بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
تکرار سناریوی فتنه ۸۸ ؛
در اینروزها که کمتر از شش ماه به برگزاری یازدهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری باقی مانده است، هوش و حواس کسانی که در بازه مشابهی در روزهای پایانی سال 87 درباره برخی از گفتمانسازیها احساس خطر کرده و هشدار داده بودند، دوباره جمع شده و معطوف به کسانی شده است که چراغهایشان خاموش و موتورهای رسانهای و شایعهپراکنیشان با حداکثر قوا روشن است!
سرویس سیاسی پایگاه 598، در اینروزها که کمتر از شش ماه به برگزاری
یازدهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری باقی مانده است، هوش و حواس کسانی که
در بازه مشابهی در روزهای پایانی سال 87 درباره برخی از گفتمانسازیها
احساس خطر کرده و هشدار داده بودند، دوباره جمع شده و معطوف به کسانی شده
است که چراغهایشان خاموش و موتورهای رسانهای و شایعهپراکنیشان با
حداکثر قوا روشن است! انتظار بعیدی است اگر فکر کنیم این چراغخاموشها،
حتی برای لحظهای به توصیههای رهبری درباره «پرهیز از ورود زودهنگام به
بحث انتخابات» توجه کرده باشند!
آنها بهدنبال چالش آفرینیاند همانگونه در انتخابات سال 88 بهدنبال آن بودند. ماههاست که برخی از ورشکستگان سیاسی، با طراحی سناریویی پیچیده، وارد مسائل انتخاباتی شدهاند؛ در حال افکارسنجیاند و با اظهارنظرهای محفلی و گاهی علنی، بازخوردهای رسانهای و مردمی را درباره حضور خود بررسی می‌کنند.
بهعبارت سادهتر با دست پس میزنند و با پا پیش میکشند. اگر آن روزها در گوشهوکنار و پیداوپنهان از «صیانت از آرا» دم میزدند و با راهانداختن شایعات مختلف درصدد دامنزدن به این ذهنیت بودند که «نکند در انتخابات تقلب شود»، این روزها از همان حلقومها ندای «انتخابات آزاد» شنیده میشود تا شاید عدم اقبال مردمیشان را توجیه کنند و شاید دهها بهرهبرداری دیگر.
اگر فضا مدیریت شده بود...
آن روزها، رهبر معظم انقلاب بهکرات، طرفداران نامزدها را به رعایت اخلاق در قبال یکدیگر دعوت کردند که به طریق اولی این اخلاق باید در مواجهه با انقلاب اسلامی که بزرگترین سرمایه ما شیعیان است، نیز رعایت میشد. شک نداریم نظام اسلامی به واسطه سازوکار مردمی و کمنقصی که در برگزاری انتخابات دارد، همیشه دارای پرشورترین انتخاباتها در نوع خود بوده است. شرط لازم این پرشوری، رعایت فضای سالم انتخابات بود؛ البته تا قبل از انتخابات سال 88 کمتر اتفاق افتاده بود که تا این حد فضا مسموم شود.
پیش از این، رهبر انقلاب بارها در برهههای مختلف بر لزوم حفظ این فضا تأکید کرده بودند: «همه بایستی نسبت به این انتخابات احساس تکلیف کنیم؛ هم مسئولان، هم آحاد مردم و هم مجموعههای گوناگون سیاسی و اجتماعی و فعالانی که در کشور هستند. اولا سلامت این انتخاباتها مهم است، که خوشبختانه مسئولان کشور به این توجه دارند، ما هم همیشه تأکید کردهایم و حالا هم هست.
باید از آرای مردم بهطور کامل صیانت بشود. در همین اندازه از لحاظ اهمیت، حفظ سلامت فضای انتخابات، قبل از شروع انتخابات است... بایستی سلامت فضا را حفظ کنید. بعضی فضای انتخابات را خراب می‌کنند؛ تخریبکردن، اهانتکردن و خُردکردن شخصیتهای گوناگون، همه بر خلاف اقتضای سلامت انتخابات است... . همه توجه داشته باشند که تخریب، فضای انتخابات را خراب میکند.
