به گزارش خبرگزاری تسنیم، خولیو ولاسکو، سرمربی سابق تیم ملی والیبال ایران پیش از ترک کشورمان گفتوگویی با برنامه تلویزیونی 90 انجام داد که مشروح آن در زیر میآید:
* البته که فوتبال را دوست دارم. بیشتر بازیکنان والیبال فوتبال را دوست دارند. بهترین جایزه یک مربی برای بازیکنان والیبال این است که 15 دقیقه قبل از تمرین بتوانند فوتبال بازی کنند.
* خیلی دوست دارم فوتبال بازی کنم مثل خیلی دیگر از بازیکنان والیبال. ابتدا سراغ فوتبال رفتم اما بازی ما خیلی خوب نبود و ناچار شدیم به سراغ رشته دیگری برویم. در آرژانتین همه دوست دارند فوتبالیست شوند.
* وقتی 15 ساله بودم در باشگاه فوتبال بازی میکردم که مربی ما به دنبال چند بازیکن والیبال آمد. ما آنجا قبلاً والیبال هم بازی میکردیم اما بازیکنان قدیمی والیبال ما را بیرون میکردند. گفتیم خوب است هم فوتبال و هم والیبال بازی میکنیم و ظرف یک ماه همان تیم بازیکنان قدیمی را شکست دادیم. این گونه دوران والیبال من آغاز شد.
* من طرفدار سرسخت استودیانتس لاپلاتا هستم. وقتی کودک بودم استودیانتس کمپ تابستانی نداشت. ما 3 برادر بودیم و باشگاهی که کمپ تابستانی داشت خیمناسیا لاپلاتا بود. ما نمیخواستیم به این کمپ برویم اما مادرم میگفت که باید بروید. ما هم در تابستان گرمکن ورزشی روی لباس خود میپوشیدیم تا آنها متوجه نشوند که پیراهن تیم رقیب یعنی استودیانتس را برتن داریم. سال بعد استودیانتس هم کمپ تابستانی گذاشت و ما هم خوشحال بودیم که دیگر به باشگاه دشمن نمیرویم!
* آلکس فرگوسن و پپ گواردیولا را دوست دارم. فکر کنم مورینیو هم مربی بزرگی است.
* زمانی که گواردیولا هنوز در برشا بود به مربی شدن فکر میکرد و برای همین با مربیان دیگر صحبت میکرد تا یاد بگیرد. بعد با من تماس گرفت و 3 ساعت با هم صحبت کردیم. زمانی که من سرمربی تیم ملی والیبال اسپانیا بودم او را در بارسلونا دیدم، همان زمانی که اتوئو را با زلاتان معاوضه کرد. در آن مقطع ما با هم ناهار خوردیم.
* گواردیولا در یک مصاحبه در آرژانتین گفته بود که باید از 3 آرژانتینی تشکر کنم. اول از سزار منوتی که در 1978 سرمربی آرژانتین بود، دوم مارسلو بیلسا و سوم خولیو ولاسکو. مردم میپرسیدند: خولیو ولاسکوی والیبال؟ او هم پاسخ داده بود که از من چیزهای زیادی در بحث مدیریت و رابطه با بازیکنان یاد گرفته است. این برای من افتخار است، چراکه او مربی بزرگی است و افتخار میکنم که این حرف را راجع به من زده است.
* مدیر اجرایی باشگاه لاتزیو و مدیر فنی اینتر ایتالیا بودم.
* بازیکن مورد علاقه من مارادونا بود او برای من بهترین بود اما اکنون مسی را فوقالعاده میدانم. خیلی مدل او را دوست دارم، چراکه آدمی عادی و فروتن به نظر میرسد. ظاهرش مانند یک ستاره نیست بلکه مانند یک آدم عادی است.
* با دربی تهران آشنا هستم، چراکه ما برای بر نخوردن به شلوغی جمعیت و ترافیک در آن روز زمان تمرین خود را تغییر میدادیم. فوتبال در همه جا یک جور است. همه جا به فوتبال عشق میورزند. اینجا همه یک روز قبل به ورزشگاه میروند این فوقالعاده و بهترین چیز درباره فوتبال است. فوتبال محبوبترین ورزش در جهان است. مردم دیدن فوتبال را دوست دارند چون خودشان هم فوتبال بازی میکنند و والیبال هیچ گاه به فوتبال نمیرسد.
* در والیبال بین ایران و آرژانتین امروز والیبال ایران برنده میشود، چراکه قویتر از آنها است و به همین دلیل است که از من خواستند به آرژانتین بازگردم تا آنها بتوانند قویتر شوند.
* آرژانتین تیم قدرتمندی است اگر مربی آرژانتین بودم به بازیکنان می گفتم حواستان به ایران باشد و فکر نکنید بازی آسانی دارید، چون اصلاً بازی آسانی نیست. در جام جهانی 1958 در سوئد تیم آرژانتین غرور داشت و 6 بر یک به چک و اسلواکی باختند. آن روز برای آرژانتین روز مهمی شد و نامش را فاجعه سوئد گذاشتند. از آن روز یاد گرفتند که در فوتبال نباید فکر کنند بازی آسانی وجود دارد. آرژانتین باید مقابل ایران محکم بازی کند.
* آرژانتین روی نیمکت هم بازیکنان خوبی دارد که اگر یکی از بازیکنان خوب بازی نکند مربی میتواند یک بازیکن دیگر را به زمین بفرستد.
* این یک واقعیت تاریخی در جام جهانی فوتبال است که هیچ گاه تیمی که بخت اول است قهرمان نمیشود. در جام جهانی 2002 کره و ژاپن، آرژانتین بعد از 22 بازی بدون شکست با بیلسا به آن مسابقات رفت و در همان مرحله گروهی حذف شد. در 1982 هیچکس فکر نمیکرد ایتالیا قهرمان شود، رسانهها علیه آنها بودند و با وجود مشکلات بازیکنانی که محروم بودند، آنها قهرمان شدند.
* نمیدانم ایران میتواند به مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی صعود کند یا نه، چرا که در گروه سختی است. آرژانتین پیش از این به سختی نیجریه را شکست داد.
* عدهای از مردم دنیا به خاطر مسائل سیاسی تصور غلطی از ایران دارند. چیزی که دوست داشتم گرمی و میهمان نوازی مردم ایران بود. نه تنها در محل کار بلکه حتی در بیرون از محل کار رفتار بسیار خوبی با من و همسرم داشتند.
* در ایران کلمه «کم و بیش» را یاد گرفتم اما در والیبال باید همه چیز کامل باشد. به بازیکنانم میگفتم نگویید اینجا ایران است. شما وقتی مساجد اصفهان را میبینید همه چیز کامل است. این فرهنگ شما است پس نگویید: «کم و بیش».
* میخواهم از مردم و طرفداران که به من کمک کردند تشکر میکنم و اینکه آنها نام مرا در ورزشگاه فریاد زدند تا ابد در خاطرم خواهد ماند.