به گزارش 598 به نقل از جام ورزشی، پرویز مظلومی از جمله استقلالیهایی است که وقتی حرف از دربی میشود نمیتوان یاد او نیفتاد. او در سال 62 با تک گل خود استقلال را پیروز میدان کرد و در دوران سرمربیگریاش در استقلال نیز رکورد 4 پیروزی پیاپی در دربی را ثبت کرد.
گفت و گو با پرویز مظلومی را در زیر میخوانید:
* درباره دربی هفتاد و ششم صحبت کنید؟ فکر میکنید این بازی چگونه از آب دربیاید؟
- دربی حساسیتهای خاص خودش را دارد. روی کاغذ استقلال شرایط بهتری نسبت به پرسپولیس دارد و صدرنشین است. پرسپولیس هم در نیم فصل دوم متحول شده و همین مسئله بازی را غیرقابل پیشبینیتر میکند. با این حال روی کاغذ شانس استقلال بیشتر است و امیدوارم استقلال پیروز دربی باشد و هوادارانش خوشحال شوند. امیدوارم هواداران هم مانند بازیهای گذشته حاشیه و تنش ایجاد نکنند و تیم خودشان را تشویق کنند. در دربیهای قبل دیدیم با اینکه برد و باخت وجود داشت باز هم هواداران تیم خودشان را تشویق میکردند.
* یکی از مسائلی که میتوان آن را به عنوان امتیازی برای استقلال یاد کرد تجربه بیشتر قلعهنویی نسبت به گلمحمدی است، نظر شما چیست؟
- من هم با این حرف موافق هستم. در دربی تجربه اهمیت زیادی دارد چه روی نیمکت و چه در زمین بازی. ممکن است بازیکنی در لیگ ستاره باشد اما به خاطر تجربه پایین کیفیت لازم را در دربی نداشته باشد. در این بازی تیم صدرنشین جدول مقابل تیم نهم بازی میکند. هر چند با آمدن گلمحمدی پرسپولیس نتایج خوبی گرفته و بازیهای خوبی ارائه میدهد اما پیشبینی نتیجه این بازی ممکن نیست. دربی به لحظات بستگی دارد و ممکن است تیمی کاملا سوار بازی باشد اما حریف از تنها فرصت خود به خوبی استفاده کند. هر کسی از موقعیتهایش استفاده کند پیروز میشود.
* شما در دربیهای گذشته حضور پررنگی داشتید و یکی از آنها مربوط به سال 62 است که استقلال با تک گل شما در حضور بیش از 100 هزار تماشاگر پیروز شد. درباره این بازی صحبت کنید.
- من تک گل آن بازی را به ثمر رساندم و همان گل باعث قهرمانی استقلال شد. در آن بازی 120 هزار تماشاگر در استادیوم بودند و یادم میآید دائما به مردم میگفتند استادیوم را ترک کنند و این بازی پخش مستقیم خواهد شد.
آنقدر ازدحام جمعیت زیاد بود که تا لبه خط زمین چمن تماشاگران نشسته بودند و حتی روی نورافکنها و دیوارهای ورزشگاه نیز تماشاگر نشسته بود. 20 دقیقه بازی را قطع کردند و از طریق بلندگوها از مردم میخواستند که از روی نورافکنها بلند شوند تا آنها را روشن کنند زیرا اگر زمانی که آنها روی نورافکن بودند روشن میشدند مردم میسوختند در نهایت مرحوم حجازی و علی پروین پشت بلندگو رفتند از مردم درخواست کردند آنجا را ترک کنند. آن بازی یکی از بهترین دربیها بود و جالب این است در حالی که این همه آدم در ورزشگاه بودند اما از بینی کسی خونی نیامد. این مسئله نشان میداد که تماشاگران فرهنگ بالایی داشتند و حالا اینکه چرا دربیها و بازیهای ما کم تماشاگر میشود را باید کنکاش کنیم.
*یکی دیگر از کارهایی که شما در دربیها انجام دادید ثبت 4 پیروزی پشت سر هم بود که به واسطه آن لقب "سوبله چوبله" را به شما دادند...
- وقتی دربی نزدیک بود خوشحال میشدم. درست است که این بازی استرس دارد ولی جذابیت خاص خودش را دارد و همان هیاهو و کریخوانیهایی که در جامعه ایجاد میشد ما را دلگرم میکرد. افتخار میکنم دو سال با استقلال در 6 دربی حضور داشتم و 4 برد و یک تساوی در جام ولایت به دست آوردم و یک شکست هم داشتیم که به آن صورت رقم خورد. در هر صورت از دربی خوشحال میشدم هر چند که خیلیها از قرار گرفتن در این موقعیت فرار میکنند چون دربی در آینده کاری مربیان تاثیرگذار است. ضمن اینکه این افتخار تنها برای من نبود و بازیکنان تیم، کادر فنی و مدیریت در آن دخیل بودند.
* پس از 4 پیروزی متوالی آن شکست معروف نصیب استقلال شد که در 10 دقیقه نتیجه بازی 3 بر 2 به سود پرسپولیس شد. درباره آن 10 دقیقه پایانی صحبت کنید؟
- فوتبال قابل پیشبینی نیست. قبل از دربی 4 بازیکن تاثیرگذارمان مانند جباری، حیدری، ساموئل و تیموریان را از دست داده بودیم و کسی فکر نمیکرد بتوانیم پیروز شویم و همه به مساوی راضی بودند. حتی وقتی مدیر باشگاه، قبل از بازی به سفر میخواست برود گفته بود مساوی هم برای ما برد است در آن بازی دو گل زده بودیم ولی روی نیمکت مهره نداشتیم و حتی مجبور شدم از الونگ که بازی نمیکرد یک نیمه استفاده کنم.
در نیمه دوم هم تهاجمی بازی کردیم و گل دوممان را هم نیز به ثمر رساندیم حتی پس از آن موقعیتهای فراوانی داشتیم که توسط یوسفی، میداودی، برهانی و سایر بازیکنان از دست رفت. در آن بازی میتوانستیم 4،5 گل بزنیم. پرسپولیسیها تا وقتی 11 نفره بودند یک موقعیت هم خلق نکردند ولی وقتی 10 نفره شدند بازیکنان ما فکر کردند کار تمام شده و از همین رو به دلیل دور بودن خط دفاعمان گل اول را خوردیم و پس از آن اتفاقات سریع افتاد که فرصت نکردیم خودمان را جمع کنیم. اتفاقات آن بازی جزو اتفاقات نادر فوتبال است.
* آن زمان خیلیها میگفتند به دلیل شادی شما و دست تکاندادنهایتان استقلال بازی را جدی نگرفت و آن اتفاقها افتاد.
- همیشه وقتی پیروز میشدیم تشویق میکردم و گلزدن به پرسپولیس هم لذت دیگری دارد. وقتی خودم به پرسپولیس گل زده بودم غش کردم و همین امر در آن بازی باعث شده بود 5 دقیقه بعد تعویض شوم. آن روز مثل همیشه شادی کردم ولی چون آن روز شکسته خورده بودیم به این مسئله زیاد پرداخته شد.
وقتی 2 بر صفر جلو بودیم تماشاگران فکر کردند بازی تمام شده و به حاشیهها پرداختند و حتی طرفداران حریف هم در حال ترک استادیوم بودند تا شاهد بیشتر گل خوردن تیمشان نباشند. فکر میکنم آن روز خدا ما را به خاطر غرورمان تنبیه کرد و پس از 10 نفره شدن پرسپولیس فکر کردیم کار تمام است