چگونه‌ورزش در آمریکا خشونت و توحش را نهادینه می‌کند

به گزارش 598 به نقل از مشرق- نیکولو برناردو ماکیاولی، فیلسوف مشهور ایتالیایی در سال 1469 میلادی در شهر فلورانس متولد شد. ماکیاولی که با نوشتن کتاب «شهریار» معروف شده، به عنوان فیلسوف سیاسی ضد اخلاق شناخته می‌شود. بخشی از اندرزهای وی به پادشاه، در کتاب شهریار به این شرح است: «داشتن صفات خوب چندان مهم نیست. مهم این است که پادشاه فن تظاهر به‌ داشتن این صفات را خوب بلد باشد.» در میان نظریات ماکیاولی، این نیز وجود دارد که «شهروندان مسلح، بهترین تضمین برای گره زدن منافع قوای مسلح و شهروندان عادی هستند. ارتش‌های ثابت، دشمن نظام‌های جمهوری هستند و بهترین راه مقابله با آنها، مسلح کردن مردم است.»

 آمریکا نه‌تنها در عرصه داخلی بلکه در عرصه خارجی نیز از اندیشه‌های ماکیاولی تاثیر پذیرفته است. در این میان این نظریات بیشتر در قانون اساسی ایالات متحده لحاظ شده است.

ژول بارلو شاعر و فیلسوف سیاسی در قرن هجدهم نوشته که یکی از نقاط قوت جمهوری آمریکا آن است که از هر شهروند یک سرباز و از هر سرباز یک شهروند ساخته است! این جمهوری نه‌تنها به هرکس اجازه می‌دهد که سلاح داشته باشد، بلکه مجبورش می‌کند که صاحب سلاح باشد. بارلو یک جمله جالب دیگر هم دارد: «وظایف یک انسان را فراموش کن، وظایف یک سرباز را بیاموز«.

* خشونت، صنعت سرگرمی در امریکا

امروزه در ورزش جهان خشونت به عنوان بخشی پذیرفته شده در ورزش تلقی می گردد. خشونت صنعت سرگرمی ایالات متحده است که در ورزش نیز ورود پیدا کرده است؛ به طوری که در ورزش هایی مانند هاکی روی یخ، فوتبال آمریکایی و بوکس بخش جدایی ناپذیر آنها به شمار می رود.

زمانی که در بازی حاکی روی یخ، میان بازیکنان دو تیم درگیری اتفاق می افتد، طرفدارانی که در حال بازگشت به خانه هایشان هستند را دوباره در جای خود میخکوب نگه می دارد. حتی زمانی که طرفداران، تیم خود را در حال شکست می بینند، باز هم از ضد و خورد دو بازیکن، هیجان زده شده و خوشحال می شوند. داور بازی نیز این اجازه را به بازیکنان دو تیم می دهد که آزادانه مجادله خود را دنبال کنند. خشونت در ورزش ایالات متحده به سرگرمی تبدیل شده و باعث جذب بینندگان و رونق گردش اقتصادی شده است.

* لذت تمسخر و نابودی حریف!

ورزش دیگری که براستی رنگ و بوی منحصر بفرد آمریکایی دارد و بسیاری از آن به عنوان یک ورزش ناب در این جامعه نام می برند، فوتبال آمریکایی است. برای کسب موفقیت در این ورزش، مجموعه ای از عوامل از جمله ترکیبی از قدرت، سرعت و چابکی ضروری است؛ اما عاملی که بیش از هر چیز دیگری اهمیت دارد، جسارت و شجاعت است.

زمانی که در بازی حریف را با جسارت تمام نقش زمین می کنید یا احساس اینکه حریف به سد محکمی برخورد کرده، در میان جمع احساس قدرت می کنید. البته این تمام ماجرا نیست؛ بلکه در ادامه با تمسخر او، قدرت خود را به حاضران نمایان می سازید. در واقع قدرت ناشی از خشونت در ورزش های امریکایی، "سوپر پاور بودن" را به شهروندانش می آموزد.

امريکايي ها در فيلم ها و تئاتر هاي خود مضاميني از قبيل تاريکي شب، افراد بد يا مردان ابرقدرت را به تصوير مي کشند. تمام اين شخصيت ها داراي ويژگي خاصي هستند و آن هم فراتر بودن از قانون است. اين فرهنگ در مردم امريکا اين تصور را به وجود آورده که این ملت از ديگران مستثني هستند.

* تاثیر ورزش در جنایات امریکایی

فوتبال امریکایی چه از لحاظ یک ورزش و چه از منظر یک صحنه تماشایی، به ما می‌آموزد که در سایه استفاده از قدرت برای سلطه بر دیگران، احساس خوشحالی و شادمانی کنیم. وقتی سربازان امریکایی مردم ویتنام، ژاپن، عراق و افغانستان را به خاک و خون می‌کشیدند و زمانی که شاهد وحشیانه ترین شکنجه ها روی زندانیان بگرام، ابوغریب و گوانتانامو بودیم، این سوالی در اذهان تداعی می شد که چگونه انسان می تواند حتی از حیوانات درنده هم وحشی تر باشد و با بی رحمی تمام این جنایات را رقم زند؟

البته بخشی از پاسخ این سؤال به آموزش‌های نظامی ارتش که به سربازان می‌آموزد تا از دستورات تبعیت کرده و احساسات همدلی و مهربانی را کنار بگذارند، باز می‌گردد. اما بخشی از این پاسخ نیز به چگونگی تبدیل خشونت‌های جسمی به راهبرد بقا در ورزش‌هایی نظیر فوتبال امریکایی و بوکس مربوط می‌شود. فوتبال کودکان آنها را برای تبدیل شدن به سربازان آینده، مهیا می کند چرا که می‌آموزند از جسم خود به عنوان یک اسلحه استفاده کنند. آنها یاد می گیرند ارزش خود را با مقدار نیروی ضربه‌ای که به حریف وارد می‌کنند، محاسبه کنند. در نهایت، بر اساس فلسفه داروین می آموزند که افراد ضعیف‌تر از خود و آسیب دیده را به استهزاء بکشند.

فوتبال آمریکایی تنها یک مثال است چرا که ورزش‌های دیگر نیز می‌توانند به کودکان، ارزشدهی به قدرت را بیاموزند تا از آن برای سلطه بر دیگران بهره ببرند. بدین ترتیب، ورزش‌هایی که این آموزش‌ها را می‌آموزند، به امپراطوری‌های دنیا این امکان را می‌دهند که نسل بعدی نیروهای جنگجو را مهیا سازند.

 * محمود خدائی