یکی از گزینه‌های ریاست دانشگاه تهران با اشاره به تهیه لیستی از سوی برخی از اساتید این دانشگاه برای انتخاب رئیس دانشگاه تهران گفت: همه همکاران دانشگاهی با انتخاب رئیس دانشگاه موافق‌اند.
تقی آزاد ارمکی استاد دانشکده علوم‌اجتماعی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با تسنیم، درباره انتشار لیستی از سوی اساتید دانشگاه تهران در خصوص گزینه‌های ریاست دانشگاه تهران، گفت: من هم این لیست را دیدم و اسم بنده هم در میان اساتید پیشنهادی وجود دارد.
وی به علت تهیه این لیست اشاره و تاکید کرد: علت اصلی تهیه لیست برمی‌گردد به حکمی که آقای وزیر دکتر فرجی‌دانا به سرپرست موقت دانشگاه داده‌اند. قرار بر این است تا با فراهم‌سازی شرایط مناسب، انتخاب رئیس دانشگاه صورت گیرد. تا به حال به جز یک مورد تعیین رئیس دانشگاه از بالا بوده و به همین دلیل هم روسای دانشگاه که این‌گونه به کار گرفته شده‌اند در انجام امور جاری و هدف‌گذاری دچار مشکل شده‌اند. آمدن یک باره، اجباری و بدون حساب و کتاب و رفتن عجیب و غریب.
*همه همکاران دانشگاه تهران با انتخاب رئیس دانشگاه موافق‌اند
این استاد دانشگاه تهران با اشاره به نحوه حضور فرهاد رهبر در این دانشگاه، تصریح کرد: نگاه کنید به نحوه آمدن دکتر رهبر به این سمت و رفتن ایشان. جالب است. دکتر رهبر در یک حرکت عجیب و غریب آمدند و آقای عمید زنجانی یک باره از ریاست رفتند. همان‌طور که آیت‌الله زنجانی هم به طور عجیب و غریب آمدند و به همین دلیل هم هر دو یک باره رفتند. این روش مدیریت در دانشگاه تهران که دانشگاه ملی و نماد آموزش عالی است، خیلی عجیب است.
وی با بیان اینکه باید این شیوه کنار گذاشته شود، افزود: همه همکاران دانشگاهی با انتخاب رئیس دانشگاه موافق‌اند، اما اینکه انتخاب رئیس دانشگاه چگونه و طی چه فرآیندی صورت گیرد نیاز به بحث دارد. دانشگاهیان دانشگاه تهران هم انتظار برگزاری انتخابات از نوع جاری در کشور نیستند. باید شیوه آن را پیدا کرد. همین که حرف و سخن از انتخاب رئیس دانشگاه شده برای ما دانشگاهیان بسیار خوش آیند است و راهی در سر و سامان دادن امور است.
آزاد ارمکی ادامه داد: نکته‌ای که قابل اعتنا و توجه است، تاکید بر شکل‌گیری فضای انتخاباتی در دیگر سطوح دانشگاه است. تعیین روسای دانشکده‌ها بدون کمترین مداخله اساتید صورت گرفته است. این کار در چند سال اخیر در دوره ریاست دکتر رهبر صورت گرفته و ایشان به دانشگاه جفا کردند. طوری عمل کردند که گویی اساتید موجود همه بی‌دین هستند و توان تعیین رئیسی که بتواند امور اداری‌شان را سامان دهد ندارند.
وی افزود: ما در دانشکده علوم‌اجتماعی بدون اطلاع همکاران با حضور فرد جدیدی به عنوان رئیس روبرو شدیم. این شخص آدم خوبی است و از دانشجویان ما هم هست، اما کمتر کسی انتظار داشت که این فرد خوب و مسلمان و اهل اخلاق رئیس شود. برای امور فرهنگی دانشکده خوب بود و الان نیز برای این‌کار خوبند. در مورد مدیریت گروه‌های آموزشی هم مداخله جزئی صورت می‌گرفت. اساتید را تحت فشار قرار می‌دادند و فرد را تعیین می‌کردند. مدیر گروه و رئیس دانشکده بدون نظر همکاران به کار گرفته می‌شد.
این استاد دانشگاه تهران خاطر نشان کرد: این نگاه نشان از این داشت که تفاوتی بین دانشگاه با اداره قند و شکر دیده نمی‌شد. در اداره قند و شکر رئیس معمولا از بالا تعیین می‌شده، اما در دانشگاه که اساتید کشور هستند به واسطه آنها تعیین رئیس (در حد پیشنهاد) صورت می‌گرفت. امکان پیشنهاد فرد را هم از اساتید گرفتند. ظلم کردند. ظلم نه اشتباه و خطا. حق انتخاب مسئول دانشکده، گروه و دانشگاه را از اساتیدی که قرار است محوریت فرهنگ، علم و تخصص در کشور را داشته باشند، گرفتند. این ظلم نیست. ظلم است. اساتید دانشگاه برای گذر از دوره‌ای که آن را دوره همراه با ظلم می‌نامم پیگیر انتخابات هستند. هر گروه و دانشکده هم افرادی را معرفی کرده‌اند. این خودش زمینه مشارکت همه یا کسانی که به سرنوشت‌شان در دانشگاه فکر می‌کنند فراهم کرده است.
*اینکه من توان ریاست دانشگاه تهران را دارم بستگی به نظر همکاران دارد
آزاد ارمکی با اشاره به اینکه هر یک از همکاران دانشگاه تهران که به عنوان رئیس انتخاب شود راه سختی را در پیش دارد، یادآور شد: سختی کار هم به سخت شدن کار در دانشگاه باز می‌گردد. سختی کار در پرحاشیه شدن دانشگاه است. حاشیه از محتوای آن اهمیت بیشتری یافته است. محتوا و مرکز دانشگاه تولید علم بوده در حالی که حاشیه دانشگاه توجه به زندگی افراد و دخالت در سطوح متعدد اداری و جزئی‌نگری بوده است. دانشگاه از مرکزیتش خارج شده و ما نیازمند حضور شخصیتی فرهنگی و علمی در دانشگاه هستیم. کسی که بیش از اینکه به فکر خودش باشد به فکر دانشگاه باشد. کسی که مراتب علمی را طی کرده و تشنه شهرت، معرفی کردن خودش به دیگران نباشد و از اعتباری که دارد به دانشگاه اعتبار دهد.
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه در پذیرش مسئولیت در دانشگاه باید دقت زیادی کرد،گفت: توانایی و تخصص، فهم ملی و درک از شرایط علمی در سطح جهانی، آشنایی با ضعف‌های موجود در دانشگاه و در عین حال ضرورت تنظیم مجدد رابطه بین دانشگاه با صنعت و سیاست و نظام عمده‌ترین عناصری است که باید هرکس که به این میدان می‌آید داشته باشد و به آن توجه کند
وی در پاسخ به این سوال که اگر چنین مسئولیتی به شما پیشنهاد شود می‌پذیرید؟ گفت: اینکه من توان انجام این کار را دارم بستگی به نظر همکاران دارد. این را باید در یک جریان انتخاباتی توام با مشاوره دید، نه فضایی سیاسی و جهت‌دار.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
