محمد عباسزاده اظهار داشت:
خدا را شکر ميکنم که با نايبقهرماني در ليگ برتر توانستيم دل ميليونها
هوادار پرسپوليس را در سرتاسر ايران خوشحال کنيم. رفتن به آسيا تقديم به
هواداران که به نظر من امسال بايد در ورزشگاه آزادي جشن قهرماني را
ميگرفتند اما نشد.
به گزارش فارس، اين بازيکن افزود: اول فصل از
خودم راضي نبودم چون اصلا بازي نميکردم باور کنيد اصلا دپرس شده بودم و
تمرکزم را از دست داده بودم. دو دل شده بودم که آيا از پرسپوليس بروم يا
بمانم و بجنگم.
وي ادامه داد: باور کنيد از لحاظ روحي و رواني داغان
بودم اما خدا را شکر ماندم مبارزه کردم و در نيمفصل دوم همه چيز برايم
بهتر شد. با خودم تصميم گرفتم جدي کار کنم و به جنگ نيمکت نشيني بروم. جاي
شکرش باقيست که توانستم براي تيمم تأثيرگذار باشم.
مهاجم قرمزپوشان
يادآور شد:ما در نيمفصل دوم بسيار خوب کار کرديم. به نظر خودم عملکردم
خوب بود اما من بازيکني هستم که نظر کادر فني برايم از همه چيز مهمتر است و
نميخواستم جواب اعتماد دايي را با عملکرد نامناسب بدهم. شما ميدانيد چون
دايي خودش بهترين مهاجم ايران و آسيا بود در اين پست بازي کردن براي هر
بازيکني در پرسپوليس آسان نيست اما خدا را شکر که دايي نشان داد واقعا به
جوانان بها ميدهد.
عباسزاده درباره گلهاي حساس و 3 امتيازياش
براي پرسپوليس نيز، گفت: باور کنيد زياد دوست ندارم مصاحبه کنم اما اگر من
گل حساس و 3 امتيازي زدم فقط زحمات بچهها بود. از طرفي ديگر دايي به من
اطمينان کرد و بازي داد. خدا را شکر مقابل هواداران روسياه نبودم و اين
برايم يک دنيا ارزش داشت.
وي افزود: شرايط در پرسپوليس در فصل جاري
خيلي سخت بود. به يکباره از نيمکت در بازيهاي بسيار مهم به ميدان رفتم
باور کنيد در پوست خودم نميگنجيدم و در دلم گفتم فقط بايد به بازي و
روسفيد بودن فکر کنم. به هيچ چيز ديگر توجه نکردم. باور کنيد فکرش را
نميکردم در اين بازيها اينطور براي پرسپوليس تأثيرگذار باشم و گلهايي
بزنم که براي پرسپوليس اينقدر مفيد و مهم باشد. البته من همين جا هم
ميگويم من همه چيز خودم را مديون دوستان و همبازيهايم هستم اما خدا را
شکر ميکنم که در اولين سال حضورم در پرسپوليس هيچ کس از خريد من پشيمان
نيست. اين را فقط مديون هواداران، دايي و مسئولان باشگاه و بازيکنان هستم.
مهاجم
قرمزپوشان در پاسخ سوالي که چرا اصلا مصاحبه نميکني، گفت: من ميخواهم
حرفهايم را در زمين بزنم و به همين دليل چراغ خاموش حرکت ميکنم. من از
فوتبال ليگ يک آمده بودم و نميخواهم فقط حرف بزنم. خوب تمرين کردم جواب
اعتماد دايي را گرفتم و بايد ايشان بگويد که آيا جواب اعتماد او را دادم يا
خير. من يکي از آرزوهايم سر بلندي پرسپوليس و گلزني اين تيم بود اما هنوز
همه چيز تمام نشده است.
عباسزاده در مورد از دست دادن خواهرزاده و
بچه 5 ساله خود نيز، گفت: اتفاق بسيار تلخي بود که برايم افتاد. شب بازي با
راه آهن ميخواستم بخشي از برنامه 90 را ببينم تا آمدم گل خودم به داماش
را ببينم ناگهان دوستم به من زنگ زد و گفت: اين اتفاق تلخ افتاده،
ميخواستم به مازندران بروم چون دلم آشفته شده بود. سريعا با خانوادهام
زنگ زدم آنها گفتند پرسپوليس را تنها نگذار و نبايد بيايي. به من گفتند
بازي با راهآهن و استقلال را بازي کن و بعد بيا. باور کنيد حس و ناراحتي
عجيبي داشتم اما به قلبم نه گفتم و ماندم.
وي افزود: به شهرستان
ميروم و سعي خواهم کرد در غم خانوادهام شريک باشم اما اتفاق بسيار تلخي
بود که اميدوارم گلهايي را که به راه آهن و حتي استقلال زدم با اجازه
بازيکنان به روح از دست رفتگانم تقديم شود. خدا را شکر ميکنم که مقابل
هواداران و کادر فني روسفيد بودم.
وي درباره ماندن يا رفتنش از
پرسپوليس نيز، گفت: کار کردن با علي دايي که به نظرم عاليترين هديه امسال
من بود برايم يک افتخار است و آرزويم اين بود که شاگرد علي دايي باشم که
خدا را شکر اين اتفاق افتاد. صددرصد من علي دايي را با تمام وجود دوست دارم
اهل سياهنمايي، خودشيريني نيستم ما در فوتبال ايران يک سلطان داريم آن هم
سلطان علي دايي است. با وجود اينکه قرارداد دارم هنوز هيچ چيز مشخص نيست
اما آرزويم اين است که بتوانم به تيم ملي ايران برسم و پرسپوليس قهرمان
شود. آرزويي که حتي ما امسال هم ميتوانستيم به آن برسيم اما متأسفانه
بدشانسي و کمي حاشيهها ما را از هدفمان دور کرد ولي بچهها نشان دادند که
با عشق پرسپوليس با غيرتشان ميجنگند و تا دقيقه 90 جنگيديم و مزدمان
نايبقهرماني بود.