روزنامه رسالت در سرمقاله خود نوشت:
جریانی خاص در درون دولت از همان روزهای اول به بهانه واقع نمایی از اوضاع اقتصادی کشور مرتب در ساز بحرانی بودن شرایط اقتصادی دمیده است و هر روز خبرهای منفی از پاستور و برخی وزارتخانه ها منتشر می شود که نه تنها امیدهای به وجود آمده را استمرار نمی دهد بلکه دل مردم را خالی می کند و رای دهندگان را نا امید!
یک روز می گویند منابع مالی برای پرداخت یارانه ها نداریم، یک روز می گویند نمی توانیم درآمدهای بودجه سال 1392 را محقق کنیم، یک روز بی خانمان ها را تهدید می کنند که یا مسکن مهر بخواهید یا تورم، یک روز بر رشد منفی اقتصادی کشور تاکید می کنند، روز دیگر می گویند با این خیل بیکاران چه کنیم و... .
تواتر این اخبار به قول فقها باعث این ارتکاز می شود که گویا دستور کار و یا سازماندهی وجود دارد که برخی با اهداف مشخص به اسم واقع نمایی مرتب دست به سیاه نمایی های اقتصادی می زنند. قصد نیت کاوی نداشته و نداریم اما نمی توانیم چشمانمان را بر انگیزه های آشکار و پنهان جریانات حاشیه ای نیز ببندیم. یک درصد هم که احتمال داده شود برخی می خواهند با این سیاه نمایی ها "جام زهر" را در موضوع تحریم ها پر کنند باید دلسوزان دولت اعتدال را برانگیزاند.
هر چند این رویه با اعتراض برخی رسانه های نزدیک به دولت نیز همراه بوده و در یکی از روزنامه های خود نوشتند که "دولت تدبیر، کمی هم تدبیر به خرج دهد!" این جریان خاص شاید تصور می کند که افکار عمومی در دولت یازدهم از کره مریخ به درون مرزهای ایران پرتاب شده است و مردم چند ماه و چند سال پیش را فراموش کرده اند که علی رغم تمام فشارها و تحریمها هر روز یک خبر مسرت بخش اقتصادی و علمی را از گوشه گوشه این مملکت می شنیدند و حرکت رو به جلو کشور کاملا ملموس مشاهده می کردند. رئیس جمهور سابق حتی روز آخر از پروژه های عمرانی خود سرکشی کرد اما به یک باره برخی تلاش کردند از فردای 13 مرداد همه پیشرفت های کشور را در محاق چه کنم چه کنم ها ببرند.
هیچ کس نمی تواند منکر فشار تحریم ها شود اما چه در دولت فعلی و چه در دولت قبل همه بر این مهم قائلند که آشفتگی اوضاع اقتصادی تنها 30 درصد متاثر از تحریم هاست و 70 درصد به مدیریت داخلی و نحوه استفاده از ظرفیت های درونی کشور بر می گردد. این 70 درصد امروز در اختیار دولت یازدهم است. چه شده کسانی که مدعی نقش موثر مدیریت داخلی بودند امروز خود را خلع ید می بینند. واقعیت این است جریانات حاشیه ای که تحریم ها را بزرگ نمایی می کنند خیر و صلاح دولت را نمی خواهند.
دولت تدبیر و امید با در اختیار داشتن چهره های شناخته شده و مسبوق به سوابق روشن انقلابی می تواند این 70 درصد را به بهترین نحو مدیریت کند و با دلگرمی به حمایت های معنوی رهبر معظم انقلاب و سایر ارکان نظام و همچنین با توسل به زیرساخت های اقتصادی در درون کشور آثار منفی تحریم ها را به حداقل برساند.
منتهی شرط موفقیت در این مدیریت اتخاذ یک رویکرد کاملا جهادی است. با مدیریت اداری و متداول نمی توان از این شرایط عبور کرد. چه برسد به اینکه برخی به علت کهولت سن و یا خدای ناکرده بی رغبتی بخواهند دو سه ساعت صبح کار کنند، دو سه ساعت هم عصر!
