تمام شایعات درباره پایان یلدایی جهان

به گزارش 598 به نقل از گروه خواندنی های مشرق، در چند سال اخیر شایعات زیادی در مورد پایان گرفتن دنیا در 21 دسامبر سال 2012 یعنی مصادف با 30 آذر و شب یلدا به گوش می رسد که باعث شده تا در این روزها بسیاری از مردم دنیا دچار استرس های مختلف شوند و همچنین آمارهایی از خودکشی نیز در کشورهای آمریکای جنوبی به خاطر پایان یافتن دنیا بدست آمده است.

از آن جایی که هیچ مبنایی برای حقیقی بودن این حرف ها وجود ندارد نمی تواند آن ها را باور کرد و تنها باید به شکل یک شایعه با آن ها روبرو شد. در مورد نحوه پایان پذیرفتن دنیا نیز شایعات مختلفی به وجود آمده است که در اینجا تمامی شایعاتی که در مورد نحوه پایان یافتن دنیا و سال 2012 وجود دارد می پردازیم:

تقویم مایاها

این تقویم توسط تمدنی پیشرفته به نام مایاها در حدود 250 تا 900 میلادی بوجود آمده است. شواهد مربوط به امپراطوری مایا به قسمتهای جنوبی مکزیک تا گواتمالا و اِل سالوادور می رسد. سال مبدأ در شمارش طویل مایایی در «0.0.0.0.0» آغاز می شود. هر صفر از 0-19 تغییر می کند که هرکدام نشاندهنده ی روزهای مایایی است.

برای مثال اولین روز از شمارش طویل به صورت 0.0.0.0.1 نوشته می شود. این عدد اضافه می شود تا روز 19. با افزوده شدن 1 روز دیگر یعنی 20 روز به صورت زیر نوشته می شود: 0.0.0.1.0 این شمارش تا 0.0.1.0.0 ادامه می یابد(حدود یک سال ) و همینطور تا 0.1.0.0.0 (حدود 20 سال) و 1.0.0.0.0 (حدود 400 سال). از همین رو تاریخ 2.10.12.7.1 در تقویم مایایی نشان دهنده ی تاریخ تقریبی 1012 سال و 7 ماه و 1 روز است. سه ستون نوشته شده توسط مایایی ها: ستون سمت چپ نشاندهنده ی تاریخ 8.5.16.9.9 یا 156 میلادی است.

رسالت مایایی تماما بر این اساس است که هنگامی که شمارش بلند مایایی تمام شود، اتفاق بدی بوقوع خواهد پیوست. متخصصین مایا از هر دو عدد 13 و 20 استفاده می کنند. طبق نظر ایشان پایان این دوره می تواند در 13.0.0.0.0 روی دهد. و این تاریخ برابر با 5126 سال است. این شمارش بلند دوره در 0.0.0.0.0 آغاز شده است که مطابق 11 آگوست 3114 پیش از میلاد می شود. شمارش طویل دوره ی مایاها در 5126 سال بعد از این تاریخ یعنی در 21 دسامبر 2012 به پایان می رسد. این در حالی است که به تازگی کشف هایی در غارهای مختلف دوران مایا شده است که نشان می دهد این تقویم در این نقطه پایان نمی پذیرد و همچنان ادامه دارد.

البته پایان یافتن یک تقویم که حتی در بین محققان نیز اختلاف های در مورد آن وجود دارد نمی تواند دلیلی برای پایان یافتن دنیا باشد. در نتیجه، این قبیل پیش بینی ها نه تنها مبنای علمی ندارد بلکه از خرافات و اعتقادات اسطوره ای اقوام باستانی ریشه گرفته است. توجه مردم جهان به این قبیل خرافات نشان دهنده ی عمق خرافه پرستی و جهل علمی نسبت به یافته های دقیق و جهانی علمی امروز است.

پیش بینی های نوستراداموس

نوستراداموس،* «پیشگوی» یهودی- فرانسوی سده شانزدهم میلادی، نامدارترین «پیشگوی» دوران معاصر است ولی این بدان معنا نیست که او واقعاً پیشگو یا پیشگویی بزرگ بود. در چند سال اخیر صحبت های بسیار زیادی در مورد کتاب های رباعی او به گوش رسیده است که در آن ها به پایان دنیا و از بین رفتن همه چیز اشاره شده است. همچنین برخی از رباعی های آن را می گویند به سال 2012 اشاره می کند و پایان دنیا را در این سال می بیند.

