چهار گام به سوی امنیت اخلاقی

آنچه مسلم است با دستور و امر نمیشود امنیت اخلاقی را به جامعه هدیه کرد پس این مهم نیاز مند چیست؟
اگر بخواهیم به این سوال جواب بدهیم باید بدانیم که رسیدن به امنیت اخلاقی مطلوب در جامعه مراحلی دارد که در این وجیزه به اختصار به آن میپردازیم.

اولین گامی که باید در رسیدن به امنیت اخلاقی ماندگار در جامعه برداشت این است که دلسوزان بحث حجاب و عفاف و امنیت اخلاقی بدانند و یقین کنند که این معظل چیزی نیست که با زمانی کوتاه بشود آن را حل نمود بلکه رسیدن به جامعه ای امن و عفیف صبر و حوصله و تلاشی را میطلبد که گاه تا یک یا دو دهه طول میکشد .
همانگونه که تاریخ نگاران معاصر نوشته اند شروع بی حجابی در ایران از بعد از سفر رضا خان به ترکیه و ملاقات با آتا ترک شروع شد و این بی حجابی و بی عفتی که امروز در بستر جامعه دیده میشود ثمره بیش از 70 سال تلاش مجدانه غرب در محو کردن حجاب و عفاف از بستر جامعه اسلامیست. حال اگر بخواهیم برای خنثی نمودن 70 سال فعالیت جهان ضد حجاب ، کاری بکنیم چه میزان زمان باید در نظر بگیریم در حالی که همه میدانند اصلاح به مراتب سخت تر از افساد است .
این نکته نیز واضح و مبرهن است که این صبر و حوصله در صورتی حاصل میشود که مسئولین امر نهادینه نمودن حجاب در جامعه را برای خود یک فریضه واجب بدانند و به آن اعتقاد قلبی پیدا کنند و شاید به زبان ساده تر همان میزان که برای یک تیم فوتبال خرج میکنند حاضر باشند برای فراگیر شدن حجاب نیز هزینه کنند .

گام دوم آماده نمودن زیر ساختها است . هر کاری چه کوچک و چه بزرگ یقینا نیاز به یک سری زیر ساختها دارد و در صورتی که این زیر ساختها فراهم نشود حتی اگر کار شروع هم بشود دیری نمیپاید که مخالفان به زمین خوردن آن میخندند. این زیر ساختها در بحث حجاب و عفاف بسیار متنوع و ظریفند که به بعضی از آنها اشاره میکنیم.
اول : ایجاد زمینه های رفع احتیاجات طبیعی جوان:
آنچیزی که انکارنا پذیر است این است که انسان علی الخصوص جوانان به صورت طبیعی یک سری نیاز های غریضی دارد که باید زمینه رفع این نیاز ها فراهم گردد این نیاز که مهمترین و پر قدرت ترین آنها نیاز جنسیت آنقدر مهم بود که اسلام برای بر طرف نمودن آنها در زمانی که هنوز مسائل و ابزار شهوت انگیز مثل رسانه های دنیا هنوز حتی در مخیله بشر هم نمیگنجید و وجود نداشت سه راه کار ازدواج دائم ازدواج موقت و کنیز را قرار داده بود که دو مفر یعنی ازدواج موقت و کنیز امروز منتفیست و لذا باید زمینه ازدواج دائم را برای جوان امروز فراهم آورد و این وظیفه مسئولین است البته این مسئله مجوز نمیشود که جوان چه پسر و چه دختر به گناه رو بیاورد زیرا اسلام بعد از این سه راه راه چهارمی را بیان میکند که عبارت باشد از عفاف

« والیستعفف الذین لا یجدون نکاحاً حتی یغنیهم الله من فضله »
کسانی که برای آنها امکان ازدواج فراهم نمیشود عفاف پیشه کنند تا خدا آنها را از فضلش غنی گرداند.

اما وظیفه مسئولینی که دغدغه عفاف و حجاب را دارند این است که تمام تلاش خود را برای زمینه سازی برای ازدواج جوانان انجام دهند .
سه مانع اساسی بر سر راه جوان برای ازدواج وجود دارد که برای همه روشن است :
اشتغال مسکن و سربازی این سه مانع مهم برای ازدواج جوانان است در باب اشتغال و مسکن بسیار کفته اند اما مانع سوم سربازیست .
در کشوری که 10 درصد از ذخائر دنیا را در خود جای داده است با چه توجیهی دو سال از بهترین زمان عمر یک انسان باید صرف پست دادن و نگهبانی و از این گونه از مسائل گردد اگر مساله آمادگی نظامیست که این در دوره بسیار کوتاه تری نیز قابل دسیابیست و اگر مساله صرفه جویی مالی برای نظام است که این با مشکلات بعدی آن به هیچ وجه مرقوم به صرفه نیست.

