گستره شرق مديترانه عرصه جنگ
ايران و آمريكاست. سطح نفوذ ايران در اين منطقه همچنان رو به گسترش است.
مركز مطالعات استراتژيك و بين الملل آمريكا در گزارشي تحليلي نوشت: منطقه شرق مديترانه كه به «لوانت» مشهور است، به عرصه جنگ ايران و آمريكا تبديل مي شود.
لوانت نام تاريخي محدوده جغرافيايي و فرهنگي اطلاق شده به نوار ساحلي شرق مديترانه است كه ناحيه اي بين آناتولي و مصر است. امروز اين منطقه شامل كشورهاي لبنان، سوريه، اردن، سرزمين هاي فلسطينيان، اسرائيل، قبرس، استان هاتاي تركيه، مناطقي از شمال غرب عراق و شبه جزيره «سينا» را دربر مي گيرد. لوانت را به عنوان چهارراهي ميان غرب آسيا، شرق مديترانه و شمال آفريقا مي شناسند.
محدوده اين منطقه در قديم به طور دقيق مشخص بود، اما به مرور زمان كاربرد تعريف آن دامنه وسيع تري را شامل شده است.
با اوج گرفتن خيزش هاي مردمي كه از سال 2011 در منطقه شكل گرفت و نيز با عنايت به تغييرات در رهبري برخي كشورها، منازعات سياسي، چند پاره شدن ساختارهاي فاسد حكومتي و امنيتي و همچنين چالش هاي اجتماعي- اقتصادي كه نارضايتي هاي كهنه و مزمن مردمي عامل خلق آنها بود، سطح پويايي در منطقه پيچيده تر شده است.
نقطه كليدي اين منازعه قدرت، مناقشه اسرائيل- فلسطين، سوريه، لبنان، مصر و اردن است.
اين نقاط به طور مشخص از اين جريان جنگ قدرت تاثير گرفته و اين پتانسيل را دارد كه با تاثيرگذاري بر شكل اين مبارزه قدرت، اثرات و پيامدهاي آن را هم دفع نمايد.
مركز مطالعات استراتژيك و بين الملل آمريكا در ادامه گزارش خود نوشت: تكاپوي ايران براي گسترش سطح نفوذ خود در ناحيه لوانت، بعد اصلي رقابت استراتژيك اين كشور با آمريكاست. بعد از گذشت نزديك به 20 سال از تهاجم اسرائيل به لبنان در سال 1982 و پنج سال از جنگ اسرائيل و حزب الله در سال 2006، آمريكا و متحدانش همچنان با اين چالش دست و پنجه نرم مي كنند كه سطح نفوذ ايران در منطقه با بهره گرفتن از يك آوردگاه نيابتي و نامتقارن همچنان رو به گسترش است.
اين گزارش تصريح مي كند: ايران پيوندهاي محكم خود با سوريه و بازيگران غير دولتي در منطقه شامل گروه شيعي «حزب الله» در لبنان و جنبش اسلامگراي فلسطيني «حماس» كه ايران و سوريه هر دو را «محور مقاومت» مي نامند، مستحكم تر كرده است. اين پيوند به سود ايران است. در مقابل، اين آمريكاست كه بايد با خصومت اعراب در قبال مشاركت استراتژيك واشنگتن- تل آويو سر و كله بزند.
در ادامه اين گزارش تصريح شده است: سوريه سال ها چالشي براي تصميم گيرندگان سياي آمريكا بوده است. آمريكا اپوزيسيون سوريه را به رسميت شناخته اما بعيد به نظر مي رسد بتواند به اين زودي ها يك استراتژي منسجم براي سوريه تدوين كند. آمريكا با ايران در سوريه رقابت مي كند اما هر اندازه جنگ در سوريه عميق تر شود، خطر سرايت بي ثباتي به متحدان آمريكا در كشورهاي منطقه نيز بيشتر خواهد شد. ظاهرا بي ثباتي در اين منطقه سالها ادامه خواهد داشت و جنگ داخلي سوريه نيز كشورهاي همجوار نظير اردن را مختل خواهد كرد. آمريكا با هدف رفع اين بي ثباتي ها بايد به همكاري با متحدان خود در شوراي همكاري خليج فارس ادامه دهد.