جالب است كه پيشتر گفته مي‌شد بر اساس نظر نوستراداموس پايان جهان در سال 3797 ميلادي رخ خواهد داد؛ حال چگونه اين تاريخ بيش از يكهزار سال طي فقط چند سال اخير عقبتر كشيده شده است خدا مي‌داند! بسياري از دانشمندان به لحاظ سطحي و مبتذل بودن بحث نوستراداموس وارد اين حوزه نشدند، اما برخي نيز با نگاه به وسعت مقبوليت تفكرات وي از سوي عوام الناس، دست به روشنگري‌هايي در مورد او زدند.

 ويل دورانت نويسنده كتب معروف: تاريخ تمدن، لذات فلسفه، تاريخ فلسفه و... در مورد نوشته‌ها و اشعار نوستراداموس معتقد است : چنان ماهرانه در لفاف ابهام پيچيده شده بود كه هر سطر آن مي‌توانست تقريباً بر هر واقعه ‏اي از تاريخ آينده انطباق يابد دورانت در مورد او مي‌نويسد: كتاب نوستراداموس مشتمل بر صدها فقره پيشگويي به زبان فرانسه گنگ و مبهم است و قابل تفسير و تأويل‏‌هاي متفاوت و حتي متعارض. او در اين كتاب به پيشگويي حوادث از نيمه سده شانزدهم تا «پايان جهان» پرداخته كه به ‏زعم او در سال 3797 ميلادي رخ خواهد داد.

شایعات و نظریه های خورشیدی و کهکشانی

یکی از راه هایی که برخی به دنبال اثبات پایان یافتن دنیا در سال 2012 هستند استفاده از کهکشان ها و ستارگان است که در کل می توانند دلایلی منطقی تری باشند اما همین دلایل به ظاهر منطقی نیز با چند برهان ساده از هم فرومی پاشند و توخالی بودن ان ها ثابت می شود.

ابرهای تاریک کهکشان راه شیری وقتی با تلسکوپ‌های مجهز به مادون قرمز مشاهده می‌شوند، به شکل فضاهای کم نوری به چشم می‌آیند که در واقع در اثر تراکم کم ستارگان در یک نقطه به وجود آمده‌اند. از طرف دیگر، در کهکشان راه شیری سیاه چاله عظیمی وجود دارد که ۴میلیون برابر خورشید وزن دارد و در میانه قوس کهکشان جا خوش کرده. فرضیه‌های مرتبط با پایان جهان در سال ۲۰۱۲ از این دو واقعیت نجومی استفاده کرده و واقعیت سومی را هم به آن اضافه کرده اند تا به ادعاهایشان درباره پایان جهان در سال ۲۰۱۲ رسمیت بدهند.

این واقعیت، به نزدیکی خورشید در روز ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ به مرکز کهکشان اشاره دارد و نظریه پردازان پایان جهان، از این سه گزاره منطقی، یک نتیجه غیرمنطقی و غیر علمی ارائه داده اند؛ این که در رور ۲۱ دسامبر خورشید و زمین برای اولین بار هم تراز می‌شوند و زمین از وضعیت کنونی که بعد سوم است به بعد صفر تغییر کرده و سپس به بعد چهارم تغییر می‌کند. در این گذار هم جهان با تغییر بزرگی روبرو می‌شود و سه روز تاریکی جهان را فرا می‌گیرد. ۳ روزی که گفته می‌شود در روزهای ۲۳، ۲۴، ۲۵ دسامبر ۲۰۱۲ یعنی سوم تا پنجم دی ماه ۹۱ خواهد بود.

منجمان و متخصصین این عرصه در رد ادعاهای نظریه پردازان آخرالزمان می‌نویسد که در روز ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ خورشید در جایگاه ۶٫۶ درجه شمالی مرکز کهکشان قرار می‌گیرد و این باعث می‌شود صور فلکی به گونه ای متفاوت روشن شوند. تا جایی که ماه ۱۳ برابر حد معمول و نزدیک تر از همیشه به چشم خواهد آمد. این اتفاق تعبیر اشتباهی را درباره تقارن و همترازی خورشید، زمین و سیاهچاله مرکزی کهکشان راه شیری به وجود آورده و مبنای نظریه پردازی‌های پیشگویان پایان جهان شده است. در حالی که در واقع ستارگان در روز ۲۱ دسامبر دچار تغییر و تحول نمی‌شوند و صرفا فاصله خورشید از محور زمین باعث تغییرات شکلی ستاره‌ها است.

