بیش از 30 سال از حضور فرجالله سلحشور در سینما میگذرد اما نام او بعد
از کارگردانی سریال اصحاب کهف بود که سر زبانها افتاد و بعد از سریال
حضرت یوسف شناختهتر شد. او همواره دغدغه محتوا و ماهیت سینمای امروز را
داشته و بر رویکرد دینی در تولیدات سینمایی تأکید کرده است گفتوگویی با
فرجالله سلحشور ترتیب دادیم و دیدگاههای وی را در خصوص تعامل حوزه و
سینما، عرصههای ورود حوزه به این عرصه و کاستیها و بایستههای این تعامل
را جویا شدیم که در ادامه میخوانید.
چگونه حوزه و سینما میتوانند در خدمت یکدیگر باشند؟
حوزه به عنوان متولی امر دین در جامعه میتواند احیاگر سینما باشد و حتی
به نوعی تنها راه نجات سینما از وضعیت کنونی، دین است؛ از سوی دیگر سینما
نیز میتواند مروج دین باشد، چون بهترین زبان گویای عصر حاضر، سینما است،
بنابراین این دو میتوانند در کنار یکدیگر در خدمت هم باشند.
ظرفیتهایی که حوزه میتواند در عرصه سینما از آن بهرهمند شود چیست؟
سینما زبان جامعه جهانی است، آیا برای تبلیغ دین زبانی از این گویاتر
میتوان یافت؟ حوزههای علمیه وقتی تأثیرگذار چند اثر مذهبی را در جامعه
مشاهده کردند، این تاثیرات را مورد مطالعه و بررسی قرار داده و دریافتند
که سینما زبان میلیاردها انسان است که در قالب آن میتوان فرهنگ و فکر را
منتقل ساخت. اگر حوزهها و همه امکاناتشان صدها سال هم تلاش کنند، باز
هم بعید است به اندازه تأثیری که هنر هفتم و رسانه بر جامعه دارد، بتوانند
حرفی برای گفتن داشته باشند، امروز گرچه دیر ولی بهجاست که حوزههای
علمیه در این عرصه وارد شوند.
حوزه در چه زمینههایی میتوانند وارد عرصه سینما شود؟
معتقدم، حوزه علمیه در همه زمینهها میتواند در سینما و تلویزیون وارد
شود، البته این ورود باید به گونهای باشد که حوزه نیروی انسانی مورد نیاز
این عرصه را تربیت کند و بازیگران را با آموزههای دینی و مسائل اعتقاد ی
آشنا سازد تا بتواند در عرصه سینما، بازیگری مومن و متقی به جامعه ارائه
کند، این روند جلوی بسیاری از انحرافات را میگیرد، باید توجه داشته باشید
که حوزه نباید طلبه بازیگر به جامعه عرضه کند، چون در شأن طلبگی و حوزه
نیست. از دست خواهند رفت. همین امروز متأسفانه بسیاری از رزمندگان
حزباللهی، طلبهها و مومنینی را که وارد عرصه سینما و هنر شدهاند، از
دست دادهایم چون این نیروها سعی کردند وارد سینمای موجود شده و این
سینمای غرب زده را اصلاح کنند، غافل از اینکه این سینما ماهیتا با فکر و
فرهنگ ما در تضاد است، مشکل سینمای امروز ظاهر، آرایش لباسهای ناجور و
گریمهای بد نیست، مشکل تفاوت در ماهیت تفکر است، سینمای غرب اومانیستی و
ماتریالیستی است و ما از اسلام و معنی و خدا سخن میگوییم!
میخواهید بفرمایید سینمای امروز با مبانی اسلامی سازگار نیست؟
سینمای غربی میگوید: انسان، محور است و باید مادیگرا بود، ماهیتش مادی
گرایی و اومانیستی است و بر پایه دروغ و توهم بنا شده، آیا چنین سینمایی
مخرب و مضر نیست؟ ارکان سهگانه سینمای غرب، دروغ، توهم و مادیگرایی است،
هرگز این سه محور با مبانی اسلامی سازگاری نخواهد داشت.
چه راهکاری برای برون رفت از این وضعیت پیشنهاد میکنید؟
راهکار این است که حوزه برای سینمای موجود، مبانی اسلامی تعریف کند و
سینما را در خدمت اسلام در آورد، میبایست گروههایی ایجاد شوند تا مبانی
اسلامی سینما را تعریف کنند، حوزه میتواند ماهیت حقیقی سینما را از طریق
قرآن و اهل بیت تعریف کند و حتی در ظواهر قرآن کریم هم به چنین ماهیتی
اشاره شده؛ ولی از آن جایی که تاکنون حوزویان در این زمینه وارد نشدهاند،
مشکلات و نا به سامانیها کماکان وجود دارد و اگر هم مشکلی حل میشود،
کاملاً سطحی و ظاهری است. اگر از ابتدا، حوزویان اصول سینمای غرب را
تحلیل و مطالعه میکردند و در برابر آن، اصول و مبانی سینمای اسلامی را
تبیین میکردند، امروز به نتیجه میرسیدیم.
منبع: هفته نامه پنجره