ساده زیستی و دوری از تجمل گرایی آن هم برای عالی ترین مقام یک کشور دور
از ذهن جهانیان است. اما این صفت انسانی را در امام خمینی (س) بخوبی درهمه
امور زندگی وی مشاهده می کنیم. ایشان نه تنها اجازه ندادند تا دیوار
حسینیه جماران گچ کاری شود،بلکه هیچگاه البسه فاخرهم نپوشیدند.
امام ازنظرپوشش ،خود را هم ردیف دیگر معممین قرار می داد و برتری نسبت به ایشان نداشت.در نمونه ی زیرشاهد این امرهستیم:
گاهی که امام برای زیارت یا کار دیگری از خانه خارج شده یا
بازمیگشتند،میفرمودند: آقای فلانی، برای فلان شخص یک عبا بخرید. یعنی
ایشان در خیابان و حرم مواظب بودند که اگر طلبهای وضع خوبی ندارد، فوری
دستور میدادند که برای او عبا بخرید. یک روز شخصی پیش حضرت امام آمده
بود و عبای خود را نشان داد و گفت:عبای من پاره است.امام به دنبال عبای
خود گشت و بعد آن را به او نشان دادند و گفتند: ببین! عبای من هم پاره است.