از من خواستند تا برای آنها سخنرانی کنم. من سخنان خود را با این مطلب آغاز کردم که در اصل، کلمه «طبیب»، نام پروردگار است و در روایات و مناجات نیز این نام برای خداوند زیاد آمده است؛ و ادامه دادم که دانش شما جلوه دانش پروردگار است. سپس قضیهای بدین شرح نقل کردم: «مرحوم آیتالله حاج آقا حسین قمی (که قبل از مرحوم آیتالله العظمی بروجردی مرجع تقلید بودند) در بیمارستان بستری شده بود. یکی – دو نفر طبیب و پرستار در طول شب بالای سر ایشان بیدار ماندند. فردا صبح برای نشان دادن اجر و ثواب کار آنها آیتالله قمی گفته بود: من حاضرم ۶۰- ۷۰ سال ثواب عمر خود را با همین ثواب شبی که شما بالای سر مریضی مسلمان به سر بردید، معاوضه کنم.
بعد از جلسه وقتی به سنگر آمدم پس از دقایقی سرپرست آنان (پرستاران و پزشکان) آمد و گفت: «حاج آقا ما بسیار از مجلس شما بهره بردیم و بچهها چنان تشویق شدهاند که همگی خواستار تمدید ماموریت شدهاند.»