فمنیسم نام جریانی است که به ظاهر در جهت حمایت از حقوق زنان تشکیل شده است اما در باطن چیزی جز بروز عملی تفکر صهیونیستی استکبار برای مقابله با اسلام نیست.
به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، این جریان با استفاده از قدرت وسیع تبلیغاتی رسانه ها،در سراسر جهان رشد کرد و با تشکیل نهضت هایی به بیان عقاید شوم خود پرداخت.که متاسفانه ایران اسلامی از این حیث مستثنی نبود و شیرین عبادی(پرچمدار نهضت فمنیسم در ایران)به حمایت از این جریان و به مقابله با عقاید مردم کشورش اقدام کرد.
حتی مطالعه سطحی از این جریان،روشن می کند که جریان مذکور ره آوردی جز ترویج اومانیسم،سکولاریسم،اباحه گری،تضعیف بنیان خانواده،بی بند و باری در جامعه ... ندارد. این جریان نه تنها نتوانسته است حقوق پایمال شده زنان در غرب را بستاند که روز به روز نگاه جامعه غرب به زن را به عنوان یک ابزار،وسعت بخشیده و ابعاد تازه ای به این نوع نگاه داده است.
نهضت فمنیسم در ایران،با طرح مسائلی از قبیل اجبار حجاب،حق طلاق مرد،عدم نیاز اجازه زوجه برای ازدواج مجدد زوج و احکامی از قبیل سنگسار به القای عدم وجود آزادی در جامعه برای زنان برآمده و سعی در خشونت آمیز جلوه دادن دین مبین اسلام دارد.
در یکی از سه قسمت پایانی سریال ((توطئه فامیلی))،به نویسندگی فلورا سام و کارگردانی رامبد جوان که مدتی است از شبکه یک سیما پخش می شود،دیالوگی گفته شد که تنها با نگاهی مو شکافانه،هم سویی آن با جریان فمنیسم روشن می شود.
فلورا سام(بازیگر نقش ملیحه،همسر رامین)در جواب سئوال آناهیتا همتی(در نقش پریسا)که گفت:"چه فکری تو سرتهِ؟"پاسخ داد(البته با حسی محکم همراه با کمی نارضایتی که به بیننده القا می کند)"من؟چه فکری تو سرمه؟صبح بلند می شم،فکر می کنم ناهار چی درست کنم.عصر باید ببینم برا شام چی کار کنم؟"
آری،این همان ذهنیت غرب در مورد نگاه جامعه ایران نسبت به زن است،که وظیفه ای جز آشپز آشپزخانه و پرستار بچه ها و نظافت چی خانه و کارهایی از این دست ندارد.در این مجال اندک ،قصد بررسی نگاه اسلام به زن و نقش و جایگاه با ارزش آن در جامعه و خانواده را ندارم ، که برای همگان روشن است.
(برمیگردیم به سراغ فیلمنامه)این دیالوگ که (به طرز ماهرانه از روی عمد و یا ناشیانه و بدون توجه)در لابلای دیگر بخش های این فیلمنامه قرار گرفته بود،که طی روند عادی فیلم را برای مخاطب دشوار می کند و بیننده را متوجه دیالوگ خارج از روند معمول فیلم نامه می کند و ذهن او را درگیر این سئوال می کند که تفکرات غیر عقلانی و خلاف واقع فمنیسم در فیلمی با مضمون خانوادگی و ژانر طنز چه معنایی دارد؟
قرار دادن دیالوگی که القا کننده تفکرات صهیونیستی جریان فمنیسم است در این فیلم نامه،آیا از روی عمد و شناخت نویسنده آن است؟که در صورت منفی بودن جواب نتیجه ای جز بازی کردن در پازل آنها و بالفعل کردن تفکرات آنها را به دنبال ندارد.
بحث اصلی اینجاست،چگونه این چنین برنامه هایی از رسانه ی کشور ما پخش می شود؟که با کمی تامل در می یابیم که مسئولین ناظر برنامه های صدا و سیما یا تمام بخش های این تولیدات را مورد باز بینی قرار نمی دهند و یا...
با توجه به اینکه،رسانه های جمعی و به خصوص صنعت فیلم سازی نقش مهمی در تغییر باورهای مردم و در سیر زمانی نه چندان طولانی دارند،لذا از مسئولین صدا و سیما انتظار می رودکه با اصلاح چنین تولیداتی سعی در تقویت باورهای مردم داشته باشند نه تضعیف اعتقادات.
شاید بتوان گفت که این گونه حرفها و مطالب و نظارتی از این زاویه بر تولیدات صدا و سیما،القای تفکر توهم توطئه در جامعه است،اما اگر با رویکردی مقایسه ای به بعضی از تولیدات صدا و سیما و خواسته های این قبیل جریانها نگاه کنیم،همسویی آنها را درک می کنیم.
از آنجایی که قصد نقد کلی این سریال را نداشتم و معتقدم که نقد یک کار احتیاج به نگاهی جامع در تمام ابعاد را می طلبد(که مسئولیتش را بر گردن منتقدان تلوزیون می دانم)ملاک صحبتم تنها در مورد همان دیالوگ بود.