به روز شده در : ۱۹ اسفند ۱۴۰۳ - ۱۸:۱۹

وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است

کد خبر: ۱۶۹۴۳۲

زمان انتشار: ۱۱:۲۲ ۰۷ مهر ۱۳۹۲

فقر قاهره حاصل 30سال گفتگو با آمریکا است

به گزارش تریبون مستضعفین، روح‌الله رضوی، فعال فضای بین‌الملل در فیس‌بوک خود نوشت:

«سال ۲۰۱۲ سفری به مصر داشتم و برای مدت قریب به سه هفته در قاهره بودم. آنچه در آن سه هفته در قاهره دیدم چیزی نبود جز یک فاجعه اقتصادی. وسط شهر قاهره محله‌ای بسیار بزرگ بود که آنقدر کثافت و فقیر در آن جا بودند که نزدیک بود از شدت بوی نامتبوع دچار حالت تهوع شوم، به جرات می‌توان بگویم آنچه در قاهره دیدم به مراتب بدتر از دهلی قدیم هند بود. مادران گدایی که کودکان نوزاد خود را در میانه آشغال‌ها خوابانده بودند و به سختی می‌توانستی میان آشغال‌ها و نوزاد بیچار تمایز قائل شوی. از شهر قاهره که به سمت فرودگاه بروی سمت راستت به قاعده چندین کیلومتر قبرستانی قدیمی است که مردم برای رهایی از آفتاب تند قاهره بر سر مزار عزیزان‌شان آلونک‌هایی گلی بنا کرده‌اند و فقرای بی‌سرپناه قاهره به این آلونک‌های پناه آورده‌اند. نه یکی دو هزار یا چند ده هزار یا حتی چند صد هزار، آمار قبرستان‌نشینان بالای میلیون است و این همه بعد از ۳۰ سال کرنش به تمام معنای حسنی مبارک در برابر ایالات متحده حاصل شده بود!

آقایانی که کلید حل مسائل کشور را در سیاست خارجی دنبال می‌کنید و شعار واقع‌نگری می‌دهید! این‌ها واقعیات ارتباط با آمریکا است که این‌گونه مشتاقانه به دنبالش هستید.»

گزارش خطا