به گزارش پایگاه 598، دیروز برای مردم قم، روزی رویایی بود، زیرا در سال هایی که به طور کلی از قید شیرین شدن آب شهرشان نا امید شده بودند، لوله های آب دز به قم رسید و با حضور رییس جمهور کشورمان، این طرح عظیم وارد مرحله اجرایی شد.
سخنان رییس جمهور در این مراسم به دل حاضران این مراسم که همگی از مسوولان استان در بخش های مختلف بودند به قدری نشست که در چند مرحله حاضران با حرکات خود شادمانی خود را از سخنان دکتر احمدی نژاد نشان دادند.
در این مراسم دکتر احمدی نژاد ضمن ثابت ماندن دولت در خط ولایت و تلاش در جهت اجرای عدالت، بسیاری از کینه ورزی ها و تبلیغات دروغ و ناجوانمردانه علیه دولت را ناشی از عدم توان تحمل عدالت در جامعه از سوی برخی ذینفوذان و برخی مسوولان دانست.
وی در این مراسم تاکید کرد که تا پای جان برای کم کردن فاصله طبقانی و اجرای عدالت در کشور تلاش می کند و تمام سختی های این راه را نیز بر جان خود می خرد و در آخر هم برای دولت هایی که می خواهند به جریان عدالت طلبی ملت ایران خدشه وارد کنند خط و نشان کشید که دوران شما به زودی به پایان می رسد.
در این مراسم بسیاری از مسوولان استان از جمله امام جمعه های قم، شهردار، استاندار و بسیاری از مقامات اجرایی قم دیده می شدند که هر یک با حضور در مقابل رییس جمهور به نوعی تشکر خود را از همت بی بدلیل دولت در اجرای این طرح که حتی یک سال زودتر از موعد مقرر به بهره برداری رسیده بود، به رییس جمهور اعلام کنند.
اما این مراسم یک نکته قابل تامل داشت و آن هم عدم حضور چند تن از شخصیت های پرسروصدای استان قم در این مراسم بود که هرچه سرچرخاندیم آنها را ندیدیم و متوجه هم نشدیم که این آقایان مسوول که با ابزار رسانه ای خود در قم هر روز به اقدامات دولت در احداث منوریل و... اعتراض می کنند این روزها برای قدر دانی از یک حرکت تاریخی که برای شهرشان رقم خورده است، به چه ماموریتی رفته اند که از حضور در این مراسم مهم تر باشد؟
البته تحلیل برخی اتفاقات نیاز زیادی به فکر کردن و جستجو کردن و فسفر سوزاندن ندارد و بسیاری از افرادی که در مراسم دیروز حضور داشتند عدم حضور برخی ها را به دلیل مسایل سیاسی و تلافی برخی برخوردها می دانند که اگر خدای ناکرده این گونه باشد باید فکر دیگری کرد.
بازهم امیدواریم که اشتباه کرده باشیم و دلیل عدم حضور دوستان در این مراسم به دلیل مشغله های کاری باشد و نه به دلیل حضور کسی که سابقه خدماتش به انقلاب و ایران با کمتر مدیری در تاریخ ایران معاصر قابل مقایسه است