شما از آن کسی که به او علاقهمندید، دفاع کنید؛ هیچ مانعی ندارد؛ اما به آن کسی که رقیب اوست، مطلقا حمله نکنید؛ تخریب نکنید. این تخریب و این حرفزدنها و اهانتکردنها، نه حجیت دارد برای مستمعان، و نه جایز است؛ بهخاطر اینکه فضا را خراب میکند. بنابراین مسأله حفظ سلامت خودِ انتخابات و حفظ سلامت فضای انتخابات، خیلی مهم است.»
با رجوع به روزهای قبل از انتخابات 88 و حتی 84، یادمان میآید موج تخریبهایی را که بر علیه نامزدهای اصولگرا راه انداخته بودند. یادمان نمیرود تشکیکآفرینیهایی را که در قالب کمیته صیانت از آرای ستاد آقایان موسوی و کروبی به راه افتاد و با موجسواری تندروهای مشارکتی و سازمان مجاهدینی در راهبردی تحت عنوان «موج سوم حمایت از خاتمی و موسوی» کم کم به فاز عملیاتی و ضدامنیتی نزدیک شد. آری «تقلب» اسمرمز آشوب بود و اینروزها زمینهچینی اسمرمزی دیگر، برای فتنهای دیگر، در حال برنامهریزی است که قطعا با بصیریتی که مردم در جریان حوادث سال 88 از خود نشان دادند، دامنه حقیرتری خواهد داشت و تیر خلاصی خواهد بود بر پیکره اصلاحات به روش آمریکایی!
و دوباره هشدارهای صریح رهبری
مقام معظم رهبری در روزهای منتهی به انتخابات 88 بارها سیاسیون را به جریانی که در حال شکلگیری بود توجه دادند و ضمن خطاب قرار دادن کسانی که در صدد تشکیک در سلامت انتخابات بودند، فرمودند: «انتخاباتی که قرار است دوسه ماه دیگر برگزار شود را از حالا شروع کردن به خدشه وارد کردن؛ این چه منطقی است؟ چرا بیخود خدشه وارد می‌کنند؟ مردم را متزلزل می‌کنند، تردید ایجاد می‌کنند.»
امروز نیز رهبری هشدارهای مشابهی میدهند. معظمله در دیدار جمعی از طلاب و مردم قم که به مناسبت سالگرد قیام 19 دی برگزار شد، با مطرحکردن نکات بسیار مهمی درباره انتخابات ریاستجمهوری، تعریضی نیز به کسانی وارد کردند که با هدفی خاص دم از «انتخابات آزاد» میزنند: «یکی از هدفها این است که کاری کنند که انتخابات بدون حضور پرشور و همگانی مردم برگزار شود. این را از حالا همه بدانند: آن کسانی که ممکن است از سر دلسوزی، راجع به انتخابات یک توصیههای عمومی بکنند که آقا انتخابات اینجوری باشد، آنجوری نباشد، حواسشان باشد به این مقصود دشمن کمک نکنند؛ مردم را از انتخابات مأیوس نکنند، هی نگویند انتخابات باید آزاد باشد. خب، معلوم است که انتخابات باید آزاد باشد. ما از اول انقلاب تا حالا سیوچندتا انتخابات داشتهایم؛ کدامش آزاد نبوده است؟ در کدام کشور دیگر، انتخابات از آنچه که در ایران میگذرد، آزادتر است؟
کجا صلاحیتها ملاحظه نمیشود، که اینجا روی این مسائل هی تکیه بکنند، هی تکیه بکنند، هی بگویند، هی تکرار کنند و یواشیواش این ذهنیت را، به خیال خودشان، در مردم بهوجود بیاورند که خب، این انتخابات فایدهای ندارد؟ این یکی از خواستههای دشمن است. آن کسانی که در داخل، این حرفها را میزنند، ممکن است غفلت کنند. من میگویم غفلت نکنید، حواستان باشد، کار شما جدول مورد نظر دشمن را پر نکند؛ مقصود او را تکمیل و تتمیم نکند. این یکی از راههای از شور و هیجانانداختنِ انتخابات است.»
انگشت رهبری به کدام سو بود؟
پس از انتشار بیانات رهبری این سؤال مطرح شد که چه گروهها و چه کسانی مخاطب این جملات صریح رهبری بودند؟
کلیدواژه «انتخابات آزاد» از چند ماه قبل به دفعات از سوی طیفهای مختلف جریان اصلاحات، از رادیکالترین سر آن گرفته تا متعادلهای جریان اصلاحات، بهکار رفته بود و چهرههای برجسته این جریانِ شکستخورده در تلاش بودند تا اینگونه القا کنند که که تنها راه برونرفت از وضعیت فعلی، برگزاری «انتخابات آزاد»، آن هم به روشی است که آنان میپسندند!
