کد خبر: ۱۰۸۴۵۸
زمان انتشار: ۱۴:۰۵     ۰۳ بهمن ۱۳۹۱
سالهاست که سینمای ایران بیش از هر چیزی برای گرفتن خنده از مخاطب به مسائل جنسی امید دوخته به طوری که غلظت استفاده از مسائل و شوخی های جنسی در فیلم های کمدی چند سال اخیر به شکل تاسف آوری رو به افزایش بوده، البته هنوز کمدی ایران در ابتدای راه است و با کمدی سکس آمریکایی و کمدی تین ایجری دبیرستانی و حتی کمدی رومانتیک های هالیوودی فاصله زیادی دارد اما سرعت مناسبی برای رسیدن به این نوع کمدی ها دارد.

به گزارش 598 به نقل از شریان نیوز، سالهاست که سینمای ایران بیش از هر چیزی برای گرفتن خنده از مخاطب به مسائل جنسی امید دوخته به طوری که غلظت استفاده از مسائل و شوخی های جنسی در فیلم های کمدی چند سال اخیر به شکل تاسف آوری رو به افزایش بوده، البته هنوز کمدی ایران در ابتدای راه است و با کمدی سکس آمریکایی و کمدی تین ایجری دبیرستانی و حتی کمدی رومانتیک های هالیوودی فاصله زیادی دارد اما سرعت مناسبی برای رسیدن به این نوع کمدی ها دارد.

سینمای ایران و کمدی جنسی

در دهه هفتاد اگر فیلم "اجاره نشین ها” ساخته داریوش مهرجویی ، "آپارتمان شماره ۱۳” ساخته یدالله صمدی، "همسر” ساخته مهدی فخیم زاده، "لیلی با من” است ساخته کمال تبریزی و فیلم "مومیایی ۳ ” با قالب اجتماعی و فانتزی، با مولفه های اخلاقی گیشه ها را فتح می کرد در دهه هشتاد با کمرنگ شدن این نوع کمدی اخلاقی و با گذشتن از خطوط قرمز مولفه های اخلاقی، کمدی جنسی گیشه ها را فتح کرد.

کمدی "مرد عوضی” ساخته محمدرضا هنرمند با سکانس های معروفش ، آرایش منشی و معاشقه مرد با همسرانش را می توان به عنوان یکی از بارزترین مصادیق شوخی های جنسی بعد از انقلاب نام برد. بعداز ان به ترتیب فیلم های "نان و عشق و موتور هزار” ساخته ابوالحسن داوودی، "خواب سفید” ساخته حمید جبلی، دو کمدی مهمی هستند که رگه هایی کمرنگ از کمدی جنسی را در خود داشتند البته این نوع فیلم ها از حیث نخستین بودن، حائز اهمیتند چون هیچ کدام مصادیق بارز جنسی را در خود ندارند.

یکسال بعد از آن، ساخت کمدی های بی پروا ، دختر و پسری رشد چشم گیری داشت ، فیلم های "عروس خوش قدم” ، "دنیا” ، "دختر ایرونی”، "توکیو بدون توقف” را می توان از این حیث فیلم ها نام برد. درسال های بعد فیلم "کما” که یکی از معروف ترین سکانس هایش رقص امین حیایی و گلزار بود و فیلم مارمولک با حواشی سیاسی پیرامون فیلم و دیالوگ های عجیب و غریبش، با زمینه های پر رنگ جنسی تنور کمدی جنسی را در سینما داغ تر و داغ تر کرد. به طوری که در سال ۸۴ تا ۸۶ تولید این نوع کمدی ها به اوج خود رسید.

در سال های ۸۷ و ۸۸ فیلم مستهجن "چارچنگولی” ساخته سعید سهیلی و اشاره های جنسی واضح فیلم، مانند غسل کردن کاراکتر جواد رضویان در حین ذکر نام دختر خاله اش و فیلم "پوپک و مش ماشاالله” با بی حیایی جنسی در دیالوگ ها اتفاقات تازه ای را در سینمای ایران رقم زد و سینما را در سراشیبی سقوط اخلاقی قرار داد.

و حال در دهه نود این خط بی حیاگری جنسی در فیلم های کمدی با اهتمام بیشتری از سوی عده ای طنزپرداز دنبال می شود. چنانچه در فیلم "زنان ونوسی و مردان مریخی” ساخته کاظم راست گفتار و "فیلم آتشکار” ساخته محسن امیر یوسفی به اشاره مستقیمی از روابط جنسی می پردازد.

در آخر به یکی از سخنان مقام معظم رهبری در جمع هنرمندان در تیرماه سال ۸۹ اشاره می کنیم.

خط قرمزهای اخلاقی مهم تر از خط قرمز های سیاسی هستند (( طرف دیگر قضیه این است که واقعا خط قرمزهایی است که باید رعایت شود یک جاهایی عبور از خطوط قرمز اخلاقی- منظورم خطوط قرمز سیاسی هم خیلی نیست،عمدتا انسان نگران اخلاق و دین و این چیزهاست- در بعضی از این فیلم ها و سریال ها لزومی ندارد.

حال با این وضع سینمای کمدی باید پرسید که آیا در نظر مدیران واقعا خطوط قرمز اخلاقی به خطوط قرمز سیاسی الویت دارد؟ شاید بتوان با مشاهده مجدد فیلم خوابم میاد پاسخ را یافت.

اخبار ویژه
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها