598: انتخاب یک زن محجبه به نام ارمیا به عنوان برنده شوی تلویزیونی آکادمی
موسیقی گوگوش در تلویزیون من و تو واکنش های متفاوتی را در پی داشته است و
همچنان در رسانه ها در این رابطه دیدگاه های گوناگونی انتشار می یابد.
داریوش سجادی فعال رسانه ای ساکن امریکا نیز در وبلاگ خود در یادداشتی با عنوان «از تورگوت اوزال تا ارمیا!» به بیان نظرات خود پرداخته است.
این مدیر تلویزیون سابق هما در وبلاگ خود می نویسد:
هر چند خوشبختانه این مجال را نیافتم تا «آکادمی» سرکار خانم «فائقه آتشین» را ببینم اما ظاهراً و بنا بر اخبار ارسالی و به حول قوه الهی بالاخره آن علیا مخدره در آکادمی شان موفق به کشف یک استعداد با حجاب در آوازه خوانی شدند و ارمیا خانم از این به بعد با سلام و صلوات و حجاب اسلامی شان راهی دسیکوتک ها و کاباره ها و کنسرت های آوازه خوانی خواهند شد!
مشکل این ارمیا خانم و دیگر ارمیا خانم ها (البته اگر ساده اندیشانه بتوان خود را فریب داد که کل برنامه از «گوگوش تا ارمیا» یک پروژه نبودند) آن است که اساساً مبتلا به فقر فرهنگی و بی سوادی دینی اند و فهم شان از حجاب صرفاً در قرار دادن یک چارقد بر گیسوان و استتار آن از دیده شدن است!
وقتی قوه عاقله این ارمیا خانم ها ناتوان از فهم این آموزه دینی است که حجاب صرفاً به معنای پوشاندن گیسوان نیست! و در عالی ترین سطح به معنای بهره مندی از رشد عقلی جهت اجتناب از توجه طلبی از طریق جلوه گری تنانه و توسل به جاذبه های سکشوال زنانه است. قطعاً با چنین تعریفی آن دختر خانم را نمی توان محجبه نامید.
خدا رحمت کند «تورگوت اوزال» رئیس جمهور اسبق ترکیه را که خود و همسرش را می توان مرجع تقلید چنین «ارمیاهایی» محسوب کرد که سال ۷۰ وقتی به منظور شرکت در اجلاس سران اکو در تهران بود در پایان جلسه وقتی در رودربایستی دیگر سران در صف نماز جماعت به امامت آقای هاشمی رفسنجانی در کنار نواز شریف ایستاد کسی به ایشان گوشزد نکرد که: قارداش! برای نماز خواندن ابتدا باید دست نماز گرفت!
همچنان که وقتی در معیت همسرش به سفر حج واجب رفت در بازگشت و در فرودگاه آنکارا همسر ایشان بدون حجاب در مصاحبه مطبوعاتی حاضر شد و وقتی مورد اعتراض قرار گرفت که: شما چگونه حاجیه خانمی هستید که بی حجابید؟، ابراز لحیه فرمودند که: من از مسلمانان روشنفکرم!
ماجرای اسلام و مسلمانی ارمیا خانم و امثال ارمیا خانم هم از تراژدی گذشته و به کمدی رسیده.
من نمی دانم ایشان چه اصراری دارند که خود را مقید به چیزی بدانند که نمی توانند مقید به کلیات و مسلمات آن باشند؟
خوب مگر اشکالی دارد مانند خیلی های دیگر اصل مسلمانی را واگذارند و بروند «حال شان» را ببرند!؟ مطمئن هم باشند هیچ اتفاق خاصی برای ایشان و جهان و ایضاً «خداوند» نخواهد افتاد.
منبع: رسانه ایران
داریوش سجادی فعال رسانه ای ساکن امریکا نیز در وبلاگ خود در یادداشتی با عنوان «از تورگوت اوزال تا ارمیا!» به بیان نظرات خود پرداخته است.
این مدیر تلویزیون سابق هما در وبلاگ خود می نویسد:
هر چند خوشبختانه این مجال را نیافتم تا «آکادمی» سرکار خانم «فائقه آتشین» را ببینم اما ظاهراً و بنا بر اخبار ارسالی و به حول قوه الهی بالاخره آن علیا مخدره در آکادمی شان موفق به کشف یک استعداد با حجاب در آوازه خوانی شدند و ارمیا خانم از این به بعد با سلام و صلوات و حجاب اسلامی شان راهی دسیکوتک ها و کاباره ها و کنسرت های آوازه خوانی خواهند شد!
مشکل این ارمیا خانم و دیگر ارمیا خانم ها (البته اگر ساده اندیشانه بتوان خود را فریب داد که کل برنامه از «گوگوش تا ارمیا» یک پروژه نبودند) آن است که اساساً مبتلا به فقر فرهنگی و بی سوادی دینی اند و فهم شان از حجاب صرفاً در قرار دادن یک چارقد بر گیسوان و استتار آن از دیده شدن است!
وقتی قوه عاقله این ارمیا خانم ها ناتوان از فهم این آموزه دینی است که حجاب صرفاً به معنای پوشاندن گیسوان نیست! و در عالی ترین سطح به معنای بهره مندی از رشد عقلی جهت اجتناب از توجه طلبی از طریق جلوه گری تنانه و توسل به جاذبه های سکشوال زنانه است. قطعاً با چنین تعریفی آن دختر خانم را نمی توان محجبه نامید.
خدا رحمت کند «تورگوت اوزال» رئیس جمهور اسبق ترکیه را که خود و همسرش را می توان مرجع تقلید چنین «ارمیاهایی» محسوب کرد که سال ۷۰ وقتی به منظور شرکت در اجلاس سران اکو در تهران بود در پایان جلسه وقتی در رودربایستی دیگر سران در صف نماز جماعت به امامت آقای هاشمی رفسنجانی در کنار نواز شریف ایستاد کسی به ایشان گوشزد نکرد که: قارداش! برای نماز خواندن ابتدا باید دست نماز گرفت!
همچنان که وقتی در معیت همسرش به سفر حج واجب رفت در بازگشت و در فرودگاه آنکارا همسر ایشان بدون حجاب در مصاحبه مطبوعاتی حاضر شد و وقتی مورد اعتراض قرار گرفت که: شما چگونه حاجیه خانمی هستید که بی حجابید؟، ابراز لحیه فرمودند که: من از مسلمانان روشنفکرم!
ماجرای اسلام و مسلمانی ارمیا خانم و امثال ارمیا خانم هم از تراژدی گذشته و به کمدی رسیده.
من نمی دانم ایشان چه اصراری دارند که خود را مقید به چیزی بدانند که نمی توانند مقید به کلیات و مسلمات آن باشند؟
خوب مگر اشکالی دارد مانند خیلی های دیگر اصل مسلمانی را واگذارند و بروند «حال شان» را ببرند!؟ مطمئن هم باشند هیچ اتفاق خاصی برای ایشان و جهان و ایضاً «خداوند» نخواهد افتاد.
منبع: رسانه ایران
اخبار ویژه
پیامهای مغرضانه، خطرات تحلیلگرانه!
روایت صحیح از نحوه مدیریت انرژی در دولت شهید رئیسی؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
