چلنگر افشا مي‌كند: يكي از مديران ارشد پرسپوليس با من تماس گرفته بود

بانك ورزش - حالا كه سپاهان در آستانه بازي با پرسپوليس قرار گرفته، سوالی که شاید در ذهن خیلی از هواداران سپاهان است این بود که آیا قبل از فینال جام حذفی پرسپولیسی‌ها با رضا چلنگر صحبت کرده بودند یا خیر، این سوال را از مترجم سپاهان که کارمند باشگاه پرسپولیس هم بوده است پرسیدیم و خواستیم صادقانه پاسخ بدهد، او می‌گوید: « یادم است روز جمعه بود که برنامه ورزش و مردم آقای بهرام شفیع پخش می‌شد و آقای رویانیان در آن برنامه می‌گفت بله با بازیکنان ما تماس گرفته شده، از جمله نیلسون و چند نفر دیگر و چون من پلیس هستم همین الآن می‌دانم در تمرین سپاهان چه خبر است! ما در رختکن سپاهان این صحبت‌ها را می‌دیدیم و پس از حرف‌های او اول در همان رختکن دیدم که همه چپ چپ به من نگاه می‌کردند و من هم با خنده می‌گفتم به جان خودم من نیستم! در حالی که برنامه داشت پخش می‌شد و من هم در رختکن پای تلویزیون بودم.»

قسمت جالب اما در هنگام تمرین در همان روز است: « بعد از آن برای تمرین به زمین رفتیم که ناگهان یکی از هواداران گفت تو و آقای کرانچار پرسپولیسی هستید و قطعاً برابر پرسپولیس وا می‌دهید! این صحبت‌ها حقیقتاً خیلی به من برخورد، به طرف او برگشتم و گفتم ببین اگر رفتیم و وا ندادیم تکلیف چیست؟ گفت خب دیگر کاری است که شده است، گفتم نه دیگر، یک شرط با هم می‌بندیم. او هم با قاطعیت گفت قبول! بعد از قهرمانی که به اصفهان آمدیم تا به امروز من دیگر او را ندیده‌ام و دیگر سر تمرین نمی‌آید!» او اما کاملاً جدی می‌گوید: «من وقتی تحت قراردادی به سپاهان می‌آیم یعنی باید همه گونه در اختیار باشگاهم باشم یا اگر نمی‌خواهم اصلاً امضا نکنم. خیلی راحت.» چلنگر اما بالاخره می‌گوید پرسپولیسی‌ها با او تماس داشته‌اند یا خیر: « شب قبل یا دو شب قبل از بازی فینال یکی از مدیران ارشد با من تماس گرفت و از من درباره مصدومان پرسید که من هم همان صحبت‌هایی که کرانچار در مورد مصدومان کرده بود را بیان کردم اما او یکدفعه برگشت و گفت حاجی می‌گوید تو بودی که با نیلسون و بقیه تماس گرفته‌ای! من وقتی دیدم او حرف خودش را می‌زند گفتم ببین، همدیگر را در زمین بازی می‌بینیم و گوشی را قطع کردم. رفتیم و بعد از بازی دیدم سرش را پایین انداخت و به رختکن رفت و بیرون هم نیامد.» پس از این صحبت‌ها وقتی از چلنگر پرسیدیم که منظورش آقای شیرینی فقط به گفتن یک جمله با خنده بسنده کرد: «من اسمی نبردم!»