«رضا پهلوی»، پسر محمدرضای معدوم، از پرچمداران انتخابات آزاد بود. وی میگوید: «برای دستیابی به حکومت صندوق رأی و حاکمیت پایدار مردم بر مردم در ایران، در چارچوب برگزاری انتخابات آزاد، سالم و عادلانه بر اساس معیارهای بینالمللی، از پا نخواهیم نشست... ما باید با خرد جمعی خطر جنگ را از بین ببریم و از دنیا و سازمانهای حقوق بشری دنیا بخواهیم که ما را در انجام خواست برگزاری یک انتخابات آزاد کمک کنند!»
رضا پهلوی البته به فراخور هوش سیاسی مثالزدنیاش (!) خیلی سریع هدف خود از مطرح کردن بحث انتخابات آزاد را لو میدهد و میگوید «گذشتن از سد جمهوری اسلامی» از طریق انتخابات آزاد و با راههایی همچون «نافرمانیهای مدنی همچون اعتصابات سراسری» امکان پذیر است.
همگام با ربع پهلوی، فتنهگران خارجنشین نیز بارها بر طبل انتخابات آزاد کوبیده بودند. طبلی که صدایش البته در داخل نیز شنیده میشد.
برای مثال «سیدمحمد موسوی خوئینیها»، مرد خاکستری اصلاحات، از افرادی است که در شبههافکنی از دوستان خارجنشین خود عقب نماند. و در دیداری که با اعضای «شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران» داشت، با بیان اینکه «اگر انتخابات آزاد در کار باشد، میتوان به آن فکر کرد»، گفته بود: «باید شخصیتهایی مثل آقای مهندس موسوی و جناب آقای کروبی بتوانند در صحنه انتخابات حاضر شوند اما اگر قرار باشد از میان نامزدهای انتخابات و حامیانشان یکی به کرسی ریاستجمهوری برسد و دیگران یا در حبس باشند یا در حصر، این معنای انتخابات آزاد نبوده و قابل قبول نیست.»
سیدمحمد خاتمی رئیسجمهوری دولت اصلاحات نیز دراظهارنظری گفته بود که مطلوب آنها این است که یک «انتخابات آزاد» و واقعا اطمینانبخشی برگزار شود که مردم بتوانند آزادانه انتخاب کنند! وی همچنین مدعی است: «با اینروندی که هست، فقط یک راه وجود دارد: اینکه نظام رویکردش را عوض کند و آن را در انتخابات آزاد و سالم و فراگیر نشان دهد... اگر «انتخابات آزاد» برگزار شود و نقدها هم بشود، مردم انتخاب می‌کنند و مسئولیت انتخاب خود را نیز میپذیرند و اگر انتخابشان درست نبود، هزینه آن را هم میدهند و چهار سال بعد فرد دیگری را انتخاب می‌کنند.»
آیتالله اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، نیز در دیدار اعضای «شورای عمومی انجمن اسلامی دانشکده فنی دانشگاه تهران» میگوید: «برگزاری «انتخابات آزاد»، شفاف و منطبق بر قانون اساسی میتواند بخش بزرگی از مشکلات کشور را حل کرده و علاوهبر افزایش اعتماد مردم و دوستداران نظام، دشمنان خارجی کشور را در بسیاری از زمینهها خلع سلاح و مأیوس کند.»
روزنامهها و رسانههای وابسته به جریان اصلاحطلب نیز همگام با چهرههای خود درصدد شبههافکنی بودهاند. روزنامه اعتماد چند روز قبل در گفتوگویی با «محمدرضا خاتمی»، دبیرکل حزب منحلشده مشارکت، از قول وی درباره حضور یا عدم حضور اصلاحطلبان در انتخابات آینده نوشت: «اصلاحطلبان زمانی میآیند که انتخابات آزاد باشد. هدف، برگزاری انتخابات آزاد است. برگزاری انتخابات آزاد یعنی اعلام عملی تغییر سیاستها و یعنی همه چیز و همه کس در چارچوب قانون.»