جریانی خاص در درون دولت از همان روزهای اول به بهانه واقع نمایی از اوضاع اقتصادی کشور مرتب در ساز بحرانی بودن شرایط اقتصادی دمیده است و هر روز خبرهای منفی از پاستور و برخی وزارتخانه ها منتشر می شود که نه تنها امیدهای به وجود آمده را استمرار نمی دهد بلکه دل مردم را خالی می کند و رای دهندگان را نا امید!
یک روز می گویند منابع مالی برای پرداخت یارانه ها نداریم، یک روز می گویند نمی توانیم درآمدهای بودجه سال 1392 را محقق کنیم، یک روز بی خانمان ها را تهدید می کنند که یا مسکن مهر بخواهید یا تورم، یک روز بر رشد منفی اقتصادی کشور تاکید می کنند، روز دیگر می گویند با این خیل بیکاران چه کنیم و... .
تواتر این اخبار به قول فقها باعث این ارتکاز می شود که گویا دستور کار و یا سازماندهی وجود دارد که برخی با اهداف مشخص به اسم واقع نمایی مرتب دست به سیاه نمایی های اقتصادی می زنند. قصد نیت کاوی نداشته و نداریم اما نمی توانیم چشمانمان را بر انگیزه های آشکار و پنهان جریانات حاشیه ای نیز ببندیم. یک درصد هم که احتمال داده شود برخی می خواهند با این سیاه نمایی ها "جام زهر" را در موضوع تحریم ها پر کنند باید دلسوزان دولت اعتدال را برانگیزاند.
هر چند این رویه با اعتراض برخی رسانه های نزدیک به دولت نیز همراه بوده و در یکی از روزنامه های خود نوشتند که "دولت تدبیر، کمی هم تدبیر به خرج دهد!" این جریان خاص شاید تصور می کند که افکار عمومی در دولت یازدهم از کره مریخ به درون مرزهای ایران پرتاب شده است و مردم چند ماه و چند سال پیش را فراموش کرده اند که علی رغم تمام فشارها و تحریمها هر روز یک خبر مسرت بخش اقتصادی و علمی را از گوشه گوشه این مملکت می شنیدند و حرکت رو به جلو کشور کاملا ملموس مشاهده می کردند. رئیس جمهور سابق حتی روز آخر از پروژه های عمرانی خود سرکشی کرد اما به یک باره برخی تلاش کردند از فردای 13 مرداد همه پیشرفت های کشور را در محاق چه کنم چه کنم ها ببرند.
هیچ کس نمی تواند منکر فشار تحریم ها شود اما چه در دولت فعلی و چه در دولت قبل همه بر این مهم قائلند که آشفتگی اوضاع اقتصادی تنها 30 درصد متاثر از تحریم هاست و 70 درصد به مدیریت داخلی و نحوه استفاده از ظرفیت های درونی کشور بر می گردد. این 70 درصد امروز در اختیار دولت یازدهم است. چه شده کسانی که مدعی نقش موثر مدیریت داخلی بودند امروز خود را خلع ید می بینند. واقعیت این است جریانات حاشیه ای که تحریم ها را بزرگ نمایی می کنند خیر و صلاح دولت را نمی خواهند.
دولت تدبیر و امید با در اختیار داشتن چهره های شناخته شده و مسبوق به سوابق روشن انقلابی می تواند این 70 درصد را به بهترین نحو مدیریت کند و با دلگرمی به حمایت های معنوی رهبر معظم انقلاب و سایر ارکان نظام و همچنین با توسل به زیرساخت های اقتصادی در درون کشور آثار منفی تحریم ها را به حداقل برساند.
منتهی شرط موفقیت در این مدیریت اتخاذ یک رویکرد کاملا جهادی است. با مدیریت اداری و متداول نمی توان از این شرایط عبور کرد. چه برسد به اینکه برخی به علت کهولت سن و یا خدای ناکرده بی رغبتی بخواهند دو سه ساعت صبح کار کنند، دو سه ساعت هم عصر!
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