کیهان
مركز مطالعات استراتژيك و بين الملل آمريكا در گزارشي تحليلي نوشت: منطقه شرق مديترانه كه به «لوانت» مشهور است، به عرصه جنگ ايران و آمريكا تبديل مي شود.
لوانت نام تاريخي محدوده جغرافيايي و فرهنگي اطلاق شده به نوار ساحلي شرق مديترانه است كه ناحيه اي بين آناتولي و مصر است. امروز اين منطقه شامل كشورهاي لبنان، سوريه، اردن، سرزمين هاي فلسطينيان، اسرائيل، قبرس، استان هاتاي تركيه، مناطقي از شمال غرب عراق و شبه جزيره «سينا» را دربر مي گيرد. لوانت را به عنوان چهارراهي ميان غرب آسيا، شرق مديترانه و شمال آفريقا مي شناسند.
محدوده اين منطقه در قديم به طور دقيق مشخص بود، اما به مرور زمان كاربرد تعريف آن دامنه وسيع تري را شامل شده است.
با اوج گرفتن خيزش هاي مردمي كه از سال 2011 در منطقه شكل گرفت و نيز با عنايت به تغييرات در رهبري برخي كشورها، منازعات سياسي، چند پاره شدن ساختارهاي فاسد حكومتي و امنيتي و همچنين چالش هاي اجتماعي- اقتصادي كه نارضايتي هاي كهنه و مزمن مردمي عامل خلق آنها بود، سطح پويايي در منطقه پيچيده تر شده است.
نقطه كليدي اين منازعه قدرت، مناقشه اسرائيل- فلسطين، سوريه، لبنان، مصر و اردن است.
اين نقاط به طور مشخص از اين جريان جنگ قدرت تاثير گرفته و اين پتانسيل را دارد كه با تاثيرگذاري بر شكل اين مبارزه قدرت، اثرات و پيامدهاي آن را هم دفع نمايد.
مركز مطالعات استراتژيك و بين الملل آمريكا در ادامه گزارش خود نوشت: تكاپوي ايران براي گسترش سطح نفوذ خود در ناحيه لوانت، بعد اصلي رقابت استراتژيك اين كشور با آمريكاست. بعد از گذشت نزديك به 20 سال از تهاجم اسرائيل به لبنان در سال 1982 و پنج سال از جنگ اسرائيل و حزب الله در سال 2006، آمريكا و متحدانش همچنان با اين چالش دست و پنجه نرم مي كنند كه سطح نفوذ ايران در منطقه با بهره گرفتن از يك آوردگاه نيابتي و نامتقارن همچنان رو به گسترش است.
اين گزارش تصريح مي كند: ايران پيوندهاي محكم خود با سوريه و بازيگران غير دولتي در منطقه شامل گروه شيعي «حزب الله» در لبنان و جنبش اسلامگراي فلسطيني «حماس» كه ايران و سوريه هر دو را «محور مقاومت» مي نامند، مستحكم تر كرده است. اين پيوند به سود ايران است. در مقابل، اين آمريكاست كه بايد با خصومت اعراب در قبال مشاركت استراتژيك واشنگتن- تل آويو سر و كله بزند.
در ادامه اين گزارش تصريح شده است: سوريه سال ها چالشي براي تصميم گيرندگان سياي آمريكا بوده است. آمريكا اپوزيسيون سوريه را به رسميت شناخته اما بعيد به نظر مي رسد بتواند به اين زودي ها يك استراتژي منسجم براي سوريه تدوين كند. آمريكا با ايران در سوريه رقابت مي كند اما هر اندازه جنگ در سوريه عميق تر شود، خطر سرايت بي ثباتي به متحدان آمريكا در كشورهاي منطقه نيز بيشتر خواهد شد. ظاهرا بي ثباتي در اين منطقه سالها ادامه خواهد داشت و جنگ داخلي سوريه نيز كشورهاي همجوار نظير اردن را مختل خواهد كرد. آمريكا با هدف رفع اين بي ثباتي ها بايد به همكاري با متحدان خود در شوراي همكاري خليج فارس ادامه دهد.
کیهان
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