مجتبی واحدی (مشاور مهدی کروبی)، غلامحسین کرباسچی (شهردار اسبق و متخلف تهران)، اردشیر امیرارجمند (مشاور میرحسین موسوی) و... نیز دیگر اصلاحطلبانی بودند که همچون انتخابات گذشته ریاستجمهوری توپخانه شبههافکنی را به راه انداختهاند.
رئیسجمهوری که شبیه اصلاحطلبان شد
متأسفانه در ماههای اخیر شاهدیم که بسیاری از رفتارهای رئیسجمهوری محترم به اصلاحطلبان نزدیک شده است! چند نمونه از این چرخش ادبیات رئیسجمهوری در مقابل پدیدههای سیاسی را شاهد بوده ایم که از جمله آنها تغییر نگاه او در برابر دانشگاه آزاد، رابطه با آمریکا و در آخرین مورد هم درخواستهایی درباره بازدید از زندان اوین است که دوران سیاه دوم خرداد و ادبیات وحشتناک اصلاحطلبان را یادآوری کرد.
مطرحکردن «انتخابات آزاد» یکی دیگر از نقطههای اشتراک احمدینژاد 1391 با اصلاحطلبان است. او چند روز قبل از بیانات رهبری گفته بود: «مردم باید با نشاط، رئیسجمهوری را با رأی بالا انتخاب کنند چراکه این مسأله دنیا را دگرگون میکند و دنیا را بههم میزند؛ همه باید به این مسأله توجه داشته باشند که قدرت و رأی مردم تعیینکننده است... انتخابات باید آزاد باشد و هیچکس نباید حتی در ذهنش این باشد که در انتخابات اثر بگذارد یا دخالت بیجا کند و ملت هم اجازه چنین کاری را به کسی نمیدهد و ما هم در همین رابطه در خدمت ملت هستیم. »
بیانات رهبری در19دیماه91
آن کسانی که ممکن است از سر دلسوزی، راجع به انتخابات یک توصیههای عمومی بکنند که آقا انتخابات اینجوری باشد، آنجوری نباشد، حواسشان باشد به این مقصود دشمن کمک نکنند؛ مردم را از انتخابات مأیوس نکنند، هی نگویند انتخابات باید آزاد باشد. خب، معلوم است که انتخابات باید آزاد باشد. ما از اول انقلاب تا حالا سیوچندتا انتخابات داشتهایم؛ کدامش آزاد نبوده است؟ در کدام کشور دیگر، انتخابات از آنچه که در ایران میگذرد، آزادتر است؟
منبع: پنجره
آنها بهدنبال چالش آفرینیاند همانگونه در انتخابات سال 88 بهدنبال آن بودند. ماههاست که برخی از ورشکستگان سیاسی، با طراحی سناریویی پیچیده، وارد مسائل انتخاباتی شدهاند؛ در حال افکارسنجیاند و با اظهارنظرهای محفلی و گاهی علنی، بازخوردهای رسانهای و مردمی را درباره حضور خود بررسی می‌کنند.
بهعبارت سادهتر با دست پس میزنند و با پا پیش میکشند. اگر آن روزها در گوشهوکنار و پیداوپنهان از «صیانت از آرا» دم میزدند و با راهانداختن شایعات مختلف درصدد دامنزدن به این ذهنیت بودند که «نکند در انتخابات تقلب شود»، این روزها از همان حلقومها ندای «انتخابات آزاد» شنیده میشود تا شاید عدم اقبال مردمیشان را توجیه کنند و شاید دهها بهرهبرداری دیگر.
اگر فضا مدیریت شده بود...
آن روزها، رهبر معظم انقلاب بهکرات، طرفداران نامزدها را به رعایت اخلاق در قبال یکدیگر دعوت کردند که به طریق اولی این اخلاق باید در مواجهه با انقلاب اسلامی که بزرگترین سرمایه ما شیعیان است، نیز رعایت میشد. شک نداریم نظام اسلامی به واسطه سازوکار مردمی و کمنقصی که در برگزاری انتخابات دارد، همیشه دارای پرشورترین انتخاباتها در نوع خود بوده است. شرط لازم این پرشوری، رعایت فضای سالم انتخابات بود؛ البته تا قبل از انتخابات سال 88 کمتر اتفاق افتاده بود که تا این حد فضا مسموم شود.
