حذف ارزش ها در تعریف جدید از سینمای دفاع مقدس

سرویس فرهنگی پایگاه 598 - علی سالم/ موضوع اصلی برنامه هفت در شب گذشته بررسی سینمای دفاع مقدس بود . موضوعی که با یک نظرسنجی پیامکی با این عنوان آغاز شد.

نکته حایز اهمیت در این نظرسنجی حذف مهمترین فیلم های دفاع مقدس همچون آژانس شیشه ای ، از کرخه تا راین و ... از این نظرسنجی که با توضیحات مجری – کارشناس این برنامه آقای جیرانی درباره عدم حضور فیلم های اشاره شده تعریف جدیدی از سینمای دفاع مقدس ارائه شد .

تعریفی که با اجتماعی خواندن فیلم هایی چون آژانس شیشه ای ، سینمای دفاع مقدس را معطوف به سینمای جنگ دانست . در این تعریف فیلم هایی فقط دفاع مقدسی نامیده می شوند که اختصاصا در فضایی غیر از جنگ و با تمام معیارهایی چون توپ ، تانک ، موشک و ... نباشند .

پرداختن به شهدا ، جانبازان ، ارزش های دفاع مقدس و ... را باید هم سطح فیلم های نازل اجتماعی امروز که اگر بیشترین دغدغه فکری سازندگانشان را مدرنیته ، تقابل عشق و جنسیت گرایی ، نگاه تحجرگرایانه به دین ، آزادی غربی و ... بدانیم بسیار خوشبینانه گفته ایم.

توجه به فیلم هایی صرفا جنگی برای سرگرم کردن مخاطب و حاشیه راندن ارزش ها جهتی است که برنامه هفت در این نظرسنجی دنبال کرد . حضور فیلم هایی مثل کانی مانگا از این نظر قابل توجه می باشند.

با پذیرفتن این دیدگاه اساسا نباید شخصیتی حقیقی و مستقل برای شهدا و جانبازان و اصولا ارزش ها و آرمان های هشت سال دفاع مقدس خارج از فضای جنگ به عنوان اصول دفاع مقدس قائل شویم . باید از آدم هایی که متعلق به یک زمان و مکان مشخص با آرمانهایی محدود و محصور به نام جنگ هستند فقط سخن گفت !!! حاتمی کیا به درستی در فیلم آژانس شیشه ای به دیدگاهی که به دنبال انقراض نسل عباس ها و حاج کاظم هاست اشاره می کند . در این عباس خارج از مکان و زمان جنگ شخصیتی مستقل و ارزشی به حساب نمی آید . تا جایی که حاج کاظم ، حاتمی کیا برای اثبات وجود مستقل عباس ها ازجنگ مسئله امنیت ملی را در برابر آنها طرح می کند.

شهید آوینی در تفاوت سینمای دفاع مقدس با سینمای جنگ اعلام می کند که "اگر جنگ ما نيز از زمره جنگ‏هايى بود كه در اين قرون اخير در كره زمين رخ داده است، بنده خود از نخستين كسانى بودم كه از نظر گاهى مخالف با جنگ فيلم مى‏ساختم."

نکته قابل توجه حذف فیلم هایی چون دیده بان ، اخراجی ها از این نظرسنجی بودند که گرچه شامل اصول اولیه این تعریف کوته نگارانه به دفاع مقدس نیز می شدند.

شاید حالا بتوان به جواب این سوال رسید که چرا سینمای دفاع مقدس ما با تمام آدم هایش محجور مانده است ؟ زمانی که سازنده فیلم های مبتذلی چون چارچنگولی ، چهار انگشتی ، ازدواج در وقت اضافه می شود تحلیلگر و فیلم ساز شاخص سینمای دفاع مقدس و یا شهریار بحرانی دفاع مقدس را در جنگ های حماسی به سبک غرب تعبیر می کند .

وقتی علی روئیین تن می شود جوان علاقمند به سینمای دفاع مقدس و با آن فیلم فضاحت بار زمهریر مورد تقدیر سعید سهیلی و فراستی قرار می گیرد و امثال حاتمی کیا دروغ گو ... باید منتظر همین محجوریت نیز بیش از پیش باشیم.