مهاجم تیم فوتبال پرسپولیس گفت: فکر نمی‌کردم بازی‌ها و گل‌هایی که می‌زنم برای پرسپولیس مفید باشد.
محمد عباس‌زاده در گفت‌‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، اظهار داشت: خدا را شکر می‌کنم که با نایب‌قهرمانی در لیگ برتر توانستیم دل میلیون‌ها هوادار پرسپولیس را در سرتاسر ایران خوشحال کنیم. رفتن به آسیا تقدیم به هواداران که به نظر من امسال باید در ورزشگاه آزادی جشن قهرمانی را می‌گرفتند اما نشد.
این بازیکن افزود: اول فصل از خودم راضی نبودم چون اصلا بازی نمی‌کردم باور کنید اصلا دپرس شده بودم و تمرکزم را از دست داده بودم. دو دل شده بودم که آیا از پرسپولیس بروم یا بمانم و بجنگم.
وی ادامه داد: باور کنید از لحاظ روحی و روانی داغان بودم اما خدا را شکر ماندم مبارزه کردم و در نیم‌فصل دوم همه چیز برایم بهتر شد. با خودم تصمیم گرفتم جدی کار کنم و به جنگ نیمکت نشینی بروم. جای شکرش باقیست که توانستم برای تیمم تأثیرگذار باشم.
مهاجم قرمزپوشان یادآور شد:ما در نیم‌فصل دوم بسیار خوب کار کردیم. به نظر خودم عملکردم خوب بود اما من بازیکنی هستم که نظر کادر فنی برایم از همه چیز مهم‌تر است و نمی‌خواستم جواب اعتماد دایی را با عملکرد نامناسب بدهم. شما می‌دانید چون دایی خودش بهترین مهاجم ایران و آسیا بود در این پست بازی کردن برای هر بازیکنی در پرسپولیس آسان نیست اما خدا را شکر که دایی نشان داد واقعا به جوانان بها می‌دهد.
عباس‌زاده درباره گل‌های حساس و 3 امتیازی‌اش برای پرسپولیس نیز، گفت: باور کنید زیاد دوست ندارم مصاحبه کنم اما اگر من گل حساس و 3 امتیازی زدم فقط زحمات بچه‌ها بود. از طرفی دیگر دایی به من اطمینان کرد و بازی داد. خدا را شکر مقابل هواداران روسیاه نبودم و این برایم یک دنیا ارزش داشت.
وی افزود: شرایط در پرسپولیس در فصل جاری خیلی سخت بود. به یکباره از نیمکت در بازی‌های بسیار مهم به میدان رفتم باور کنید در پوست خودم نمی‌گنجیدم و در دلم گفتم فقط باید به بازی و روسفید بودن فکر کنم. به هیچ چیز دیگر توجه نکردم. باور کنید فکرش را نمی‌کردم در این بازی‌ها اینطور برای پرسپولیس تأثیرگذار باشم و گل‌هایی بزنم که برای پرسپولیس اینقدر مفید و مهم باشد. البته من همین جا هم می‌‌گویم من همه چیز خودم را مدیون دوستان و همبازی‌هایم هستم اما خدا را شکر می‌کنم که در اولین سال حضورم در پرسپولیس هیچ کس از خرید من پشیمان نیست. این را فقط مدیون هواداران، دایی و مسئولان باشگاه و بازیکنان هستم.
مهاجم قرمزپوشان در پاسخ سوالی که چرا اصلا مصاحبه نمی‌کنی، گفت: من می‌‌خواهم حرف‌هایم را در زمین بزنم و به همین دلیل چراغ خاموش حرکت می‌کنم. من از فوتبال لیگ یک آمده بودم و نمی‌خواهم فقط حرف بزنم. خوب تمرین کردم جواب اعتماد دایی را گرفتم و باید ایشان بگوید که آیا جواب اعتماد او را دادم یا خیر. من یکی از آرزوهایم سر بلندی پرسپولیس و گلزنی این تیم بود اما هنوز همه چیز تمام نشده است.