پیش از این، رهبر انقلاب بارها در برهههای مختلف بر لزوم حفظ این فضا تأکید کرده بودند: «همه بایستی نسبت به این انتخابات احساس تکلیف کنیم؛ هم مسئولان، هم آحاد مردم و هم مجموعههای گوناگون سیاسی و اجتماعی و فعالانی که در کشور هستند. اولا سلامت این انتخاباتها مهم است، که خوشبختانه مسئولان کشور به این توجه دارند، ما هم همیشه تأکید کردهایم و حالا هم هست.
باید از آرای مردم بهطور کامل صیانت بشود. در همین اندازه از لحاظ اهمیت، حفظ سلامت فضای انتخابات، قبل از شروع انتخابات است... بایستی سلامت فضا را حفظ کنید. بعضی فضای انتخابات را خراب می‌کنند؛ تخریبکردن، اهانتکردن و خُردکردن شخصیتهای گوناگون، همه بر خلاف اقتضای سلامت انتخابات است... . همه توجه داشته باشند که تخریب، فضای انتخابات را خراب میکند.
شما از آن کسی که به او علاقهمندید، دفاع کنید؛ هیچ مانعی ندارد؛ اما به آن کسی که رقیب اوست، مطلقا حمله نکنید؛ تخریب نکنید. این تخریب و این حرفزدنها و اهانتکردنها، نه حجیت دارد برای مستمعان، و نه جایز است؛ بهخاطر اینکه فضا را خراب میکند. بنابراین مسأله حفظ سلامت خودِ انتخابات و حفظ سلامت فضای انتخابات، خیلی مهم است.»
با رجوع به روزهای قبل از انتخابات 88 و حتی 84، یادمان میآید موج تخریبهایی را که بر علیه نامزدهای اصولگرا راه انداخته بودند. یادمان نمیرود تشکیکآفرینیهایی را که در قالب کمیته صیانت از آرای ستاد آقایان موسوی و کروبی به راه افتاد و با موجسواری تندروهای مشارکتی و سازمان مجاهدینی در راهبردی تحت عنوان «موج سوم حمایت از خاتمی و موسوی» کم کم به فاز عملیاتی و ضدامنیتی نزدیک شد. آری «تقلب» اسمرمز آشوب بود و اینروزها زمینهچینی اسمرمزی دیگر، برای فتنهای دیگر، در حال برنامهریزی است که قطعا با بصیریتی که مردم در جریان حوادث سال 88 از خود نشان دادند، دامنه حقیرتری خواهد داشت و تیر خلاصی خواهد بود بر پیکره اصلاحات به روش آمریکایی!
و دوباره هشدارهای صریح رهبری
مقام معظم رهبری در روزهای منتهی به انتخابات 88 بارها سیاسیون را به جریانی که در حال شکلگیری بود توجه دادند و ضمن خطاب قرار دادن کسانی که در صدد تشکیک در سلامت انتخابات بودند، فرمودند: «انتخاباتی که قرار است دوسه ماه دیگر برگزار شود را از حالا شروع کردن به خدشه وارد کردن؛ این چه منطقی است؟ چرا بیخود خدشه وارد می‌کنند؟ مردم را متزلزل می‌کنند، تردید ایجاد می‌کنند.»
