حسین شمس در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس در مورد اظهارات اخیر رئیس کمیته فوتسال گفت: او یک مقداری کم لطفی میکند. کاش این آخر کاری، کمی از تقصیرها را گردن میگرفت. حداقل توقع از او همین بود که غرورش را کنار گذاشته و برخی از اشتباهاتش را قبول میکرد. او در صحبتهایش شمس، کشاورز، شمسایی، اصغریمقدم و ... را مقصر دانست، در واقع همه مقصر بودند جز او.
سرمربی سابق تیم ملی فوتسال در مورد انتقاداتی که ترابیان از وی داشته، تاکید کرد: او اشتباهات مرا هم گوشزد کرد که سعی میکنم آنها را برطرف کنم. او معتقد است که من حد وسط ندارم، یا صفر هستم یا 100، خیلیها این را در موردم میگویند، ولی شاید این یک حسن باشد. بد است که زود احساساتی میشوم؟ اینکه آدم احساساتی باشد بهتر است یا اینکه سنگدل و دیکتاتور باشد؟ چه کنم که در مسابقات آسیایی ازبکستان و لحظه اعلام خداحافظی محمد هاشمزاده از تیم ملی، وقتی داستان زندگیاش را میگویم همه گریهشان میگیرد. ظاهرا برانگیختن احساسات بچهها عیب است.
وی ادامه داد: هر چه باشد، من عباس ترابیان را دوست دارم، ما نان و نمک همدیگر را خوردهایم، او راست میگوید ما با هم رفیقیم اما نمیتوانیم با هم کار کنیم. رفاقتمان همیشه به جای خود باقی میماند.