تعطیلی 25 نهاد فرهنگی در امنیت اجتماعی!

بولتن نیوز: چند وقت پیش که جناب آقای دکتر بهمن کارگر به نمایندگی از نیروی محترم انتظامی در برنامه «دیروز، امروز، فردا» حاضر شد تا درباره طرح امنیت اجتماعی صحبت کند اظهار داشتند که طبق توافقی که بین دستگاه ها و سازمان های دولتی شده، قرار است که 26 دستگاه وارد اجرای طرح مذکور شده و لایه ها و سطوح مختلف آن را به مرحله اجرا در بیاورند. اما متأسفانه از این 26 دستگاه، 25 دستگاه عملا کاری انجام نداده و همه بار مسئولیت اجرایی آن را بر عهده نیروی انتظامی گذاشته اند.

جالب آن جناب آقای دکتر کارگر در همین برنامه اذعان داشتند که نیروی انتظامی باید در آخرین سطح اجرای این طرح و به عنوان دستگاه بیست و ششم و زمانی که دیگر هیچ کدام از طرح ها و مکانیسم های سطوح ماقبل جواب نداده، وارد عمل شده و وظیفه برخورد سلبی با متخلفین را عهده دار شود. اما فعلا چون مابقی دستگاه های مسئول اعم از وزارت ارشاد، شورای عالی انقلاب فرهنگی، وزارت کشور، مجلس شورای اسلامی، صدا و سیما و سایر نهادهای مربوطه کم کاری و یا بهتر بگوییم هیچ کاری نکرده اند (جز مصوبات روی کاغذ) نیروی انتظامی به عنوان دستگاه اولیه وارد گود شده است.

حال سوال این است که چرا سایر نهادهای 25 گانه یاد شده در این زمینه کار خاصی انجام نداده اند؟ این جمله را همگان بهتر از نویسنده می دانند که اساسا مقوله فرهنگ، مقوله ای طاقت فرسا، دیر بازده و فرآیندی است در طول سال ها نه امری یک شبه و دستوری و از بالا به پایین. بنابراین در ابتدا می بایست نهادهای فرهنگی که وظائف ایجابی و ذائقه سازی و بصیرت افزایی را بر عهده دارند وارد صحنه شوند نه نیروی انتظامی.

سوال بعدی این است که به راستی دستگاه های فرهنگی کشور تا چه اندازه در امر فرهنگ حجاب و فرهنگ سازی اجتماعی آن اقدام قابل ذکری انجام داده اند؟ برای مثال نویسنده در چند روز اخیر که در شهر رفت و آمد می کرد به این نکته پی برد که حتی در زمینه شعارهای مکتوب در مکان های تبلیغی شهر هم کار چندانی صورت نگرفته و فقط همان چند شعار رایج سال ها پیش بر در و دیوار شهر نقش بسته است. جملاتی نظیر «حجاب محدودیت نیست، مصونیت است» یا «ای زن به تو از فاطمه (س) اینگونه خطاب است، ارزنده ترین زینت زن حفظ حجاب است». البته یقینا متوجه شده اید که منظور از این مثال، زیر سوال بردن چنین جملات زیبا و ارزنده ای نیست بلکه مراد این است که حتی دستگاه های مربوطه، زحمت ساختن چند شعار جدید، متناسب با ذائقه جوان امروزی را هم به خود نداده اند. و یا رسانه ملی که فی المثل فیلم و سریال پیش کشش، حتی چند کلیپ چند دقیقه ای هم در زمینه حجاب درست نکرده است. و یا آموزش و پرورش که باید ببینیم چند درس تربیتی و آموزنده و جذاب درباره حجاب در کتب درسی گنجانده اند. و قس علی هذا.

با این اوضاع آیا درست و صحیح است تا زمانی که چنین مقدماتی را فراهم نکرده ایم به مقابله سلبی با مردمی که در اکثر موارد تلقی و فهم درستی از حجاب ندارند بپردازیم؟ آیا شایسته است که با چنین رفتارهایی باعث نارضایتی بخشی از مردم را فراهم کنیم؟

البته بدیهی است حساب معاندین و کسانی که طبق بررسی های صورت گرفته حتی دستور و مبالغ کلانی پول دریافت کرده اند تا مروج بی حجابی در جامعه باشند از اکثریت مردم جدا است. که باید درباره این افراد نه تنها هیچ گونه مسامحه ای به خرج نداد که باید به شدیدترین وجه ممکن هم با آنها برخورد کرد.