امروز نیز رهبری هشدارهای مشابهی میدهند. معظمله در دیدار جمعی از طلاب و مردم قم که به مناسبت سالگرد قیام 19 دی برگزار شد، با مطرحکردن نکات بسیار مهمی درباره انتخابات ریاستجمهوری، تعریضی نیز به کسانی وارد کردند که با هدفی خاص دم از «انتخابات آزاد» میزنند: «یکی از هدفها این است که کاری کنند که انتخابات بدون حضور پرشور و همگانی مردم برگزار شود. این را از حالا همه بدانند: آن کسانی که ممکن است از سر دلسوزی، راجع به انتخابات یک توصیههای عمومی بکنند که آقا انتخابات اینجوری باشد، آنجوری نباشد، حواسشان باشد به این مقصود دشمن کمک نکنند؛ مردم را از انتخابات مأیوس نکنند، هی نگویند انتخابات باید آزاد باشد. خب، معلوم است که انتخابات باید آزاد باشد. ما از اول انقلاب تا حالا سیوچندتا انتخابات داشتهایم؛ کدامش آزاد نبوده است؟ در کدام کشور دیگر، انتخابات از آنچه که در ایران میگذرد، آزادتر است؟
کجا صلاحیتها ملاحظه نمیشود، که اینجا روی این مسائل هی تکیه بکنند، هی تکیه بکنند، هی بگویند، هی تکرار کنند و یواشیواش این ذهنیت را، به خیال خودشان، در مردم بهوجود بیاورند که خب، این انتخابات فایدهای ندارد؟ این یکی از خواستههای دشمن است. آن کسانی که در داخل، این حرفها را میزنند، ممکن است غفلت کنند. من میگویم غفلت نکنید، حواستان باشد، کار شما جدول مورد نظر دشمن را پر نکند؛ مقصود او را تکمیل و تتمیم نکند. این یکی از راههای از شور و هیجانانداختنِ انتخابات است.»
انگشت رهبری به کدام سو بود؟
پس از انتشار بیانات رهبری این سؤال مطرح شد که چه گروهها و چه کسانی مخاطب این جملات صریح رهبری بودند؟
کلیدواژه «انتخابات آزاد» از چند ماه قبل به دفعات از سوی طیفهای مختلف جریان اصلاحات، از رادیکالترین سر آن گرفته تا متعادلهای جریان اصلاحات، بهکار رفته بود و چهرههای برجسته این جریانِ شکستخورده در تلاش بودند تا اینگونه القا کنند که که تنها راه برونرفت از وضعیت فعلی، برگزاری «انتخابات آزاد»، آن هم به روشی است که آنان میپسندند!
«رضا پهلوی»، پسر محمدرضای معدوم، از پرچمداران انتخابات آزاد بود. وی میگوید: «برای دستیابی به حکومت صندوق رأی و حاکمیت پایدار مردم بر مردم در ایران، در چارچوب برگزاری انتخابات آزاد، سالم و عادلانه بر اساس معیارهای بینالمللی، از پا نخواهیم نشست... ما باید با خرد جمعی خطر جنگ را از بین ببریم و از دنیا و سازمانهای حقوق بشری دنیا بخواهیم که ما را در انجام خواست برگزاری یک انتخابات آزاد کمک کنند!»
رضا پهلوی البته به فراخور هوش سیاسی مثالزدنیاش (!) خیلی سریع هدف خود از مطرح کردن بحث انتخابات آزاد را لو میدهد و میگوید «گذشتن از سد جمهوری اسلامی» از طریق انتخابات آزاد و با راههایی همچون «نافرمانیهای مدنی همچون اعتصابات سراسری» امکان پذیر است.
همگام با ربع پهلوی، فتنهگران خارجنشین نیز بارها بر طبل انتخابات آزاد کوبیده بودند. طبلی که صدایش البته در داخل نیز شنیده میشد.
برای مثال «سیدمحمد موسوی خوئینیها»، مرد خاکستری اصلاحات، از افرادی است که در شبههافکنی از دوستان خارجنشین خود عقب نماند. و در دیداری که با اعضای «شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران» داشت، با بیان اینکه «اگر انتخابات آزاد در کار باشد، میتوان به آن فکر کرد»، گفته بود: «باید شخصیتهایی مثل آقای مهندس موسوی و جناب آقای کروبی بتوانند در صحنه انتخابات حاضر شوند اما اگر قرار باشد از میان نامزدهای انتخابات و حامیانشان یکی به کرسی ریاستجمهوری برسد و دیگران یا در حبس باشند یا در حصر، این معنای انتخابات آزاد نبوده و قابل قبول نیست.»
سیدمحمد خاتمی رئیسجمهوری دولت اصلاحات نیز دراظهارنظری گفته بود که مطلوب آنها این است که یک «انتخابات آزاد» و واقعا اطمینانبخشی برگزار شود که مردم بتوانند آزادانه انتخاب کنند! وی همچنین مدعی است: «با اینروندی که هست، فقط یک راه وجود دارد: اینکه نظام رویکردش را عوض کند و آن را در انتخابات آزاد و سالم و فراگیر نشان دهد... اگر «انتخابات آزاد» برگزار شود و نقدها هم بشود، مردم انتخاب می‌کنند و مسئولیت انتخاب خود را نیز میپذیرند و اگر انتخابشان درست نبود، هزینه آن را هم میدهند و چهار سال بعد فرد دیگری را انتخاب می‌کنند.»
