اقدام نظامی آمریکا علیه سوریه از جنجال‌ تا واقعیت

به گزارش 598 به نقل از روزنامه سوری الوطن، بسیاری از تحلیلگران سیاسی کشورهای غربی و به ویژه فرانسوی و انگلیسی بر این باورند، هرآنچه درباره حملات هوایی نظامی و یا حمله زمینی به سوریه از خاک اردن در رسانه‌های مختلف بین المللی منتشر می‌شود، حبا‌ب‌های سیاسی بیش نیستند که هدف آنها آوردن نهایت فشار به دمشق برای گرفتن امتیازات هرچه بیشتر از رهبران سوریه در آستانه کنفرانس ژنو 2 است که گفته می‌شود، تا پیش از پایان سال جاری میلادی و پیش از آشکار شدن ناتوانی و عجز گروه‌های مسلح جهادی سلفی در سوریه جهت تغییر موازنه قوای مورد نظر آمریکا و رژیم‌های هم پیمان با آن قرار است، برگزار شود.

این دیدگاه تحلیلگران سیاسی غربی با تحلیل‌های شماری از تحلیلگران و دیپلمات‌های عربی و غربی مقیم بیروت همخوانی و مطابقت دارد که تاکید می‌کنند، «بحران سوریه دارای راه حل نظامی نیست» و این موضوعی است که مسکو، تهران و پکن و شماری دیگر از کشورهای عربی نیز بر آن تاکید داشته‌ و همگی متفق القول بوده‌اند که «راه حل سیاسی» تنها راه حلی ممکن برای خروج از بحران سوریه است که نه تنها این کشور، بلکه سراسر منطقه را درگیر خود کرده است.

این دیپلمات‌ها که ترجیح می‌دهند، به دلایل امنیتی هویت خود را افشا نکنند، می‌گویند که آمریکا بارها تاکید کرده است که رهبران سوریه خود را برای کنفرانس ژنو 2 جدی و قاطع نشان نمی‌دهند و پیشروی‌های اخیر ارتش سوریه در مناطق مختلف این کشور و پیروزی‌هایی که علیه گروه‌های تروریستی مسلح در تمام محورها در این کشور به دست آورده تایید کننده این ادعاست، در حالی‌که «ارتش آزاد سوریه» در همین اواخر بود که میزان زیاد و قابل توجهی تسلیحات نظامی پیشرفته در شمال و جنوب و مرکز سوریه از طرف‌های حامی خود به دست آورد و انتظار می‌رفت با توجه به سلاح‌هایی که در اختیار گرفته بتواند، موفقیت‌هایی را در عرصه‌های میدانی احراز کند، اما تاکنون از هرگونه رویارویی با ارتش سوریه ناتوان نشان داده و این موجب شده تا ارتش سوریه موازنه قوا در این کشور را به سود خود تغییر دهد و این موجب می‌شود تا رهبران سوریه در کنفرانس ژنو 2 با دستی پر ظاهر شوند که خواسته آمریکا و هم پیمانانش نیست.

این منابع در ادامه به جمله‌ای اشاره می‌کنند که آمریکایی‌ها به طور مستمر طی یک ماهه اخیر آن را بر زبان جاری کرده‌اند، اینکه: اگر ارتش سوریه در عمل در عرصه‌های میدانی پیروز و موفق شود، در این صورت نظام این کشور در ژنو 2 باید بر سر چه چیز گفت‌وگو کند.

آنها تاکید می‌کنند: براساس همین باور بود که دخالت مستقیم و علنی و آشکار عربستان سعودی به سوریه برای تغییر موازنه قوای حاکم بر این کشور طی روزها و یا هفته‌های اخیر صورت گرفت و واشنگتن به ریاض تاکید کرد که تحقق پیروزهای‌ها و موفقیت‌های بیش از پیش از سوی ارتش سوریه موجب خواهد شد تا نظام سوریه دیگر نیازی به ژنو 2 احساس نکند و در چنین شرایطی تنها راه حل باقی مانده برای بحران سوریه در راه حل نظامی نمود پیدا می‌کند، چراکه در چنین شرایطی راه حل سیاسی زیان و ضربه بزرگی به رژیم‌های عربی حوزه خلیج فارس وارد خواهد کرد که مواضعی ضد سوری را در طول بحران اتخاذ کرده بودند، افزون بر اینکه پیروزی سوریه در این بحران به معنای پیروزی ایران و محور مقاومت است که اصلا خواسته آمریکا و کشورهای هم پیمان آن از جمله رژیم‌های عربی منطقه نیست.