عباس‌زاده در مورد از دست دادن خواهرزاده و بچه 5 ساله خواهرزاده اش نیز، گفت: اتفاق بسیار تلخی بود که برایم افتاد. شب بازی با راه آهن می‌خواستم بخشی از برنامه 90 را ببینم تا آمدم گل خودم به داماش را ببینم ناگهان دوستم به من زنگ زد و گفت: این اتفاق تلخ افتاده، می‌خواستم به مازندران بروم چون دلم آشفته شده بود. سریعا با خانواده‌ام زنگ زدم آنها گفتند پرسپولیس را تنها نگذار و نباید بیایی. به من گفتند بازی با راه‌آهن و استقلال را بازی کن و بعد بیا. باور کنید حس و ناراحتی عجیبی داشتم اما به قلبم نه گفتم و ماندم.
وی افزود: به شهرستان می‌روم و سعی خواهم کرد در غم خانواده‌ام شریک باشم اما اتفاق بسیار تلخی بود که امیدوارم گل‌هایی را که به راه آهن و حتی استقلال زدم با اجازه بازیکنان به روح از دست رفتگانم تقدیم شود. خدا را شکر می‌کنم که مقابل هواداران و کادر فنی روسفید بودم.
وی درباره ماندن یا رفتنش از پرسپولیس نیز، گفت: کار کردن با علی دایی که به نظرم عالی‌ترین هدیه امسال من بود برایم یک افتخار است و آرزویم این بود که شاگرد علی دایی باشم که خدا را شکر این اتفاق افتاد. صددرصد من علی دایی را با تمام وجود دوست دارم اهل سیاه‌نمایی، خودشیرینی نیستم ما در فوتبال ایران یک سلطان داریم آن هم سلطان علی دایی است. با وجود اینکه قرارداد دارم هنوز هیچ چیز مشخص نیست اما آرزویم این است که بتوانم به تیم ملی ایران برسم و پرسپولیس قهرمان شود. آرزویی که حتی ما امسال هم می‌توانستیم به آن برسیم اما متأسفانه بدشانسی و کمی حاشیه‌ها ما را از هدف‌مان دور کرد ولی بچه‌ها نشان دادند که با عشق پرسپولیس با غیرتشان می‌جنگند و تا دقیقه 90 جنگیدیم و مزدمان نایب‌قهرمانی بود.
این بازیکن افزود: اول فصل از خودم راضی نبودم چون اصلا بازی نمی‌کردم باور کنید اصلا دپرس شده بودم و تمرکزم را از دست داده بودم. دو دل شده بودم که آیا از پرسپولیس بروم یا بمانم و بجنگم.
وی ادامه داد: باور کنید از لحاظ روحی و روانی داغان بودم اما خدا را شکر ماندم مبارزه کردم و در نیم‌فصل دوم همه چیز برایم بهتر شد. با خودم تصمیم گرفتم جدی کار کنم و به جنگ نیمکت نشینی بروم. جای شکرش باقیست که توانستم برای تیمم تأثیرگذار باشم.
مهاجم قرمزپوشان یادآور شد:ما در نیم‌فصل دوم بسیار خوب کار کردیم. به نظر خودم عملکردم خوب بود اما من بازیکنی هستم که نظر کادر فنی برایم از همه چیز مهم‌تر است و نمی‌خواستم جواب اعتماد دایی را با عملکرد نامناسب بدهم. شما می‌دانید چون دایی خودش بهترین مهاجم ایران و آسیا بود در این پست بازی کردن برای هر بازیکنی در پرسپولیس آسان نیست اما خدا را شکر که دایی نشان داد واقعا به جوانان بها می‌دهد.
عباس‌زاده درباره گل‌های حساس و 3 امتیازی‌اش برای پرسپولیس نیز، گفت: باور کنید زیاد دوست ندارم مصاحبه کنم اما اگر من گل حساس و 3 امتیازی زدم فقط زحمات بچه‌ها بود. از طرفی دیگر دایی به من اطمینان کرد و بازی داد. خدا را شکر مقابل هواداران روسیاه نبودم و این برایم یک دنیا ارزش داشت.
