پیام های بازرگانی و قصه سکولاریزه شدن ملت

سرویس فرهنگی پایگاه 598 - امید مهدوی/ شنیده ها حاکی است که مسئولین محترم صدا و سیما با دقت تمام، بند بند اخبار صبح و ظهر و شام رسانه ملی را از دقت و نظر مبارک می گذرانند که نکند خدای ناکرده جمله ­ای که نه، زبانم لال، شبه جمله ­ای از دهان اخبارگویان محترم خارج شود که ذره ­ای بر خلاف جهت گیری های کلی نظام باشد و صد البته این امری پسندیده، مهم و حیاتی است.

 اما جای گذاشتن علامت مظلوم تعجب آنجاست که این مدیران محترم سوراخی کوچک را محکم گرفته اند و گاه به مثابه پطرس در کتاب های دوران ابتدائی، انگشت خود را در سوراخ سد قرار داده اند تا آب نشت نکند. اما غافلند از اینکه در کنار گوش آنها دریچه ای باز است و آبی که تا این حد برای حفظ آن در تلاشند با آرامش در حال خالی شدن است.

مدیران عزیز:

رها کنید این همه دقت در بندبند جملات اخبار و لحن گویندگان را. رها کنید این همه توجه به برنامه ­های گفتگوئی سیمای ملی را که به تازگی روی آن فوکوس نموده و تمام همّ و غمّتان را معطوف آن ساخته اید. هرچند این تحرک جدید نیز از برکات فتنه سال 88 است، که همگانتان را متوجه ساخت که برنامه گفتگو باید صمیمی تر، مرتبط با زندگی و سؤالات مردم و با امکان انتقاد کردن و گفتن ناگفته­ ها باشد (خدا بانیان این تحول را خیر دهد).

 اما جان کلان اینکه از بخش هائی غافلیم که تأثیر آن به مراتب از اخبار و نشست و گفتگو بیشتر بوده و با آرامش و با امکانات بیت المال مظلوم در حال حقنه کردن سکولاریزم و سبک زندگی امریکن در حلق مبارک ملت است و یکی از مهمترین این بخش ها پیام های فخیمه بازرگانی است.

این پیام بازرگانی هر روز بارها و بارها و بی سروصدا از جلوی چشمان پیر و جوان و کودک ما می گذرد و با بهره گیر از موسیقی و شعر و گرافیک و جلوه­ های ویژه و خلاصه لشگری از امکانات هنر مدرن غرب (لعنت الله علیه) به ما می قبولاند که خوب چیست؛ بد چیست و شما چگونه باید باشید.

فی المثل ما از این تبلیغات آموخته ­ایم که خانواده خوب ایرانی خانواده­ای است که دارای دو بچه ترگل ورگل است. گاز و ظرفشوئی آنها وسط آشپزخانه است و آشپزخانه آنها دیوار ندارد. این خانواده خوشبخت مدام در حال مکالمه با تلفن همراهند و در اکثر بانک ها حساب دارند. مدام در جشنواره غرقه کشی شرکت های مهم شرکت می کنند و بنز و بی ام دبلیو می برند و به پدر و مادر خود نیز با خرید پوشاک ایزی لایف احترام می گذارند.

اما شما در هیچ جای زندگی این خانواده بوئی از دین و دیانت نمی بینید تا اینکه ماه مبارک رمضان یا محرم یا مناسبتی مذهبی فرا می رسد. با هلول ماه مبارک رمضان به یکباره شاهد تحولی شگرف در تبلیغات رسانه ملی هستیم.

ـ شرکت ماکارونی مک ایتالیا؛ ماه خوب، احساس خوب، غذای خوب (ماه رمضان مبارک)

ـ ایرانسل؛ زنگ های پیشواز خود را در ماه رمضان از میان دعاهای این ماه عزیز قرار دهید.

ـ شرکت سامسونگ در ماه مبارک رمضان فروش ویژه روزه داران محترم را تدارک دیده است.

ـ همراه اول با طرح برکت به زمان مکالمه شما برکت می دهد. با سه دقیقه مکالمه در ماه رمضان یک دقیقه رایگان حرف بزنید.

و ...

این همان بلیه­ای است که با عنوان نچسب سکولاریزم از آن یاد نموده و به دین نه تنها نگاه شخصی و خصوصی دارد بلکه برای آن کار کردی تجاری تدارک دیده و از آن خوب پول در می آورد و یادمان می رود که این همان دین جهاد و شهادت و به اصطلاح تروریستی است که همین شرکت های غربی برای سرکوبی آن دلار هزینه می کنند.

در این میانه، مسئولین و فیلسوفان و اندیشمندان فرهنگی ما مشغول طراحی چارچوبهای مدینه فاضله­ای هستند که بعید به نظر می رسد با این سرعت رشد سکولاریسم و توسعه غربی با رویکرد نوین نوسازی زمانی برای آن طرح ها باقی بماند.

چرا که تا ما بجنبیم، این شرکت ها و تبلیغات چارچوبه فرهنگی ما را جویده اند و تاب ایستادن برای ترمیم هم ممکن است باقی نماند.

و الحق که خوب کار خودشان را بلدند و طوری به فرهنگ مان تجاوز می کنند که اصلاً درد تجاوز را که نمی فهمیم هیچ، از این هجمه لذت هم می بریم.

چرا که گمان می کنیم با حلول ماه مبارک رمضان، توجه رؤسای پول پرست شرکت­های تجاری به ارزشهای الهی و معنویت جلب شده و همراه ملت متدین، آنها نیز رویه خود را تغییر داده­اند و حواسمان نیست که دارند به اسم دین باز هم می دوشندمان و ما فقط الحمداللهی می گوئیم و همزمان با پخش تبلیغات مای بیبی و پفک چاکلز و بانک هزاره در هنگامه افطار، با لبخندی حاکی از دینی شدن فضای رسانه ملی افطار می گشاییم و قند در دلمان آب می کنیم.