چند نکته درباره کمیته ۷ + ۸

به گزارش پایگاه 598، حجت الاسلام روان بخش در وبلاگ خود نوشت:

1. وحدت فی نفسه از نظر اسلام دارای ارزش نیست مگر آن که متعلق آن روشن شود. و گرنه اگر عده ای از مسلمانان با کفار برای براندازی نظام دینی متحد شوند نه تنها چنین وحدتی مطلوب نیست بلکه مذموم و نامطلوب است و برمسلمانان واجب است چنین وحدتی را در هم بشکنند. ولی چنان چه وحدتی حول محور حق و در راستای اهداف متعالی الهی شکل بگیرد یقینا مطلوب بوده، بر همه لازم است چنین وحدتی را پاس بدارند.

2. در شرایط کنونی یقینا وحدت اصول گرایان امری پسندیده است. زیرا با حفظ وحدت بهتر می توان از ارزش های متعالی انقلاب حراست کرد. بی تردید مجلس اصول گرا بهتر می تواند نظام اسلامی و مردم را در رساندن به اهداف متعالی انقلاب کمک نماید. روشن است چنان چه این وحدت به گسست و تفرقه تبدیل شود ممکن است کسانی به مجلس راه یابند که برای اهداف انقلاب نه تنها مضر بلکه خطرناک باشند. ولی متاسفانه در باره این وحدت که امروزه به 7+8 مشهور است ابهاماتی وجود دارد که تا کنون کسی حاضر به پاسخ گویی به آن ها نیست. بی تردید چنان چه دلسوزان اصول گرایی به این ابهامات پاسخ ندهند و این ابهامات را برطرف نکنند بیم آن می رود که در میدان عمل و به موقع انتخابات، با چالش های جدی مواجه شویم. این ابهامات از این قرار است:

2.1. اصول گرایی یک حزب نیست بلکه یک مرام و منش است. مقام معظم رهبری ضمن تاکید بر منش و مرام بودن اصول گرایی، مولفه های 8 گانه ای را برای آن ذکر کرده اند. طبق این تعریف، بدنه اصلی اصول گرایی همان توده های میلیونی هستند که سوم تیر 84 و 22 خرداد 88 و 9 دی 88 را آفریده اند؛ نه احزاب و تشکل های سیاسی. متاسفانه جای این بدنه عظیم در 7+8 خالی است. براستی آیا جمعیت ایثار گرایان و رهپیویان و حزب موتلفه می توانند نماینده تمام عیار اصولگرایان باشند؟

2.2. حضور نماینده شهردار تهران و رییس مجلس شورای اسلامی در 8+ 7 چه توجیهی دارد؟ اگر حضور نماینده شهردار تهران در این جمع بلامانع است باید دوستان نسبت به حرف های گذشته اشان که دخالت کرباسچی ( شهردار وقت تهران) در انتخابات دوم خرداد 76 را نکوهش می کردند تجدید نظر نمایند. بر فرض این که حضور نماینده شهردار در چنین جمعی بی اشکال باشد پرسش بعدی این است که چرا در دوره قبل( برای انتخابات مجلس هشتم)نماینده شهردار در جبهه متحد اصول گرایی حضور نداشت و برای شهردار چنین حقی قایل نشدید؟  بر فرض که چنین حقی برای شهردار تهران ثابت باشد باید وی در شورایی شرکت کند که نامزد های شهر تهران بزرگ را معرفی می کنند نه جمعی که می خواهد برای کل کشور تصمیم بگیرند. اگر قرار است نماینده شهردار در جبهه متحد اصول گرایی حضور داشته باشد که می خواهد برای کل کشور تصمیم بگیرند لا اقل باید نماینده شهرداران  کلان شهرها مثل کرج، اصفهان، مشهد، اهواز و... حضور داشته باشد، نه شهردار تهران. اگر میزان شخصیت حقیقی آقای محمد باقر قالیباف است این حق برای ایشان چه کسی اثبات کرده است؟ شخصیت های حقیقی بسیاری در جبهه اصول گرایی وجود دارند که از آقای قالیباف بالاترند و در ویژگی های اصول گرایی که مقام معظم رهبری ذکر فرموده اند، به مراتب از ایشان برتری دارند، ولی نماینده ای در این جبهه ندارند. براستی ایشان چه ویژگی دارند که دیگران ندارند؟! همین سوال درباره رییس مجلس هم مطرح است که دلیل حضور نماینده ایشان در این جبهه چیست؟ اگر به عنوان ریاست یک قوه می بایست نماینده ای داشته باشند، چرا ریاست جمهوری و ریاست قوه قضاییه در این جبهه نماینده ای ندارند؟ اگر ملاک ریاست مجلس است چرا در دوره قبل این حق را برای آقای حداد عادل قایل نشده اید؟ اگر میزان شخصیت حقیقی علی لاریجانی است بفرمایید که ایشان دارای چه نوع ویژگی هستند که باید در این مجموعه نماینده داشته باشند ولی برادر ایشان دکتر محمد جواد لاریجانی که در فتنه 88 از خواصی بود که مواضع شفافی اتخاذ کرد و نقش بسزایی در روشنگری داشت، نباید نماینده ای داشته باشند؟

2.3. بی تردید ارایه لیست از سوی اصول گرایان برای مردم تکلیف شرعی نمی آورد که حتما مردم باید به آن لیست رای بدهند؛ بلکه باید لیست از چنان جاذبه ای برخوردار باشد که مردم به آن اعتماد کنند و به رای دادن به همه افراد در آن لیست تشویق شوند. آیا ساز و کار 7+8 با این ابهامات و با حضور نمایندگان این افراد می تواند به ارایه لیستی منتهی شود که بدنه اصلی اصول گرایان را به رای دادن به آن تشویق کند؟ گرد آمدن چنین افرادی ممکن است به ارایه لیستی منجر شود که چندان مورد پذیرش بدنه اصلی اصول گرایان یعنی مردم نباشد و درنتیجه، طرح به شکست بیانجامد. امیدواریم اصول گرایان دلسوز هر چه سریع تر نسبت به بر طرف کردن این ابهامات بکوشند تا وحدتی که شکل می گیرد واقعی باشد و مردم با کمال اشتیاق به افراد موجود درلیست رای بدهند.