وی افزود: شرایط در پرسپولیس در فصل جاری خیلی سخت بود. به یکباره از نیمکت در بازی‌های بسیار مهم به میدان رفتم باور کنید در پوست خودم نمی‌گنجیدم و در دلم گفتم فقط باید به بازی و روسفید بودن فکر کنم. به هیچ چیز دیگر توجه نکردم. باور کنید فکرش را نمی‌کردم در این بازی‌ها اینطور برای پرسپولیس تأثیرگذار باشم و گل‌هایی بزنم که برای پرسپولیس اینقدر مفید و مهم باشد. البته من همین جا هم می‌‌گویم من همه چیز خودم را مدیون دوستان و همبازی‌هایم هستم اما خدا را شکر می‌کنم که در اولین سال حضورم در پرسپولیس هیچ کس از خرید من پشیمان نیست. این را فقط مدیون هواداران، دایی و مسئولان باشگاه و بازیکنان هستم.
مهاجم قرمزپوشان در پاسخ سوالی که چرا اصلا مصاحبه نمی‌کنی، گفت: من می‌‌خواهم حرف‌هایم را در زمین بزنم و به همین دلیل چراغ خاموش حرکت می‌کنم. من از فوتبال لیگ یک آمده بودم و نمی‌خواهم فقط حرف بزنم. خوب تمرین کردم جواب اعتماد دایی را گرفتم و باید ایشان بگوید که آیا جواب اعتماد او را دادم یا خیر. من یکی از آرزوهایم سر بلندی پرسپولیس و گلزنی این تیم بود اما هنوز همه چیز تمام نشده است.
عباس‌زاده در مورد از دست دادن خواهرزاده و بچه 5 ساله خواهرزاده اش نیز، گفت: اتفاق بسیار تلخی بود که برایم افتاد. شب بازی با راه آهن می‌خواستم بخشی از برنامه 90 را ببینم تا آمدم گل خودم به داماش را ببینم ناگهان دوستم به من زنگ زد و گفت: این اتفاق تلخ افتاده، می‌خواستم به مازندران بروم چون دلم آشفته شده بود. سریعا با خانواده‌ام زنگ زدم آنها گفتند پرسپولیس را تنها نگذار و نباید بیایی. به من گفتند بازی با راه‌آهن و استقلال را بازی کن و بعد بیا. باور کنید حس و ناراحتی عجیبی داشتم اما به قلبم نه گفتم و ماندم.
وی افزود: به شهرستان می‌روم و سعی خواهم کرد در غم خانواده‌ام شریک باشم اما اتفاق بسیار تلخی بود که امیدوارم گل‌هایی را که به راه آهن و حتی استقلال زدم با اجازه بازیکنان به روح از دست رفتگانم تقدیم شود. خدا را شکر می‌کنم که مقابل هواداران و کادر فنی روسفید بودم.
وی درباره ماندن یا رفتنش از پرسپولیس نیز، گفت: کار کردن با علی دایی که به نظرم عالی‌ترین هدیه امسال من بود برایم یک افتخار است و آرزویم این بود که شاگرد علی دایی باشم که خدا را شکر این اتفاق افتاد. صددرصد من علی دایی را با تمام وجود دوست دارم اهل سیاه‌نمایی، خودشیرینی نیستم ما در فوتبال ایران یک سلطان داریم آن هم سلطان علی دایی است. با وجود اینکه قرارداد دارم هنوز هیچ چیز مشخص نیست اما آرزویم این است که بتوانم به تیم ملی ایران برسم و پرسپولیس قهرمان شود. آرزویی که حتی ما امسال هم می‌توانستیم به آن برسیم اما متأسفانه بدشانسی و کمی حاشیه‌ها ما را از هدف‌مان دور کرد ولی بچه‌ها نشان دادند که با عشق پرسپولیس با غیرتشان می‌جنگند و تا دقیقه 90 جنگیدیم و مزدمان نایب‌قهرمانی بود.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
