به گزارش پایگاه 598 به نقل از مشرق، بنا به گفته دانشجویان دانشگاه امام صادق (ع)، تدریس درس تفسیر آیات سیاسی قرآن توسط جلیلی بیشتر بر مبنای پایان نامه دکتری وی با عنوان "بنیاد اندیشه سیاسی اسلام در قرآن" است که در سال 1381 در دانشگاه امام صادق(ع) با نمره بالا مورد پذیرش قرار گرفته است.
جلیلی معتقد است اندیشه سیاسی مفهومی است که بیانگر یک نوع تفکر و اندیشه منسجم و دارای چارچوب درباره موضوع سیاست می باشد.
این چارچوب و ساختار فکری منسجم، مؤلفه ها ، اجزاء و تعاریف خاص خود را دارد که چگونگی تعریف این مؤلفه ها و ربط آن ها به یکدیگر، یک اندیشه سیاسی را به مثابه یک «بنیان » خاص از سایر اندیشه ها متمایز می سازد.
تبیین اندیشه سیاسی اسلام، می تواند در چگونگی عمل پیروان آن تأثیر گذار باشد. از یک سو طرح اسلام در جهان به عنوان مبنای نظام حکومتی و از سوی دیگر بروز رفتار های سیاسی به نام اسلام در گوشه و کنار جهان، موجب شده است تا تبیین اندیشه سیاسی این دین نه تنها برای پیروان و بازیگران عمل سیاسی آن، بلکه برای پیروان سایر ادیان و دیدگاه ها نیز که تماشاگر این نوع از عمل سیاسی هستند، قابل توجه باشد.
قرآن درباره هر یک از مؤلفه های اندیشه سیاسی مباحثی را مطرح می نماید که به هر یک از این اجزاء و پایه ها، قوام و اتحکام منطقی می بخشد و در مجموع طرح کلی بحث از همگونی، توازن، انسجام منطقی و عدم تعارض بین بخش ها برخوردار می باشد.
بنا بر مطالب بیان شده توسط جلیلی، پایه و بنیان دولت و جامعه بر 4 مفهوم انسان شناسی، معرفت شناسی، هستی شناسی و فرجام شناسی بنا شده است که با پژوهش و بررسی آیات قرآن و تطبیق این آیات با مفاهیم ذکر شده، بنیانهای اندیشهای جامعه و دولت را می توان یافت.
نگاهی به پایههای اندیشه سیاسی اسلام نشان میدهد محوری مشترک مباحث آن را به یکدیگر مرتبط میسازد؛ این محور مشترک مؤثر دانستن مبدأ ربوبی در تمام مناسبات هستی است که حلقه های وصل این پایه ها به محور مبدأ ربوبی، دو عنصر «ایمان و عمل صالح» می باشد و این دو عنصر نیز مبتنی بر اراده و اختیار انسان می باشند.
بر این چهار پایه و محور و حلقه های وصل است که سقف اندیشه سیاسی درباره مباحث جامعه و دولت معنی پیدا میکند و چرایی تجویزهایی که در این باره صورت می گیرد، روشن می شود. دولت و جامعه دو بستر مهم برای تحقق یک اندیشه در عمل میباشند.