هدیه تهرانی می‌گوید:«خسرو شکیبایی یکی از انگیزه‌های من برای ورود به سینما بوده است.»
خبرگزاری ایسنا: هدیه تهرانی می‌گوید:«خسرو شکیبایی یکی از انگیزه‌های من برای ورود به سینما بوده است.»
این بازیگر سینما که در فیلم «کاغذ بی‌خط» با زنده‌یاد خسرو شکیبایی همکاری داشته است، یادآور شد: «زمانی که 18، 19 ساله بودم آقای ناصر تقوایی که همسر ایشان از اقوام ما بودند درباره‌ی طرح «چای تلخ» با من صحبت کردند و قرار بود کاری را با هم انجام دهیم و این اولین وسوسه‌هایی بود که نسبت به سینما داشتم.
البته با تفکر و نگاه خاص خودم ولی هیچ‌گاه به صورت جدی به این موضوع نگاه نمی‌کردم تا زمانی که سریال «روزی روزگاری» پخش شد و بازی خسرو شکیبایی یکی از انگیزه‌های من برای ورود به حوزه‌ی بازیگری شد.»
این بازیگر سینما که در فیلم «کاغذ بی‌خط» با زنده‌یاد خسرو شکیبایی همکاری داشته است، یادآور شد: «زمانی که 18، 19 ساله بودم آقای ناصر تقوایی که همسر ایشان از اقوام ما بودند درباره‌ی طرح «چای تلخ» با من صحبت کردند و قرار بود کاری را با هم انجام دهیم و این اولین وسوسه‌هایی بود که نسبت به سینما داشتم.
البته با تفکر و نگاه خاص خودم ولی هیچ‌گاه به صورت جدی به این موضوع نگاه نمی‌کردم تا زمانی که سریال «روزی روزگاری» پخش شد و بازی خسرو شکیبایی یکی از انگیزه‌های من برای ورود به حوزه‌ی بازیگری شد.»
هدیه
تهرانی در ادامه مطلبش که در کتاب «خسرو شکیبایی» درج شده آورده است: «به
خاطر می‌آورم اولین فیلمی را که بازی کردم، گویی منتظر اتفاقی بودم که با
خسرو شکیبایی، جمشید مشایخی و ناصر تقوایی کار کنم و این اتفاق در «کاغذ
بی‌خط» افتاد که یکی از بهترین تجربه‌های من است. تا آن لحظه احساس می‌کردم
تا به حال در سینما کار نکردم اما از آن به بعد نظرم در مورد سینما فرق
کرد.
از نظر من سینما یعنی سینمای تقوایی، سینمای مهرجویی، سینمای کیارستمی به شکل خاص خودش و تازه متوجه شدم که المان و استاندارد واقعی شناخت سینما و جهان‌بینی که در پشت آن است یعنی «کاغذ بی‌خط».»
این بازیگر در ادامه‌ی این یادداشت با بیان اینکه درگذشت خسرو شکیبایی تأثیر زیادی بر او گذاشته است، آورده است: «هنوز نمی‌توانم باور کنم که خسرو شکیبایی نیست. به علت اینکه نحوه‌ی تشییع هنرمندان در ایران همواره با مصیبت همراه است نمی‌توانم هیچ‌گاه در مراسم تشییع شرکت کنم. تنها کسی که برای تشییع او رفتم آقای شکیبایی بود.
زمانی که پیکر ایشان را آوردند به شکل حیرت‌آوری راهی باز شد و توانستم به مزارشان برسم، جمعیت بسیاری در آنجا بود که نتوانسته بودند آن را سازماندهی کنند و برای انسانی که تا این اندازه در فرهنگ، هنر و ادبیات تاریخ معاصر کشورش تأثیرگذار بوده باید تدبیری بیاندیشند تا حداقل خانواده‌ی ایشان بتوانند سر مزارش حاضر شوند.»
هدیه تهرانی با بیان اینکه همیشه در خاطرش خواهد ماند که زنده‌یاد شکیبایی یکی از انگیزه‌هایش برای ورود به سینما بوده است، یادداشتش را اینگونه به پایان برده است: «از آرزوهایم بود که ای کاش سریال «روزی روزگاری» زمانی ساخته می‌شد که من می‌توانستم در کنار خانم علو، آقای شکیبایی و دیگر بازیگرانی که در آن سریال بودند بازی کنم، این تنها سریالی بود که حاضر بودم کار کنم.»
از نظر من سینما یعنی سینمای تقوایی، سینمای مهرجویی، سینمای کیارستمی به شکل خاص خودش و تازه متوجه شدم که المان و استاندارد واقعی شناخت سینما و جهان‌بینی که در پشت آن است یعنی «کاغذ بی‌خط».»
این بازیگر در ادامه‌ی این یادداشت با بیان اینکه درگذشت خسرو شکیبایی تأثیر زیادی بر او گذاشته است، آورده است: «هنوز نمی‌توانم باور کنم که خسرو شکیبایی نیست. به علت اینکه نحوه‌ی تشییع هنرمندان در ایران همواره با مصیبت همراه است نمی‌توانم هیچ‌گاه در مراسم تشییع شرکت کنم. تنها کسی که برای تشییع او رفتم آقای شکیبایی بود.
زمانی که پیکر ایشان را آوردند به شکل حیرت‌آوری راهی باز شد و توانستم به مزارشان برسم، جمعیت بسیاری در آنجا بود که نتوانسته بودند آن را سازماندهی کنند و برای انسانی که تا این اندازه در فرهنگ، هنر و ادبیات تاریخ معاصر کشورش تأثیرگذار بوده باید تدبیری بیاندیشند تا حداقل خانواده‌ی ایشان بتوانند سر مزارش حاضر شوند.»
هدیه تهرانی با بیان اینکه همیشه در خاطرش خواهد ماند که زنده‌یاد شکیبایی یکی از انگیزه‌هایش برای ورود به سینما بوده است، یادداشتش را اینگونه به پایان برده است: «از آرزوهایم بود که ای کاش سریال «روزی روزگاری» زمانی ساخته می‌شد که من می‌توانستم در کنار خانم علو، آقای شکیبایی و دیگر بازیگرانی که در آن سریال بودند بازی کنم، این تنها سریالی بود که حاضر بودم کار کنم.»
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
