سید ضیا حسینی ۲۸ سال پس از آنکه خانواده اش از جنگ فرار کرده و به کشور همسایه خود ایران پناه بردند، به کشور خود بازگشت.ایران کشوری است که در تمام این سالیان به او سرپناه داده و امکانات آموزشی برایش فراهم کرده که اکنون به وسیله آن به بازسازی کشورش می پردازد.
به گزارش 598 به نقل از خبرآنلاین، حسینی یکی از پناهندگان افغان است که
به عنوان فارغ التحصیلی موفق از دانشکده های ایران به کشور خود باز گشته
است.دو سال پس از بازگشت، حسینی مشاور ارشد وزیر شهرسازی افغانستان می
باشد. " من حتی این فرصت را دارم که در آینده وزیر شوم".
به گزارش خبر آنلاین و به نقل ازکمیساریای عالی امور پناهندگان حسینی تنها یک ساله بود که همراه مادر و خواهر ۴ ساله اش از سرپل افغانستان فرار کرده، ابتدا به پاکستان رفته و سپس به ایران و در شهر قم ساکن شدند.
او دانش آموزی بسیار موفق بود که توانست از دولت ایران بورسیه تحصیلی بگیرد که نهایتاً منجر به دریافت دکترای مدیریت پروژه و توسعه از دانشگاه تهران شد.
حسینی می گوید، " من و خواهرم که وی نیز دارای مدرک دکترا می باشد و در قم استاد دانشکاه است، هر دو در ایران درس خوانده ایم و بسیار خوشبخت بودم که توانستیم تا این مرحله پیشرفت کنیم و از این بابت سپاسگزاریم". وی پس از فارغ التحصیلی ازدواج کرده و به اتفاق همسرش به افغانستان بازگشت.
با کمک سخاوتمندانه ایران در ارائه امکان دسترسی به آموزش برای پناهدگان، نسل جوان پناهندگان افغان بیش از همیشه مشتاق آموزس می باشند. بر اساس سرشماری انجام شده توسط دولت ایرن در سال ۲۰۰۹، درصد سواد میان پناهندگان افغان از۶% در سال ۱۹۸۱ به ۶۹% در سال ۲۰۰۹ افزایش یافته است.
کمیساریا، که امر تحصیل پناهندگان را امری بسیار مهم می داند، از ایران بسیار متشکر است. سازمان ملل در امور پناهدگان همواره به حمایت از وزارت آموزش و پرورش ایران در ارائه آموزش ابتدایی و متوسطه برای دانش آموزان پناهنده و اجرای برنامه های آموزشی دیگر جهت رسیدگی به نیازهای اساسی پناهندگان پرداخته است.
نکته قابل توجه دیگر ابتکار دولت ایران در ارائه کلاس های سوادآموزی برای پناهندگان بزرگسال خارج از مدرسه می باشد که توسط وزارت آموزش و پرورش برگزار می شوند.
برنارد دویل، نماینده کمیسرعالی سازمان ملل در امور پناهندگان در ایران می گوید، " کمیساریا در جهت کاهش بار هزینه های گوناگون تحصیلی خانواده های پناهندگان می کوشد تا بتوانند فرزندان خود، از جمله دخترانشان را به مدرسه بفرستند" از دولت ایران برای سالیان سال تلاش های بی وقفه در این زمینه قدردانی و تشکر می کند.
در میان پروژه های آموزشی اجرایی توسط کمیساریا، ساخت مدرسه در مناطق پناهنده نشین، ارائه تجهیزات و لوازم برای مدارسی که تعداد بالایی پناهنده می پذیرد، تجهیز کتابخانه ها هم در مهمانشهرها و هم در مناطق شهری مهیا کردن وسیله رفت و آمد دانش آموزان از مهمانشهر ها و پوشش بخشی از هزینه های آموزشی پناهندگان آسیب پذیر مانند هزینه ثبت نام، کتاب و لوازم تحریر.
با اینکه حسینی از همه امکانات تحصیلی در ایران برخوردار بود بر این اعتقاد است که بازگشت به وطن بهترین راه حل برای هر پناهنده است او از موقعیت های خوب بهره مند شده و امیدوار است که در افغانستان بماند.
