رفتن این اسطوره نابغه فقیرتر شد، هم نظرند.
ایرنا
کریمی یکی از بااستعدادترین و به اعتقاد برخی بهترین بازیکن تاریخ فوتبال آسیا است که علاوه بر 117 بازی ملی، دوران موفقی را هم دربایرن مونیخ سپری کرد و در سه دوره مختلف برای پرسپولیس به میدان رفت.
اوج درخشش کریمی در یک چهارم نهایی جام ملت های آسیا 2004 برابر کره جنوبی در شهر جینان چین بود. او در این بازی که با نتیجه 4 بر 3 به سود ایران به پایان رسید، هت تریک کرد و برانکو ایوانکوویچ سرمربی وقت تیم ملی ایران بعدهااعتراف کردکه ازهمان ابتدای بازی می دانسته کریمی می تواندفوق العاده و ویژه ظاهر شود.
برخی از مدافعان تیم کره تا یک ساعت بعد از آن بازی هم هنوز سرهای خود را به نشانه افسوس تکان می دادند درحالیکه همچنان درسئول در مورد علی کریمی حرف می زنند و مردم برای او احترام قائل هستند. کریمی نه تنها موجب پیروزی ایران شد بلکه هیجانی را در آن بازی ایجاد کرد که فراموش شدنی نیست. وی چند ماه بعد به عنوان بهترین بازیکن آسیا در سال 2004 انتخاب شد.
کریمی آن سال را تقریبا با موفقیت کامل سپری کرد گرچه همچنان در الاهلی امارات ماند. مثل پارک جی سونگ که بعد از درخشش در جام جهانی 2002 به جای اینکه به آیندهوون برود، تصمیم گرفت یکی دو فصل دیگر در تیم کیوتو پرپل سانگا بماند و بعد به منچستریونایتد رفت.
با وجود این کریمی پس از ترک دبی آنهم چند هفته بعد از پیوستن جی سونگ به منچستریونایتد، تیم بزرگی را انتخاب کرد و در ژوییه سال 2005 به بایرن مونیخ پیوست.
اولین بازی کریمی با پیراهن بایرن مونیخ برابر بایر لورکوزن، در ایران میلیون ها تماشاگر داشت. تصور اینکه یک بازیکن آسیایی بعد از انتقال از شرق به غرب بتواند در اولین بازی خود در لیگ بزرگی مثل بوندس لیگا اینچنین مؤثر بازی کند، سخت است.
او در شش ماه بعد هم به بازی های خوب خود ادامه داد تا اینکه در مارس 2006 هنگام بازی مقابل هامبورگ دچار آسیب دیدگی شد. کریمی بعد از این مصدومیت دیگر هرگز نتوانست همانند قبل بازی کند. دلیل این امر شاید آسیب دیدگی دور از خانه، شاید مسابقات جام جهانی و شاید هم مسائل پشت پرده اف.سی هالیوود بود ولی هرچه بود دوران او در بایرن مونیخ را تمام کرد و او در ماه مه سال 2007 به قطر رفت. دوران حضور او در اروپا با وجود مدت کوتاهی که در شالکه بازی کرد، با این انتقال به پایان رسید.
جای تأسف است که دنیای خارج از آسیا دیگر نتوانست شاهد توانایی های او باشد. جام جهانی 2006 می توانست صحنه درخشش مجدد کریمی شود اما این رقابت ها به فاجعه ای برای او و تیم ملی ایران تبدیل شد. کریمی که هنوز به طور کامل از مصدومیت رهایی نیافته بود در اولین بازی ایران مقابل مکزیک مجبور شد زمین را ترک کند. اندکی بعد از ترک او، تساوی یک بر یک دو تیم به شکست 3 بر یک ایران انجامید. اما سپس اتفاقات بدتری افتاد و کریمی به رهبر مخالفان علی دایی تبدیل شد که قبل از جام جهانی دوران اوج خود را سپری کرده بود. برای فوتبال ایران نبود اتحاد در بین بازیکنان دردناک تر از کسب نتایج ضعیف بود.
کریمی نه فقط به خاطر استعدادی که در فوتبال داشت بلکه به دلیل صراحت و جسارت در گفتار خود در مورد فوتبال ایران به "مارادونای آسیا" شهرت یافت. خصیصه ای که او را به یک چهره جنجالی تبدیل کرد و با وجود افزایش محبوبیت وی در بین مردم، دشمنانی را در مقابلش قرار داد.
کریمی در سال 2008 به خاطر انتقاد از فدراسیون فوتبال ایران، از حضور در تیم ملی محروم شد اما این محرومیت لغو شد.
وی در ژوئن سال 2009 یکی از بازیکنان تیم ملی ایران بود که برای کسب پیروزی و صعود خودکار به جام جهانی 2010، به کره جنوبی رفت و در مسابقات مقدماتی جام جهانی 2014 نیز تا قبل از شکست از لبنان در اواسط مرحله آخر، نقش بسزایی در صعود تیم ایران ایفا کرد. اگرچه کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی ایران وی باوجود حمایت های گسترده ای که از علی کریمی می شد، او را به جام جهانی نبرد.
نویسنده این مطلب در پایان با اشاره به اینکه تصور دفاع محکم ایران در مقابل آرژانتین در جام جهانی 2014 سخت بود اما به راحتی می توان تصور کرد که اگر کریمی 35 ساله به میدان می رفت می توانست گلی را بزند که مستحق تیم ایران در مقابل نایب قهرمان این جام بود، نوشته است: کریمی کامل نبود. او اگرچه بارها درخشید و در عین حال همیشه هم نتوانست مهارت های خود را به نمایش بگذارد ولی همه اینها بخشی از جذابیت وی بود.
او به راحتی شکستن دفاع حریف با یک پشت پای استادانه، می توانست عقاید را هم تکه تکه کند ولی مطمئنا همه در این که فوتبال آسیا با رفتن این اسطوره نابغه فقیرتر شد، هم نظرند.
ایرنا
اخبار ویژه
پیامهای مغرضانه، خطرات تحلیلگرانه!
روایت صحیح از نحوه مدیریت انرژی در دولت شهید رئیسی؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
