چهار نگرانی مهم اتاق‏های فکر غربی از روحانی در مدیریت پرونده هسته‏ ای

به گزارش رجانیوز، اما با جدا کردن تحلیل های خوشبینانه و بدبینانه که گاه عدم درک صحیح و ناتوانی از تحلیل درست از انتخابات ایران نشات می گیرد مهمترین نگرانی تصمیم سازان غربی را از انتخاب مجدد ایران می توان به صورت سرفصل های ذیل دسته بندی کرد. این سرفصل ها نه تنها به  نگرانی های عذاب آور برای اتاق فکر و اندیشکده های مطالعاتی غربی محسوب می شوند بلکه در مواجه با آن جمه بندی دقیقی تاکنون نشان داده اند که ندارند.

 

الف: آمریکایی ها هر نوع تغییر در مواضع هسته ای دولت ایران را بازی در راهبردهای کلان رهبر انقلاب می دانند و از آنجایی که رهبر انقلاب را در این سالها بارها آزموده اند نگرانی شان از موثر بودن ایرن راهبردها دوچندان شده است. آنها معتقدند که تغییر تاکتیک های  احتمالی روحانی تنها در خدمت این راهبردها قرار خواهد گرفت.

 

ب: غرب نگران ادامه تحریم ها علیه ایران است. زیرا می پندارد وقتی – به برداشت آنها- مردم ایران نگاهی دیگری را پسندیده اند ادامه تحریم ها بر عمیق تر شدن بی اعتمادی و نفرت مردم ایران علی الخصوص از آمریکایی ها منجر خواهد شد. مسئله ای که با اجرایی شدن تحریم های جدید در چند روز اخیر  در آینده ای نه چندان دور کاملا قابل پیش بینی است.

 

ج: نگرانی جدی دیگر این اتاق فکرها این است که ادامه گفتگوها با روحانی تنها به خرید زمان بیشتر توسط ایران و پاسخ های فنی بیشتر ایران – پیشرفت های بیشتر در حوزه هسته ای- منجر شود. مخصوصا که برداشت آنها این است که تلاش برای روند صعودی پیشرفت در حوزه هسته ای به مواضع اصولی و غیر قابل تغییر  رهبر ایران تبدیل شده است.

 

د: نکته نگران کننده دیگری که ذهن تیم های سیاست خارجه غربی را به خود مشغول کرده همچنانکه به ان اشاره نیز کرده اند این است که غربی ها می دانند روحانی یکبار در همراهی با انها بی صداقتی و غیرقابل اعتماد بودن طرف غربی را تجربه کرده و از سوی دیگر طی سالهای اخیر متهم به عقب نشینی در پرونده هسته ای بوده و مجموع این دو تجربه ای است که روحانی نه تنها اصلا خواستار تکرار آن نیست بلکه به دنبال اثبات پیروزی خود در مذاکرات می باشد.

 

در هر صورت ماحصل چنین نگرانی‏های را می‏توان بوجود آمدن فرصت‌های قابل توجه در پیش روی رئیس جمهور منتخب قرار داده است باید منتظر ماند و دید که روحانی تا چه میزان می‎تواند نهایت استفاده را از این فرصت ها ببرد و تیم احتمالی سیاست خارجه خود را بر اساس همین رویکرد به میدان مذاکرات خواهد فرستاد.