او می گوید، " با اینکه می دانم همه پناهندگان دارای شرایط یکسان نمی باشند و شاید هم پناهندگان امکان بازگشت ندارند، می خواهم به تمامی افاغنه بگویم که در هر کشوری که باشند، هیچ جا وطن نمی شود. بهترین حالت آن است که بازگردند و از آموزش هایی که در کشور های دیگر دریافت کرده اند و مهارت هایی که آموخته اند جهت بازسازی کشورخود استفاده کنند".
به گزارش خبر آنلاین و به نقل ازکمیساریای عالی امور پناهندگان حسینی تنها یک ساله بود که همراه مادر و خواهر ۴ ساله اش از سرپل افغانستان فرار کرده، ابتدا به پاکستان رفته و سپس به ایران و در شهر قم ساکن شدند.
او دانش آموزی بسیار موفق بود که توانست از دولت ایران بورسیه تحصیلی بگیرد که نهایتاً منجر به دریافت دکترای مدیریت پروژه و توسعه از دانشگاه تهران شد.
حسینی می گوید، " من و خواهرم که وی نیز دارای مدرک دکترا می باشد و در قم استاد دانشکاه است، هر دو در ایران درس خوانده ایم و بسیار خوشبخت بودم که توانستیم تا این مرحله پیشرفت کنیم و از این بابت سپاسگزاریم". وی پس از فارغ التحصیلی ازدواج کرده و به اتفاق همسرش به افغانستان بازگشت.
با کمک سخاوتمندانه ایران در ارائه امکان دسترسی به آموزش برای پناهدگان، نسل جوان پناهندگان افغان بیش از همیشه مشتاق آموزس می باشند. بر اساس سرشماری انجام شده توسط دولت ایرن در سال ۲۰۰۹، درصد سواد میان پناهندگان افغان از۶% در سال ۱۹۸۱ به ۶۹% در سال ۲۰۰۹ افزایش یافته است.
کمیساریا، که امر تحصیل پناهندگان را امری بسیار مهم می داند، از ایران بسیار متشکر است. سازمان ملل در امور پناهدگان همواره به حمایت از وزارت آموزش و پرورش ایران در ارائه آموزش ابتدایی و متوسطه برای دانش آموزان پناهنده و اجرای برنامه های آموزشی دیگر جهت رسیدگی به نیازهای اساسی پناهندگان پرداخته است.
نکته قابل توجه دیگر ابتکار دولت ایران در ارائه کلاس های سوادآموزی برای پناهندگان بزرگسال خارج از مدرسه می باشد که توسط وزارت آموزش و پرورش برگزار می شوند.
برنارد دویل، نماینده کمیسرعالی سازمان ملل در امور پناهندگان در ایران می گوید، " کمیساریا در جهت کاهش بار هزینه های گوناگون تحصیلی خانواده های پناهندگان می کوشد تا بتوانند فرزندان خود، از جمله دخترانشان را به مدرسه بفرستند" از دولت ایران برای سالیان سال تلاش های بی وقفه در این زمینه قدردانی و تشکر می کند.
در میان پروژه های آموزشی اجرایی توسط کمیساریا، ساخت مدرسه در مناطق پناهنده نشین، ارائه تجهیزات و لوازم برای مدارسی که تعداد بالایی پناهنده می پذیرد، تجهیز کتابخانه ها هم در مهمانشهرها و هم در مناطق شهری مهیا کردن وسیله رفت و آمد دانش آموزان از مهمانشهر ها و پوشش بخشی از هزینه های آموزشی پناهندگان آسیب پذیر مانند هزینه ثبت نام، کتاب و لوازم تحریر.
با اینکه حسینی از همه امکانات تحصیلی در ایران برخوردار بود بر این اعتقاد است که بازگشت به وطن بهترین راه حل برای هر پناهنده است او از موقعیت های خوب بهره مند شده و امیدوار است که در افغانستان بماند.
او می گوید، " با اینکه می دانم همه پناهندگان دارای شرایط یکسان نمی باشند و شاید هم پناهندگان امکان بازگشت ندارند، می خواهم به تمامی افاغنه بگویم که در هر کشوری که باشند، هیچ جا وطن نمی شود. بهترین حالت آن است که بازگردند و از آموزش هایی که در کشور های دیگر دریافت کرده اند و مهارت هایی که آموخته اند جهت بازسازی کشورخود استفاده کنند".
اخبار ویژه
قربانی کردن قانون به نفع فرد!
شایعه دیدار ایلان ماسک با سفیر ایران:
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