دومین زیر ساخت به کار گیری هنر برای رفع نیازهای عاطفی و مقتضیات جوان است :
جوان به لحاظ اقتضای جوانی همواره به دنبال زیبایی ها است مایل است زیبا بپوشد و شیک در انظار ظاهر شود.
چندین سال است که مقام معظم رهبری بحث ساماندهی مد و لباس را مطرح فرموده اند اما مراکز مسئول آنگونه که باید به آن نپرداخته اند .
اگر ما بخواهیم جوان ما با موازین اسلامی در انظار ظاهر شود باید به این نیاز او نیز توجه کنیم و زمینه آن را فراهم بیاوریم یعنی مدهایی تولید کنیم که هم از منظر زیبایی شناسی جوان ایرانی زیبا باشد و هم از نظر شرع اسلام و فرهنگ بومی متانسب با شرع و فرهنگ ایرانی اسلامی باشد .
تا زمانی که ما لباس دلخواه جوان را در اختیار او نگذاریم نمیتوانیم او را متقاعد به نپوشیدن مدها غربی نمائیم .

سومین زیر ساخت آموزش خانواده :
فرزندان جامعه ما از دامن خانواده به جامعه پای میگذارند پس خانواده به عنوان اولین کلاس درس برای آنها باید توانایی تربیت دینی فرزندان را پیدا کند و این نیاز به آموزش دارد . این از مهمترین زیر ساختها بحث امنیت اخلاقی و ترویج قانون حجاب و عفاف است .

گام سوم فرهنگ سازی :
سومین گامی که در راستای نهادینه شدن فرهنگ حجاب و عفاف و امنیت اخلاقی جامعه باید برداشته شود فرهنگسازیست .
فرهنگ سازی یعنی حجاب و عفاف را به عنوان یک اعتقاد در جان تک تک افراد جامعه نهادینه کنیم و آنها از روی اعتقاد این را بپذیرند به گونه ای که بی حجابی به عنوان یک عمل قبیح در جامعه برشمرده شود و این ممکن نیست مگر با استفاده صحیح از ابزار روز و مغتنم شمردن فرصتها .
استفاده از ابزار به این معنا که امروز دنیا از چه ابزاری برای جهانی شدن یک فرهنگ استفاده میکند ما نیز از همان ابزار در راه اشاعه فرهنگ صحیح استفاده کنیم این جمله از جمال الدین اسد آبادی مشهور است که گفته

لا ینتشر الهدی الا من حیث ینتشر به الظلاله
یعنی هدایت انتشار نمی یابد الا از راهی که ظلالت و گمراهی انتشار یافت
امروز دنیا از ابزار رسانه به بهترین وجه استفاده میکند سالیانه چندین میلیارد دلار خرج ساخت فیلمهایی میشود که همه و همه اصول اخلاقی و انسانی را نشانه رفته اند .
در همین جا جا دارد از جامعه هنری کشور که متاسفانه قشر عظیمی از خودشان به معظل حجاب و عفاف دچارند سوال کرد تا کنون چند فیلم در مورد حجاب ساخته اند و یا از رمان نویسان مطرح پرسید تا کنون چند رمان یا داستان در راستای ترویج حجاب و عفاف نوشته اند البته بعضی چون رضا امیر خانی با رمان من او سعی در القاء اثرات عفاف نموده اند اما این به عنوان یک رویه در جامعه هنری ما قرار نگرفته است نوشتن رمان عشقی امروز یک رویه است ساخت فیلم عاشقانه یک رویه است اما ساخت یک فیلم در راستای ترویج حجاب و عفاف یک خلاف قاعده میباشد.
اما مغتنم شمردن فرصتها به این معناست که 12 سال از بهترین دوران یک انسان در اختیار آموزش و پرورش است 12 سال از زمانی که اتفاقا شخصیت جوان نیز در همان 12 سال شکل میگیرد چرا بعد از 12 سال خروجی دبیرستان های ما و یا ورودی دانشگاه های ما باید مملو از دختران بی حجاب و یا پسران هرزه باشد این نشان میدهد در این سالها آنگونه که باید فرهنگ اسلامی ایرانی به فرزند ایران اسلامی القائ نشده است پس باید این فرصت را غنیمت دانست .

گام چهارم برخورد قهری :
زمانی که زیرساختها آماده شد و فرهنگ سازی نیز صورت گرفت آنگاه اگر گروهی در مقابل عفت عمومی جامعه موضع گرفتند اینجا دیگر جای برخورد قهریست در یک چنین فضایی باید با مهاجمان به حریم جامعه برخورد نمود و به آنها اجازه تجاوز به حریم انسانها را نداد اما بعد از طی آن مراحل.
قوای قهریه نمیتواند بگوید دیگران به وظیفه خود عمل نکردند ولی من میخواهم عمل کنم اینجا هنوز زمان وظیفه او فرا نرسیده است وظیفه او زمانیست که مراحل قبلی طی شده باشد .

این یک پرش چهار گام به سمت امنیت اخلاقی در جامعه میباشد که بدون آن هیچگاه عفاف و حجاب در جامعه نهادینه نخواهد شد