پایگاه 598 - مهران موزون/ روشن است که شغل سخنگویی وزارت خارجه ی هر کشوری، سکویی است برای اطلاعرسانی و انعکاس عملکرد آن وزارتخانه و همچنین اعلان سیاست ها و مواضع آن کشور.
جواد ظریف که در حرکتی نمایشی تلاش نمود تا رضایت جامعه ی زنان ایران را با انتصاب یک بانو به سمت سخنگویی خویش جلب کند می بایست به اذهان عمومی ملت ایران پاسخ دهد که با دادن گزارش فعالیت های حقوقی خود از سکوی مجازی زاکربرگِ صهیونیست، چرا و به چه علت ماهیتِ کارکردی شغل سخنگویی وزارت خارجه ی جمهوری اسلامی را این چنین تنزل داده است؟
آیا ایشان همانگونه که گفته شد صرفاً به عنوان یک حرکت
نمایشی یک«زن» را به این سمت منصوب نموده و به کارایی یک خانم در این سمت
اعتماد ندارد؟
واقعاً اگر سمتی بنام «سخنگو» در وزارت خارجه وجود دارد تا گزارشات دستگاه دیپلماسی کشور را منعکس و اعلام رسمی کند چرا آقای ظریف محتوای عملکرد خود را (که اموال معنوی ملت ایران محسوب می شود) تحویل بستری بنام فیس بوک می دهد که مالکانش اعلام کرده اند حلقه بگوش سازمان CIA هستند؟
وانگهی،
آیا این حرکت ظریف! اجحاف و توهین مسلم و مستقیم درحق تمامی رسانه های دیداری و شنیداری جمهوری اسلامی ایران محسوب نیست؟
آیا جز این است که رسانه ملی، ایرنا، روزنامه ها، وبسایتها و کلیه ی خبرگزاری های دیگر ایران برای شنیدن گزارشات وزیرخارجه شان ناچارند به اکانت فیس بوک ایشان مراجعه کنند؟
اینکه ارشدترین مقام دیپلماتیک دستگاه خارجه ی یک کشور، تعمداً و با دست خویش کلیه ی رسانه های کشورش را ذیل یکی از رسانه ی غیر رسمی دشمن قرار داده و اطلاعات و گزارشات کاری خود را(که متعلق به مردم بوده و اموال عمومی محسوب می شود) قبل از اینکه تحویل نظام رسانه ای کشور خود قرار دهد، غیرتمندانه! تقدیم یکی از شبکه های اجتماعی دشمن می کند چه معنا دارد؟
آیا این حرکت وزیرخارجه ایران به معنای رسمیت بخشیدن به سکوهای دست دوی دشمن و تحمیل آن به فضای رسانه ای کشور نیست؟
آقای ظریف لازم است تا مراقب حریم و حرمت دستگاه دیپلماسی ایرانیان باشد و بهانه ی لازم را به لشکر «قلم های در غلاف» فزرندان ایران ندهد چه اینکه ایشان از ریش تا ریشه، تحت رصد دقیق سربازان جنگ نرم جمهوری اسلامی است.