آیتالله اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، نیز در دیدار اعضای «شورای عمومی انجمن اسلامی دانشکده فنی دانشگاه تهران» میگوید: «برگزاری «انتخابات آزاد»، شفاف و منطبق بر قانون اساسی میتواند بخش بزرگی از مشکلات کشور را حل کرده و علاوهبر افزایش اعتماد مردم و دوستداران نظام، دشمنان خارجی کشور را در بسیاری از زمینهها خلع سلاح و مأیوس کند.»
روزنامهها و رسانههای وابسته به جریان اصلاحطلب نیز همگام با چهرههای خود درصدد شبههافکنی بودهاند. روزنامه اعتماد چند روز قبل در گفتوگویی با «محمدرضا خاتمی»، دبیرکل حزب منحلشده مشارکت، از قول وی درباره حضور یا عدم حضور اصلاحطلبان در انتخابات آینده نوشت: «اصلاحطلبان زمانی میآیند که انتخابات آزاد باشد. هدف، برگزاری انتخابات آزاد است. برگزاری انتخابات آزاد یعنی اعلام عملی تغییر سیاستها و یعنی همه چیز و همه کس در چارچوب قانون.»
مجتبی واحدی (مشاور مهدی کروبی)، غلامحسین کرباسچی (شهردار اسبق و متخلف تهران)، اردشیر امیرارجمند (مشاور میرحسین موسوی) و... نیز دیگر اصلاحطلبانی بودند که همچون انتخابات گذشته ریاستجمهوری توپخانه شبههافکنی را به راه انداختهاند.
رئیسجمهوری که شبیه اصلاحطلبان شد
متأسفانه در ماههای اخیر شاهدیم که بسیاری از رفتارهای رئیسجمهوری محترم به اصلاحطلبان نزدیک شده است! چند نمونه از این چرخش ادبیات رئیسجمهوری در مقابل پدیدههای سیاسی را شاهد بوده ایم که از جمله آنها تغییر نگاه او در برابر دانشگاه آزاد، رابطه با آمریکا و در آخرین مورد هم درخواستهایی درباره بازدید از زندان اوین است که دوران سیاه دوم خرداد و ادبیات وحشتناک اصلاحطلبان را یادآوری کرد.
مطرحکردن «انتخابات آزاد» یکی دیگر از نقطههای اشتراک احمدینژاد 1391 با اصلاحطلبان است. او چند روز قبل از بیانات رهبری گفته بود: «مردم باید با نشاط، رئیسجمهوری را با رأی بالا انتخاب کنند چراکه این مسأله دنیا را دگرگون میکند و دنیا را بههم میزند؛ همه باید به این مسأله توجه داشته باشند که قدرت و رأی مردم تعیینکننده است... انتخابات باید آزاد باشد و هیچکس نباید حتی در ذهنش این باشد که در انتخابات اثر بگذارد یا دخالت بیجا کند و ملت هم اجازه چنین کاری را به کسی نمیدهد و ما هم در همین رابطه در خدمت ملت هستیم. »
بیانات رهبری در19دیماه91
آن کسانی که ممکن است از سر دلسوزی، راجع به انتخابات یک توصیههای عمومی بکنند که آقا انتخابات اینجوری باشد، آنجوری نباشد، حواسشان باشد به این مقصود دشمن کمک نکنند؛ مردم را از انتخابات مأیوس نکنند، هی نگویند انتخابات باید آزاد باشد. خب، معلوم است که انتخابات باید آزاد باشد. ما از اول انقلاب تا حالا سیوچندتا انتخابات داشتهایم؛ کدامش آزاد نبوده است؟ در کدام کشور دیگر، انتخابات از آنچه که در ایران میگذرد، آزادتر است؟
منبع: پنجره
اخبار ویژه
سکوت اصلاحطلبان
پشت پرده و واقعیت سفر پزشکیان به مصر چیست؟
عضو کمیسیون فرهنگی: مصوبهای از شعام درباره حجاب به مجلس نرسیده است؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
