به گزارش عقیق، در ابتدای مراسم، حجت الاسلام و المسلمین رشاد، از شاگردان استادِ مجتهد آقا مجتبی تهرانی، ساعت 19:15 به منبر رفت و به سخنرانی پرداخت. همزمان شدن اربعین اباعبدالله الحسین علیه السلام با شام غریبان استاد حال و هوای متفاوتی به مراسم داده بود.
شروع سخنرانی رشاد با ذکر کرامات و فضائل حاج آقا آغاز شد.
الا پیوسته با جانم کجایی .... کجایی صمیم جان کجایی
الا آرش صفت یکسر نهاده .... سر جان بسر پیمان کجایی
تو را یعقوبمش من چشم انتظارم .... الا ای بوی پیراهن کجایی
چه داری از من وجودت .... کجا پنهان شدی ای جان کجایی
در ادامه ، رشاد با بیان تاسف از ماندن خود و پرواز استاد گفت: ایشان واسطه ی خدایی دین برایشان بودند و ایشان به مرگ خویش آگاه بود و در همان روز که از خدا میخواست از دنیا رفت.
وی در مورد ملاقاتش با آیت الله آقا مجتبی تهرانی می گوید: در گوش من گفتند جلسه! جلسه! هراستان به جلسه و خیمه ابا عبدالله علیه السلام باشد.
حجت الاسلام والمسلمین رشاد در ادامه از خاطرات آقا مجتبی با الهی قمشه ای سخن گفتند. وی گفت: آقای قمشه ای در آخرین روز زندگیشان با ایشان خداحافظی کردند و بیان کردند: لا جعل الله آخر العد لزیارتکم.
وی در مورد قدر نشناختن مردم زمان گفت و این که گناه در جامعه آنقدر زیاد شده که یکی یکی علما از بین ما میروند و ما از داشتن نعمت حضورشان بی بهره ایم.
در ادامه ،وی با بیان این نکته که ولایت و توحید در وجو آقا مجتبی متجلی بود، گفت: ایشان وجودشان تجلی ولایت و توحید بود شیخنا استاد چهریشان ما را یاد خدا می انداخت.
حجت الاسلام و المسلمین رشاد در مورد نماز آیت الله تهرانی گفت: نماز وقت ملاقات است ایشان وقتی میخواستند سلام دهند حالات خاص خودشان را داشتند.و این ارتباط عظیم را دارا بودند. ایشان ارتباطشان با معصومین علیهم السلام اجمعین برقرار بود.
وی در ادامه گفت: وجود ایشان نجوای توحید و ولایت بود.
پس از سخنرانی، مداح مجلس، که از شاگردان آقا مجتبی و از پیر غلامان اهل بیت علیهم السلام بود، شروع به روضه خوانی و نوحه سرایی کرد و در پایان مراسم، برای تسلی خاطر به پسران بزرگوار آقا مجتبی، همه حاضرین در مجلس راهی دفتر حاج آقا شدند.