پس از نیروی انتظامی، سازمان جوانان هم وارد حوزه زنان دارای پوشش نامناسب شده و جملات زیر بخشی از نتایج پژوهش سازمان جوانان است که به بررسی «الگوهای اکتشافی پیش بینی کننده سبک پوشش دختران و زنان تهرانی» پرداخته است.
در این نظرسنجی به نکات جالبی برمی خورید، از جمله آن که دختران با پوشش نامناسب در مقایسه با دختران دارای پوشش مناسب، نگرش لذت طلبانه به زندگی داشته و عاقبت گرایی در آنها ضعیف است.
محمدتقی حسن زاده، رئیس مرکز مطالعات و پژوهش های راهبردی وزارت ورزش و جوانان در توضیح پژوهش «الگوهای اکتشافی پیش بینیکننده سبک پوشش دختران و زنان تهرانی»، گفته: نشست این پژوهش با هدف و ضرورت بررسی اهمیت حجاب و کشف و شناسایی عوامل و متغیرهای مهم درگیر و تعیین کننده با رفتارهای پوششی زنان و دختران تهرانی در موقعیت های مختلف، امروز در وزارت ورزش و جوانان برگزار شد. جامعه آماری این پژوهش ۱۰۰ نفر در مناطق ۲۰ گانه آموزش و پرورش شهر تهران است که انتخاب آنها بر اساس الگوی توزیع ویژگی های جمعیت شناسی زنان و دختران تهرانی انجام گرفته است.
نگرش سهل گیرانه تر دختران و زنان با پوشش نامناسب
به گفته رئیس مرکز مطالعات و پژوهش های راهبردی وزارت ورزش و جوانان؛ نتایج این پژوهش نشاندهنده این است که دختران و زنان با پوشش نامناسب در مقایسه با دختران و زنان با پوشش مناسب نسبت به روابط محرم و نامحرم نگرش سهل گیرانه تر به این معنی که دارای تفسیری فرضی از الگوی نگرش به زندگی مدرن و غیرسنتی در انتخاب نوع پوشش برخوردارند.
رئیس مرکز مطالعات و پژوهش های راهبردی وزارت ورزش و جوانان در مورد عقاید دختران و زنان دارای پوشش نامناسب با توجه به نتایج این پژوهش، عنوان کرد: «دختران با پوشش نامناسب در مقایسه با دختران دارای پوشش مناسب، نگرش لذت طلبانه به زندگی داشته و عاقبت گرایی در آنها ضعیف است. همچنین این گروه از دختران از رسانه هایی همچون ماهواره و مجلات خارجی به طور جد استفاده می کنند و از گرایش مذهبی کمتری برخوردارند.»
مهمترین متغیرها
حسن زاده در مورد دیگر عقاید دختران و زنان دارای پوشش نامناسب نیز گفته
که این گروه همچنین از تمایلات خودشیفتگی برخوردارند، رضایت جنسیتی و ظاهری
بیشتری دارند و نارضایتی بیشتری از خانواده ابراز می کنند. این مقام مسئول
در یک نگاه کلی در مورد متغیرهای این پژوهش و روابط معنادارش با وضعیت
پوشش دختران و زنان، بیان کرد: «متغیرهای جمعیت شناختی مانند سن و منطقه
سکونت، متغیرهای خانوادگی مانند رضایت از خانواده و سبک تربیتی از مهمترین
متغیرهایی بوده اندکه روابط معناداری با وضعیت پوشش دختران و زنان پوششی
نامنساب دارند. همچنین متغیر جهت گیری مذهبی در زندگی و کاربرد مذهب در
زندگی یکی از متغیرهای بسیار با اهمیت در تمام سطوح این کار پژوهشی است.»
افزایش پژوهش های آماری
مدتی است که در کنار برخورد نیروی انتظامی با افراد دارای پوشش نامناسب، پژوهش های سازمان ها و نهادهای مختلف نیز در این زمینه افزایش یافته است. سال گذشته بود که دبیر دفتر هم اندیشی اساتید نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه تهران اعلام کرده بود که «استفاده از ماهواره پوشش نامناسب را ۲٫۵ برابر بیشتر می کند. بر طبق نتایج پژوهش انجام شده روی دختران تهرانی نشان می دهد استفاده از ماهواره خطر تخصیص فرد به گروه با پوشش نامنساب را تقریبقا دوونیم برابر افزایش می دهد. هادی بهرامی گفته بود که «نتایج این مطالعه نشان داد پر کردن اوقات فراغت با اختصاص زمان به استفاده از اینترنت و چت با غریبه ها می تواند احتمال تخصیص افراد به گروه های با پوشش نامناسب را ۱٫۸۶ برابر افزایش دهد.»
بر طبق نتایج آن پژوهش که نام محققان و نهاد انجام دهنده آن اعلام نشده بود، افزایش سن پدر و مادر با افزایش احتمال پوشش مناسب تر در زنان و دختران تهرانی همراه است به طوری که افزایش درآمد و قرار گرفتن در مناطق مسکونی بالای شهر احتمال قرار گرفتن در طبقه بدحجاب و پوشش های نامناسب را افزایش می دهد. این تحقیق نشان داده بود که علاوه بر اینکه سکونت در مناطق بالای شهر احتمال بدحجابی را افزایش می دهد، آرزوی زندگی در مناطق بالای شهر نیز به نحو قابل توجهی به تخصیص افراد به گروه های بدحجاب و بی حجاب منجر می شود و اثر آن بر پوشش نامناسب از زندگی واقعی در مناطق بالای شهر بیشتر است.