برخورد سیاره ناشناخته با زمین

چند سال پیش، تلسکوپ فضایی هابل تصویری بی‌نظیر از ستاره متغیر ۸۳۸ صورت‌فلکی تکشاخ را در فاصله بیست‌هزار سال‌نوری تهیه کرد که ستاره‌ای از نوع غول‌سرخ را همراه با غبار اطرافش نشان می‌داد؛ اما برخی گفتند این تصویر حاوی شواهدی از یک دنیای موهومی با نام سیاره ایکس و نیبیرو است و در مسیری واقع شده که تا سال ۲۰۱۲ به زمین اصابت خواهد کرد.

اگر جرم یا سیارکی در مسیر برخورد با زمین باشد از سالها قبل مدار آن را می توان محاسبه کرد.و از طرفی جرم این اجرام آنقدر ناچیز است که بر جزر و مد هم بی تاثیر خواهند بود .

نظر قرآن در مورد پایان دنیا

با نگاهی به مجموعه آیات قرآن در می یابیم که قرآن زوال و نیستی جهان کنونی را مترادف با نیستی محض آن نمی داند بلکه آن را در بخشی از یک فرآیند قرارداده که به مفهومی پایانی برای آن متصور نیست. به این معنا که نیستی و زوال دنیا و جهان مادی کنونی برای تبدیل شدن به جهانی نو با شکل و شمایل و ماهیتی دیگر می باشد.

تبدیل جهان مادی به جهانی دیگر نیازمند فروپاشی این دنیای مادی است که قرآن از آن به «یوم تبدل الارض غیرالارض والسموت» تعبیر می کند. آن چه از آیات قرآن و حتی بعضی از سوره های اختصاصی که به مسأله پرداخته است برمی آید، جهان هنگام تبدل از صورتی به صورت دیگر و ایجاد «طرحی نو» دچار حوادث و رخدادهایی می گردد که در قرآن از آن به «اشراط الساعه » تعبیر شده است.

در قرآن کریم به بسیاری از دگرگونی های طبیعی که در آن زمان رخ خواهد داد اشاره شده است مثل : -ظهور دود (گاز) در آسمان -دمیده شدن صور - تاریک شدن خورشید، ماه و ستارگان -شکافتن کرات - زلزله شدید - فروپاشی کوه ها و ....

«وَ یَقُولُونَ مَتَى هَـذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ ، قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُّبِینٌ ، فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِیئَتْ وُجُوهُ الَّذِینَ كَفَرُوا وَقِیلَ هَذَا الَّذِی كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ »( سوره ملک ،آیه 25-27) ؛ «و می گویند: اگر راست می گویید، این وعده کی خواهد بود؟» بگو! «علم [آن] فقط پیش خداست و من صرفا هشدار دهنده ای آشکارم.» و آن گاه که آن[لحظه موعود] را نزدیک بینید، چهره های کسانی که کافر شده اند در هم رود، و گفته شود؛ «این است، همان چیزی که آن را فرا می خواندید!»

« یَسْأَلُكَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَمَا یُدْرِیكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِیبًا »( سوره احزاب ، آیه 63) ؛ «مردم از تو درباره رستاخیز می پرسند، بگو «علم آن فقط نزد خداست» و چه می دانی؟ شاید رستاخیز نزدیک باشد».

خداوند بلند مرتبه به پیامبر عظیم الشأنش که علم نبوی دارد دستور می دهد به مردم بگو من زمان وقوع قیامت را نمی دانم و علم آن نزد خداست و بس که در چنین روزهایی هر کسی به خود جرأت ندهد که وقتی برای قیامت تعیین کند ، چرا که حکمت خداوند متعال ایجاب می کند که زمان قیامت پنهان باشد تا هر کس ظرقیت وجودی خود را نشان دهد اگر بنا بر دانستن زمان قیامت و مشخص بودن آن بود خداوند متعال خود به آن اشاره می کرد .

همانطور که مشاهده می کنید خداوند متعال در قرآن نی به این موضوع اشاره می کند که تنها او ا پایان دنیا با خبر است و حتی پیامبر نیز به این درجه نرسیده است. این در حالی است که این روزها بسیاری از مردم کشور ما نیز در گیر این موضوع شده اند و برخی از دروغ هایی که حتی خود غربی ها نیز آن را باور ندارند باور کرده اند.