رمزخردادی ما؛ما به خرداد پرازحادثه عادت داریم

سرويس سياسي جهان-مسعود یارضوی:ماه خرداد برای هرکسی که درباره تحولات سیاسی کشور، تأملاتی دارد، یادآور خاطرات فراوانیست. خاطراتی که خرداد و حوادث آن وجه جدایی ناپذیر و البته مهم تمام آنهاست.

خاطرات خردادی ما، اگر دقیق تر نگاهشان کنیم، سه عبارت گفتمان اصلاحات، گفتمان عدالت و فتنه را در عمق تمام حوادثشان دارند.

خرداد، یک بار در سال ۷۶ شاهد زایش گفتمانی به نام اصلاحات است که با شعار آزادی، عنان قوه مجریه را به دست گرفت و همین گفتمان طی ۸ سال حاکمیت خود، منشأ حوادث فراوانی بود و به مرور چنان دگردیس شد که از "آزادی" به "فتح نظام" رو کرد و چهره هایش بعدها و در خردادی دیگر، ماحصل تمام افکار اصلاح طلبانه خود را در ماجرایی به نام "فتنه" بروز دادند.

خرداد اما سمت و سوی دیگری هم دارد. خرداد شاهد بروز گفتمان عدالت و بر سر کار آمدن مردی است که بعدها یارانش تبدیل به اصلی ترین چهره های بند شده به گفتمان او شدند.

البته خردادی که ما از بر سر کار آمدن گفتمان عدالت در سال ۸۴ می شناسیم به مراتب مهربان تر از خردادی است که در دو مقطع سال های ۷۶ و ۸۸ به یاد داریم. دو خردادی که اصلاح طلبان و تفکرات آنها مسبب شکل گیری آنها بودند.

خرداد اما بسیار بیشتر از آنکه برای سیاسیون یا تأمل کنندگان در رخدادهای کشور، یادآور خاطرات پر حادثه اش باشد، برای تاریخ و هر ذهن جویایی که بخواهد واقعیت ها را ببیند یک درس بزرگ دارد و آن درس خردادی، ایستادگی مردم بر سر ارزش ها و نظام ولایی است.

مردم ایران در تمام این خردادهای رفته نشان دادند که حتی اگر به سیدمحمد خاتمی و گفتمان اصلاحاتش رأی ۲۰ میلیونی می دهند و حتی اگر در کنار احمدی نژاد و گفتمان عدالتش می ایستند و تمام خطرها را صمیمانه به جان می خرند، اما در تمام این رفت و آمدها و انتخاب ها، بر سر اصول با هیچکس مدارایی ندارند.

مردم، گفتمان اصلاحات را با رأی خود بر سر کار آوردند اما در ۱۸ تیر سال ۷۸ هم خود در مقابل فتنه گری برخی چهره های مبرّز این گفتمان ایستادند و در تمام طول سال های اصلاحات، شعار "ما اهل کوفه نیستیم، علی تنها بماند"، از دل و زبانشان کنار نرفت.

و همین مردم هستند که نشان داده اند در کنار گفتمان عدالت و احمدی نژاد ایستاده اند اما نه به قیمت اینکه فرصت طلبان لانه کرده در کنار احمدی نژاد هرچه خواستند انجام دهند.

ماه خرداد، مردمی را می شناسد که در مورد رهبرشان با هیچ دیّارالبشری شوخی و مسامحه ندارند و حتی همان هایی را که خودشان و با رأی خودشان به عرصه قدرت فرستاده بودند و بعدها فتنه گریشان را از آغاز ۲۲ خرداد سال ۸۸ دیدند، با فریادهای خروشان خود در ۹دی کنار می گذارند.

و حالا تمام خردادها با تمام حوادثشان، مردمی را می شناسند که برای فتنه گران هیچ احساس و عاطفه ای ندارند. خواه این فتنه گران در حصر باشند، خواه در آزادی و خواه در دولت کنونی.

خرداد با این همه حوادث بیشتر تلخ و کمتر شیرینش، حالا نسلی و مردمی را به تماشا نشسته است که به حادثه هایش خو گرفته اند.

حالا دیگر خرداد و خردادها حتی اگر با اتکا به رأی های چند میلیونی خود هم به صحنه بیایند، این نسل و این مردم آنها را در مقابل حصن حصین خود در حمایت از نظام و رهبری نگه مي دارد و به استنطاق می کشانند که "نسبت شما با این اصول چیست؟"

خردادهایی که از این پس می آیند سردرگم اند. آنها نمی فهمند که رأی به خودشان را باور کنند یا این حضور همه جانبه مردم در کنار رهبرشان را.

ماه خرداد حالا رمزهایی دارد که عده زیادی از آنها که خود را کارکشته سیاست و سیاست بازی و جنگ روانی می دانند، از پیدا کردن و یافتن آنها عاجزند.

رمزهایی که پاسخ آنها را باید در مشی و روش مردم ایران در مواجهه با تمام خردادهای پرحادثه جستجو کرد.