سکوت اصلاحطلبان
مطمئنا محمدرضا خلعتبری برای پرسپولیس و علی دایی بازیکن بزرگی است و جدایی از او از این تیم می تواند برنامه های دایی در فاز حمله را دچار تغییراتی عمده کند.در واقع دایی حتما روی توانایی های بازیکنی مثل محمدرضا خلعتبری حساب ویژه ای باز کرده بوده به خصوص اینکه می شد انتظار داشت این بازیکن در فصل دوم حضورش در پرسپولیس بهتر و موثرتر از قبل در اختیار دایی باشد که ظاهرا این اتفاق نخواهد افتاد.
حالا با پر رنگ شدن احتمال جدایی خلعتبری از پرسپولیس این پرسش مطرح خواهد شد که بدون حضور او در جمع قرمزها آیا پازل تاکتیکی علی دایی تغییری خواهد کرد یا نه؟
خلعتبری فصل قبل و پیش از بازی استقلال در دربی رفت به پرسپولیس اضافه شد و در میانه های فصل عملکرد جالبی در این تیم داشت ما در مجموع ستاره سابق سپاهان و ذوب آهن نبود.حالا صحب از رفتن او به سپاهان است و و بدین ترتیب دایی بارای پر کردن بال چپ و راست خود یک عنصر تعیین کننده را از دست خواهد داد که البته جانشینی برایش نخواهد داشت.
مطمئنا دایی باز هم از همان سیستم و روش برای رسیدن به دروازه حریف و گل در بازی های پرسپولیس استفاده خواهد کرد و بعید است تغییر سیستمی از سوی او ببینیم اما وقتی خلعتبری نباشد خلق موقعیت کار چندان راحت نخواهد بود چرا که تعداد عناصر خلاق در فاز حمله این تیم کم شده و اگر روزی پیام صادقیان هم در ترکیب قرمزها نباشد نه سرعت و حرکات انفجاری عالیشاه و نه تجربه و بازیخوانی نوری نمی تواند پرسپولیس را به هدفش برستند چرا که خلاقیت در این تیم گم شده است.
دایی در جناح چپ مثلث تهاجمی اش از خلعتبری استفاده می کرد که حالا در این پست هادی نوروزی و امید عالیشاه را در اختیار دارد که هر دو بازیکن مهره هایی قدرتی ،سرعتی و پرتلاش هستند اما فاکتورهای موجود در بازی خلعت برتری نسبی بر این دو مهره ایجاد می کند به خصوص اینکه نوروزی همیشه در نوک بهتر جواب داده و عالیشاه طوری بازی می کند که همیشه در خطر مصدومیت و محروم شدن است.
