اباحه گری در کنسرت ها و سکوت مسئولین فرهنگی+عکس

سایت خبری تحلیلی ندای انقلاب در نظر دارد از این به بعد مروری داشته باشد به برخی حواشی غیر اخلاقی که در محیطهای به ظاهر فرهنگی رخ می دهد. مکانهایی نظیر کنسرتهای موسیقی ،تئاترها و سینماها و.... که در اصل قرار است محیطی برای ترویج فرهنگ و آرامش روانی خانواده ها باشد ولی تبدیل به مکانی برای ترویج فرهنگ منحط غرب شده است. در زیر مروری داریم بر برخی حواشی کنسرت احسان خواجه امیری در برج میلاد که چندی پیش برگزار شد.

یکی از عمده ترین مسائلی که در سالهای اخیر مورد بحث محافل اجتماعی و فرهنگی جامعه بوده است مسئله ((تهاجم فرهنگی)) یا به تعبیر حکیمانه مقام معظم رهبری موضوع ((شبیخون فرهنگی)) می باشد که پس از پایان جنگ تحمیلی، به صورت جدی و رسمی ترین آغاز شده و هر ساله از سوی استکبار جهانی میلیاردها دلار هزینه برای اجرای طرح های مرتبط با این مقصود، صرف می گردد.

یکی از مصادیقی که به تازگی رواج پیدا کرده برگزاری کنسرتهایی است که نوع حضور افراد در این محافل ترویج اباحه گری در جامعه است و متاسفانه مسئولین فرهنگی نیز هیچ گونه نظارتی بر این امور ندارند.

صد البته نفس برگزاری کنسرت محل مناقشه نیست آنچه که فعالین عرصه فرهنگ را نگران می نماید حاشیه هایی می باشد که اصل را مورد مناقشه قرار می دهد.

"بی شک بالاترین و والاترین عنصری که در موجودیت هر جامعه دخالت اساسی دارد فرهنگ آن جامعه است. اساسا فرهنگ هر جامعه هویت و موجودیت ان جامعه را تشکیل می دهد. و با انحراف فرهنگ هر چند جامعه در بعد اقتصادی و سیاسی، صنعتی و نظامی قدرتمند و قوی باشد ولی پوچ و میان تهی است.....

استقلال و موجودیت وهر جامعه از استقلال فرهنگ آن نشات می گیرد و ساده اندیشی است که گمان شود با وابستگی فرهنگی، استقلال در ابعاد دیگر یا یکی از آنها امکان پذیر است."

کلمه تهاجم از مصدر هجوم می باشد و هجوم یعنی "حمله ناگهانی"، "یورش" و "تاخت و تاز" این لغت (تهاجم) بر وزن تفاعل و به معنی به یکدیگر حمله ورشدن و به یکدیگر هجوم بردن می باشد و بر این اساس تهاجم هجومی دو طرفه است.

یعنی تلاش دو قوم یا دو ملت برای هجوم به فرهنگ و ارزش های مورد قبول یکدیگر به این مقصود که آثار و نشانه های فرهنگی طرف مقابل از بین رفته یا دگرگون شود. رهبر انقلاب نیز تعریف زیبایی دز این رابطه دارند٬ ایشان فرمودند: ((تهاجم فرهنگی به این معنی است که یک مجموعه سیاسی یا اقتصادی برای اجرای مقاصد خاص خود و اسیر کردن یک ملت به بنیان های فرهنگی آن ملت هجوم می برند. آنها هم چیزهای تازه ای را وارد این کشور و ملت می کند اما به زور و به قصد جایگزین کردن آنها با فرهنگ و باورهای ملی آن ملت که این ((تهاجم فرهنگی)) است.

یکی از آفات بزرگی که ما را تهدید می کند تصور((مرهوم بودن تهاجم است ))در حقیقت آنانی که عدم وجود تهاجم را در جامعه القا می کند عمدا یا سهوا میزان اثر بخشی آنرا بالا برده و به دشمن در جهت رسیدن به اهداف و برنامه ها و مقاصد شومش کمک می کنند. امروزه که سالها از تهاجم همه جانبه غرب علیه جامعه و فرهنگمان می می گذرد و هر از چندی نکات و اسرار تازه ای از این تهاجم افشا می شود دیگر نمی توان با خیالی آسوده از کنار آن گذشت، لذا بسی ساده انگاری است اگر آن را جدی نگیریم و در پی مقابله با آن نباشیم. تهاج، توهم نیست، یک واقعیت انکار نا پذیر و عرصه یک مقابله تمام عیار برای دفاع از حریم پاک فرهنگ و آداب اسلامی این مرز و بوم است که البته در صورتی می توان از این میدان سربلند بیرون آمد که بتوان با درک کامل شرایط ، ابزار و شیوه های بیداری و هشیاری در برابر این تهدید خطرناک را شناسایی کرد.

۱- رایانه وشبکه جهانی اینترنت: با راه اندازی سایت های مبتذل و غیر اخلاقی و تکثیر و توزیع cd های مستهجن.

۲- گسترش شبکه ماهواره ای به گونه ای که طبق نظر کارشناسان و متخصصان امر، حد اکثر تا دو سال دیگر برای دریافت برنامه های ماهواره ای غرب نیاز به دیش و سیستم های گیرنده امواج ماهواره ای نمی باشد.

۵- انواع کفش، لباسهای و مدلهای پوششی که به صورت غیر قانونی به بازارهای مصرف داخلی راه پیدا می کنند تا جایی که خیلی از دختران و پسرانما با تازه ترین مدلهای لباس که از طریف شبکه های ماهواره ای تبلیغ میشود در خیابانها حضور پیدا می کنند.