بارها در پروندهها دیدهایم بدبینی، خسیسی، خودخواهی، بدرفتاری، اعتیاد مرد و تحت سلطه بودن وی از سوی پدر، مادر حتی خواهر و برادر زندگیها را جهنمی کرده است که البته از سوی دیگر رفتارهای مشابه زنان نیز زندگیها را به بنبست رسانده است.
به گزراش 598 به نقل از خبرگزاري ها، بارها در پروندهها دیدهایم بدبینی، خسیسی، خودخواهی، بدرفتاری، اعتیاد مرد و تحت سلطه بودن وی از سوی پدر، مادر حتی خواهر و برادر زندگیها را جهنمی کرده است که البته از سوی دیگر رفتارهای مشابه زنان نیز زندگیها را به بنبست رسانده است. پای درد دل هر کدام از این زنان و مردان بنشینیم میشنویم که همگی در دوران نامزدی و پیش از خانه یکی شدن همه این رفتارها را دیدهاند اما امیدوار بودند بعد از عروسی مشکلات حل شود. اما ... باید به دوران نامزدی توجه ویژهای داشت چرا که دیده میشود برخی افراد در این دوران شیرین دچار مشکلات و آسیبهایی میشوند ولی برای حفظ رابطه و تشکیل خانواده با این تفکر که در زندگی مشترک همه چیز را درست میکنم به سادگی از کنار اتفاقات و ناهماهنگیهایشان میگذرند و راهی خانه بخت میشوند بیآنکه بدانند بیتوجهی به همان مشکلات دوران نامزدی زمینهساز اختلافات و درگیریهای بیشتر در زندگی مشترکشان میشود که گاهی پای آنها را به دادگاههای خانواده باز میکند و شیرینی دوران نامزدی برایشان همانند زهر تلخ میشود. در جوامعی که نقش خانواده و بستگان در روابط بین فردی به خصوص ازدواج سایه افکنده و تاثیر بسزایی دارد، این پدیده یعنی ازدواج را امری پیچیده و حساس کرده است زیرا علاوه بر سنخیتهای فردی ویژگیهای خانوادگی و فرهنگی و اعتقادی نیز جزو عوامل تعیینکننده در موفقیت یک ازدواج به شمار میآید. در حقیقت دختر و پسری که میخواهند با هم ازدواج کنند قصد پیوند زدن دو خانواده و دو فامیل را به یکدیگر دارند بنابراین علاوه بر مطالعه و بررسی وجود تشابه بین خود و طرف مقابل باید هماهنگی و سنخیت دو فامیل را با هم نیز مدنظر قرار دهند و در مورد آن بررسی و مطالعه کنند. زوجین باید درنظر داشته باشند خرده فرهنگهایی که متعلق به آن هستند اعم از طبقه اقتصادی، تفاوتهای اقتصادی، اعتقادی، اقلیتهای قومی و... آیا توانایی پذیرش و پیوند با یکدیگر را دارند یا اینکه این تفاوتهای فردی برجسته شده و خود عامل ایجاد فاصله بین آنها خواهد شد؟ معمولاً هنگام شروع یک رابطه این شباهتها است که نمود بیشتری دارد و توجه طرفین را به خود جلب میکند و همین امر باعث نزدیکی بیشتر و اطمینان از پذیرش کامل و تفاهم میشود اما با گذر زمان شباهتها و تفاهمات به آرامی رنگ میبازد و تفاوتها نمایان میشود. در برخی موارد تفاوتها پا به میدان یک رابطه میگذارند که از طرف فرد مقابل قابل پذیرش و تحمل نیست. در چنین مواردی زوجین به آهستگی از لحاظ عاطفی از یکدیگر فاصله میگیرند و زمانی میرسد که متوجه میشوند چارهای جز جدایی برای آنها باقی نمانده است. برای جلوگیری از چنین پیشامدی زوجین باید تفاوتهای فردی، خانوادگی، فرهنگی، اقتصادی، تحصیلی و اعتقادی یکدیگر را مورد بررسی قرار دهند و اگر آن تفاوتها را غیرقابل پذیرش و تحمل برای خود و خانواده خود میدانند از ازدواج پرتنش و ناموفق خودداری کنند. برای این کار بهترین شیوه عدم عجله در امر ازدواج است، یعنی پس از آشنایی در خانواده و مطرح کردن قصد ازدواج باید به یکدیگر فرصت شناخت و بررسی بدهند. این شناخت در رفت و آمدهای خانوادگی با نشست و برخاستهای زوجین و خانوادهها در دوران نامزدی با هم به آرامی شکل خواهد گرفت. خانوادهها نباید از گذر زمان در اینخصوص نگران باشند زیرا همین گذر زمان و داشتن فرصت کافی برای شناخت میتواند از بسیاری از تنشها و ناملایمات و حتی طلاق احتمالی جلوگیری کند. خانوادهها باید به فرزندانشان و نیز به خودشان این فرصت را جهت تکمیل شناخت و گرفتن تصمیم با فراغ بال بدهند و دختر و پسر جوان نیز بدون درگیر شدن در مسائل عاطفی و وابستگی به یکدیگر با چشمی باز تفاوتهای هم را ببینند و با صداقت این تفاوتها را به طرف مقابل خود عنوان کنند. پذیرشی که در این مرحله از آشنایی بهوجود میآید به علت آگاهانه بودن معمولاً عمری طولانی نیز دارد و در ایجاد ازدواجی موفق، به دور از تنش و ناسازگاری نقش مهمی ایفا میکند.