آیا کشتی طوفان زده پرسپولیس به ساحل آرامش خواهد رسید؟

به گزارش  598 به نقل از خبرنگار ورزشی مشرق، در شرایطی که پرسپولیس شرایط بغرنجی در لیگ برتر داشت و نمی توانست از از آن خارج شود، یحیی گل محمدی به این مجموعه آمد و توانست سر و سامانی به اوضاع دهد. این مربی جوان برخلاف انتظارها، توانست این تیم را جمع کرده و به دیدار نهایی جام حذفی برساند. این در حالی روی داد که در لیگ برتر نیز نتایج نسبتا قابل دفاعی را کسب کرد؛ اما سرانجام نماند و استعفا داد.
در شرایطی که برای مربی مانند او که تیم را نبسته و نقشی در فصل نقل و انتقالات نداشته، نتایج کسب شده قابل دفاع بود، رفتن را بر ماندن ترجیح داد. البته، برخی صحبت ها از جلسه کمیته فنی و طرح مباحثی در آن می گفت که یحیی گل محمدی را مجبور بر رفتن کردند. بایستی اذعان داشت وضعیت این تیم در روزهای اخیر به گونه ای است که نمادی از مدیریت آشفته و ناتوان است. این وضعیت نیز سرانجام خوشی را برای این مجموعه نوید نمی دهد که ذکر برخی نکات قابل توجه است.

* کمیته فنی که نماد شکست است!
در یک سوی ماجرا، کمیته فنی قرار دارد که علاوه بر دودستگی میان آنها و نظرات ضد و نقیض دو طرف، مروری بر نام برخی اعضای آن، خود گویای برخی نکات مهم و اثرگذار در وضعیت کنونی پرسپولیس است. عده ای چون دکتر زادمهر و ابراهیم آشتیانی اعلام کرده اند که دیگر در این جلسات شرکت نمی کنند که البته آشتیانی حرف خود را پس گرفت! در طرف دیگر حمید درخشان، افشین پیروانی، رضا وطنخواه، حسین کلانی، محمد پنجعلی و علی پروین در این فهرست به چشم می خورند. فقط لحظه ای تامل شما را به نتیجه ای ساده می رساند؛ شکست. برخی از این اشخاص سال هاست که به نقطه پایان رسیده و دیگر حتی تفکرشان نیز از منسوخ شدن گذشته است. آیا انتظار معقولی است که این افراد بتواند منشا اثر و تحول شوند؟
افشین پیروانی و حمید درخشان در کدام مجموعه موفق بوده اند؟ محمد پنجعلی و حسین کلانی کدام تیم را مربیگری کرده اند؟ علی پروین نیز که سال هاست تمام شده و در خاطره "سلطانی" مانده است. آیا این گروه می توانند نسخه ای شفابخش برای باشگاهی بریزند که میلیاردها تومان هزینه کرده و ثمری نیز نداشته است؟ این گروه در موضوع فنی، چه کارنامه ای دارد که امروز بتوان به آنها اعتماد کرد و عواطف میلیون ها نفر را گره به تصمیمات آنها زد؟ آیا غیر از آن است که قدرت تحلیل آنها در پایان فقط به دو نام رسیده است؛ حمید درخشان و افشین پیروانی! این نیز خود از طنزهای روزگار کنونی ما است که شفا نزد خود طبیب است و لا غیر! چگونه می توان انتظار داشت که این گروه بتوانند این تیم را به ساحل امنی برسانند؟

* مدیرعاملی که ناپایدار است
محمد رویانیان نیز طرف دیگر قضیه است که مانند هوای بهاری، ناپایدار و دم دمی است. وی یک روز از مذاکره با مربیان بزرگ جهانی می گوید و یک روز از ماندن یحیی گل محمدی و یک روز هم از دیگری. همین نشان می دهد رویانیان فاقد یک استراتژی مشخص و مدونی برای این تیم در حوزه تکنیکی است. وقتی یک مدیر بداند در پی چه هدفی است، دیگر نیازی به گرفتن برنامه از کسی نیست چرا که راه برایش معلوم است و نزدیک ترین گزینه به این موضوع را انتخاب می کند.
مدیرعامل این روزهای پرسپولیس نشان داده فاقد یک طرح مشخص برای پیمودن در موضوع فنی است. او یحیی گل محمدی را که عملکردش در این تیم موفق بوده، به یک باره رها می کند و چند روز بعد نیز به یک باره تغییر جهت داده و از او حمایت می کند! به نظر می رسد بایستی اذعان داشت رویانیان فاقد بسته فکری مناسبی برای هدایت فنی باشگاه است و تلاش دارد هزینه های شکست و ناکامی را به نام کمیته فنی زند. همین نیز موجب می شود تا باشگاه دچار نابه سامانی شود و در این روزها، به جزیره ای ناامن و ناپایدار تبدیل شود.

* سرانجام سرخ ها چه خواهد شد؟
در چنین فضایی که باشگاه فاقد یک برنامه مشخص فنی است، آشفتگی عجیبی حاکم است و همین نیز منجر به وضعیت کنونی شده است. کمیته فنی که جمعی از شکست خورده ها و بازنشسته های فوتبال را در خود دارد، نه توان تصمیم گیری دارد و نه دانش آن را. مدیرعامل نیز آنقدر ناپایدار است که نمی توان چندان بدان توجه و اعتنایی داشت.
در چنین فضایی، مردم هستند که بایستی منتظر باشند تا این بازی به کجا خواهد رسید. آیا بار دیگر در ورزشگاه آزادی باید انتظار یک شکست را داشته باشند و بدون جام فصل را به انتها برسانند یا جمع کنونی تصمیم گیران، به نقطه ای مطلوب جهت تصمیم سازی خواهند رسید. به نظر می رسد بایستی نگران پرسپولیس برای فصل آینده بود.