این دیپلمات‌ها ادامه می‌دهند: زمان به زیان آمریکا در سوریه درحال از دست رفتن است و فشار روسیه برای برگزاری ژنو 2 هر روز در حال افزایش و تشدید است. این درحالی است که مواضع شماری از کشورهای اروپایی نیز در حال تغییر در قبال سوریه است و شماری از آنها خطوط تماس مستقیمی را با دمشق ایجاد کرده و در این راه به دپیلماسی آمریکا و منافع شماری از رژیم‌های عربی در قبال سوریه پشت کرده‌اند و به همین دلیل انتظار می‌رود، تا پیش از پایان سال جاری میلادی شاهد گشایش شماری از سفارتخانه‌های کشورهای اروپایی در دمشق باشیم، به ویژه آنکه این کشورها به خطر به قدرت رسیدن گروه‌های تندرو در سوریه یا تسلط آنها بر برخی مناطق این کشور پی برده‌اند،‌ افزون بر اینکه آنها در طول این مدتی که از بحران سوریه می‌گذرد، نه تنها نتوانسته‌اند، موفقیتی را به دست آوردند، بلکه هر روز مناطق استراتژیک جدیدی از در سوریه از دست می‌دهند و این جدای از جنایت‌ها و فجایعی است که در این کشور دست به آن می‌زنند و در اعدام‌های میدانی و ربودن‌ها نمود پیدا می‌کند و تاکنون به این طریق شمار زیادی از روحانیون و روزنامه‌نگار و خبرنگاران و مردم عادی این کشور را به وحشیانه‌ترین شکل ممکن و با وجود ادعای آزادی و دمکراسی و حقوق بشر مورد حمایت غرب و رژیم سعودی به قتل رسانده و کشتار کرده‌اند.

این دیپلمات‌ها سخنان خود را با این گفته به پایان می‌رسانند که در غرب کسی نیست که این فرضیه را رد نکند که این گروه‌های سلفی جهادی بودند که حمله شیمیایی منطقه «غوطة شرقیة» را انجام داده‌اند و این امری کاملا منطقی است، چون آنها به این نیاز دارند تا به هر طریق ممکن موجبات تغییر موازنه قوای نظامی و میدانی در سوریه را فراهم کنند که تاکنون از اعمال آن ناتوان بوده‌ و نتوانسته‌اند، به هیچ طریق ممکن رهبران سوریه را تحت فشار قرار دهند و متهم کردن نظام سوریه به استفاده از سلاح شیمیایی آخرین تیر در ترکش آمریکا و کشورهای هم پیمان با آن است تا شاید به این طریق بتوانند نظام سوریه را دست خالی در کنفرانس ژنو 2 حاضر کنند، در حالی‌که آنها به خوبی می‌دانند که دست زدن به چنین جنایتی برای نظام سوریه هیچ سود و فایده‌ای در برنخواهد داشت.

به همین دلیل این تحلیلگران سیاسی تاکید می‌کنند که در ورای تمام این تهدیدات تحت فشار قرار دادن بیش از پیش دمشق قرار دارد و انتظار می رود که این تهدیدات تا زمان برگزاری کنفرانس ژنو 2 ادامه یابد و هیچ‌گاه نباید در انتظار اقدام نظامی آمریکا به سوریه بود که رهاورد چنین اقدامی بدون تردید درگیر شدن آمریکا در جنگ منطقه‌ای خانمان سوز است و آمریکا به خوبی از عواقب چنین جنگی آگاه است.