در حالی که سایت احمد توکلی روز گذشته با
انتشار مطلبی به توجیه فریادهای نمایندگان در روز رای اعتماد به سجادی و
بی حرمتی به رئیس جمهور پرداخته بود، امروز در یک اقدام متناقض، با انتشار
یادداشتی، از مجلس خواست تا به دلیل به حرمتی به احمدی نژاد از وی عذر
خواهی کند. این فرار به جلو در حالی صورت گرفته است که توکلی یکی از
اصلیترین عوامل کینه ورزی مجلس نسبت به رئیس جمهور شناخته میشود.
در ادامه متن این یادداشت را میخوانید:
محمود احمدی نژاد روز سه شنبه هفته گذشته
در مجلس شورای اسلامی حضور پیدا كرد تا از وزیر پیشنهادی دفاع كند. اما
مجلس در این روز به دلالیل مختلف كه یكی از آنها انتصاب دولتی یك متهم به
فساد و دیگری نیز نامه مساله برانگیز رئیس جمهور برای معرفی وزیر پیشنهادی
بود، شدیدا نسبت به دولت موضع منفی داشت و استقبال سرد بی سابقه ای كه از
رئیس جمهور در مجلس شد، گویای همین شرایط بود.
با این حال در همین روز اتفاق نادری
افتاد كه هیچ انسان منصف و اخلاقی نمی تواند از آن دفاع كند و متاسفانه به
عنوان یك پدیده زشت در تاریح مجلس هشتم ثبت شد.
رئیس جمهور بر اساس حق قانونی اش پشت
تریبون مجلس قرار گرفت تا از وزیر معرفی شده دفاع كند كه به یكباره فریاد
"دو –دو" جمعی از نمایندگان، باعث شد صدای رئیس جمهور دیگر شنیده نشود.
این وضعیت كه بطور مستقیم نیز از صدای
جمهوری اسلامی و رسانه ها پخش می شد تصویر وهن آلودی از مجلس ارائه كرد
بطوریكه برخی تصور می كردند نمایندگان مجلس هنگام سخنرانی رئیس جمهور،
سخنان وی را هو می كنند.
درباره اخلال در سخنان رئیس جمهور ذكر چند نكته اهمیت دارد:
1- مجلس برای مخالفت با رئیس جمهور و
دولت ابزارهای قانونی متنوعی دارد كه می تواند از همه آنها استفاده كند. از
مصاحبه گرفته تا نطق در مجلس و تذكر و تا سوال و استیضاح و رای به عدم
كفایت و غیره همه ابزاهای قانونی نمایندگان است تا مخالفت خود را با سیاست
های دولت و یا مواضع رئیس جمهور بیان كنند.بنابراین استفاده از چنین روش
هائی نه اخلاقی است و نه در شان مجلس و نمایندگان محترم است.
2- مجلس تبلور راستینی از دموكراسی است
و نمایندگان آن نیز با رای مردم به مجلس راه یافته اند. طبیعی است كه
بالاترین سطح رعایت حرمت آزادی بیان از نمایندگان انتظار می رود. اگر رئیس
جمهور كه او نیز با رای مردم انتخاب شده است حق نداشته باشد در خانه ملت
از موضع خود دفاع كند و با آرامش مواضع خود را بیان سازد، انتظار بیهوده ای
است كه شان آزادی در دیگر نهادهای مدنی و حكومتی رعایت شود. رئیس جمهور
قانونا و اخلاقا حق داشت استدلال كند و البته این نمایندگان مجلس بودند كه
تصمیم نهائی را می گرفتند.
3- اگر این رفتار باب شود خدای نكرده
سنگ بدعت خطرناكی را در مجلس بنا می گذارد كه دود آن اول به چشم نمایندگان
رفته و مهمتر از آن شان مجلس را زیر سوال می رود.انتظار می رفت رئیس مجلس
در این رابطه موضع گیری كرده و تذكرات لازم را به نمایندگان خاطی اعلام
كند. هرچند لاریجانی تلاش كرد مجلس را حین سخنان رئیس جمهور كنترل كند اما
آنچه اتفاق افتاد نیاز به موضع گیری صریح و تذكر داشت.
4- مجلسیان محترم تصور نكنند كه هر
آنچه در مجلس روی می دهد همان جا می ماند و به بیرون درز پیدا نمی كند.
اتفاق روز سه شنبه متاسفانه به رسانه های خارجی هم راه پیدا كرد و بازتاب
ناصواب و جبران ناپذیری داشت و البته برخی نیز كه مترصد چنین سوژه هائی
هستند، آنرا بهانه كردند و دهها گزارش از دوگانگی و چند پارگی در میان
نهادهای تصمیم گیر در كشور ارائه كردند.
5- ماجرای اخلال در سخنرانی 14 خرداد
89 سید حسن خمینی و شب 14 خرداد 90 احمدی نژاد را همه دلسوزان نظام تقبیح و
سرزتش كردند. با این حساب آیا این شبهه مطرح نمی شود كه وقتی نمانیدگان
مردم در مجلس از همین روش برای ابراز مخالفت ها استفاده می كنند چه انتظاری
می رود كه این حرمت شكنی در سطح جامعه صورت نگیرد؟
در نهایت امید می رود این دست برخورد
ها كه حتما جایگاهی در فرهنگ سیاسی و تاریخی ما ندارد مجددا تكرار نشود.
بطور حتم پذیرش اشتباه و عذرخواهی از انچه اتفاق افتاد باعث جبران و بالا
رفتن شان و جایگاه مجلس می شود. نباید فراموش كرد كه "مجلس در راس امور
است"؛ نكند برخی بد سلیقگی ها و بداخلاقی ها و روابط و تعاملات مساله دار
اندكی از نمایندگان، شان مجلس را دچار آسیب كند.