با نگاهی بر استراتژی هرم پلکانی اصلاح طلبان برای بازگشت به قدرت:
شرایط امروز اصلاح طلبان در یک پاردوکس سه وضعیتی قرار گرفته است که می تواند ضربات جبران ناپذیری هم به یایگاه اجتماعی روحانی و هم به ساختار اصلاح طلبان در انتخابات دوره دوازدهم ریاست جمهوری در اردیبهشت 96 وارد سازد ./ اصلاح طلبان که امروز با دیدن عملکرد ضعیف دولت حسن روحانی تلاش می کنند تا خود را هم از مدافعان وجود موجود و هم از کرسی هزینه های دولت تدبیر و امید دور سازند ...
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، شرایط امروز اصلاح طلبان در یک پاردوکس سه وضعیتی قرار گرفته است به این معنی که انتخاب هرکدام از سه استراتژی که ذیلا به آن اشاره خواهیم کرد می تواند ضربات جبران ناپذیری هم به یایگاه اجتماعی روحانی و هم به ساختار اصلاح طلبان در انتخابات دوره دوازدهم ریاست جمهوری در اردیبهشت 96 وارد سازد .
* استراتژی اول عبور کامل از روحانی و ورود با یک کاندیدای کاملا اصلاح طلب به صحنه مبارزات انتخاباتی : آرزوی جدایی طلبانه اصلاح طلبان از زندگی انگلی سیاسی آنهم در بدن نیروهایی که شاید در نظر اول سنخیتی نیز نه در فکر و نه در روش با خود احساس می کنند مدت های مدیدی است که تلاش اصلاح طلبان را به خود معطوف کرده است لاکن رفتارهای بر اندازانه یک دهه گذشته باعث شده است تا این جریان نتواند مانند یک جریان درون نظام به فعالیت خود ادامه دهد.
حضور در بدنه سیاسی نظام جمهوری اسلامی ولی با رفتارهای اپوزیسیونی مورد قبول هیچ نظام سیاسی در جهان نخواهد بود و ایشان تا زمانی که از مرز بندی با فتنه گران بر انداز امتناع کنند خوابی است که بقول رهبر معظم انقلاب اسلامی تعبیری نمی توان برای آن بیان کرد.
* استراتژی دوم ادامه همان فعالیت انگلی در بدن جریان اعتدال گرای فعلی است که به آن اشاره کردیم : سال 92 نقطه عطفی برای اصلاح طلبان قلمداد گردید که می توانستند در یک پوست اندازی تاریخی و با رحم اجاره ای دولت حسن روحانی دوباره به صحنه قدرت بازگردند لاکن وجود دو فکر متفاوت در حیطه فکر و عمل که بعضا در استراتژی های سیاست داخلی و سیاست خارجی با هم تضادهایی را هم نشان می دهد که ادامه آن هم در ادامه یا جریان اعتدال را ، در اسارت اصلاح طلبان و سهم خواهی بیشتر در واگذاری مسئولیت های مهم قوه مجریه به آنان قرار خواهد داد که تمام هویت جریانی را که حسن روحانی نیز یکی از محورهای مهم آن تلقی می گردد را مضمحل کرده و تمام پایگاه اجتماعی آنان را ببلعد و یا اینکه اعتدال گرایان در یک حرکت مضاعف جریان راه خود را از اصلاح طلبان جدا ساخته و با هویتی جداگانه پای در مبارزات انتخاباتی بگذارند .
* استراتژی سوم یا استراتژی کاندیدای در سایه یا ضربه گیر خواهد بود: اصلاح طلبان که امروز با دیدن عملکرد ضعیف دولت حسن روحانی تلاش می کنند تا خود را هم از مدافعان وجود موجود و هم از کرسی هزینه های دولت تدبیر و امید دور سازند را به این فکر رسانید که باید با اتخاذ یک روش دو گانه خود را در وضعیت برد – برد قرار دهند.
درست است که دائما اصلاح طلبان اعلام می کنند که قصد عبور از روحانی را ندارند اما شناور بودن در میان کاندیداهای مورد قبول خویش را بهترین استراتژی تشخیص داده اند که اگر روحانی دوباره پیروز میدان باشد تمام موفقیت دولت حسن روحانی را بخود نسبت خواهند داد و در صورت پیروزی کاندیدای ضربه گیر خود بازهم آنان به استمرار حضور خود در قوه مجریه بیشتر ادامه خواهند داد و نکته جالب قضیه اینجاست که انتخابات شوراهای شهر و روستا نیز برگزار خواهد شد و اصلاح طلبان در یک مهندسی معکوس سیاسی و در ادامه ورود مستقلانه و بدون وجود رنگ و بویی از رقیب در کنار خویش تلاش دارند که هرم قدرت را از پایین به بالا آغاز کنند* به این معنی که اگر استراتژی چهارمی را با عنوان استراتژی بازگشت برای اصلاح طلبان تعریف کنیم هرم بازگشت به قدرت به شکل پلکانی به صورت زیر خواهد بود:
.انتخابات شهر و روستا
.انتخابات شهرداران مناطق شهری و روستایی
. انتخابات ریاست جمهوری و ...
خواهیم دید که انتخابات ریاست جمهوری در مرحله سوم بازگشت به قدرت سیاسی برایشان جذابیت خواهد داشت که می تواند در یک بازه زمانی نهایتا همچون دو دهه قبل چشم انداز یکدستی از حضور اصلاح طلبان را تداعی نماید .
در مجموع پارادوکس جریان اصلاحات با در نظر گرفتن مطالب یاد شده در این خواهد بود که: انتخاب استراتژی اول روحانی را در مقابل شان قرار خواهد داد از طرف دیگر اصلاح طلبان همچنان از فقدان و گسست پایگاه و سید آرای مردمی رنج می برند و ورود به استراتژی اول می تواند به حیات سیاسی ایشان خاتمه دهد، از طرف دیگر ورود با کاندیدای مستقل از روحانی در جایی که سنت سیاسی در انتخابات ریاست جمهوری حمله به دولت مستقر و بزرگنمایی معایب و ضعف های آن برای جلب افکار عمومی به سوی گفتمان خود می تواند بازهم آرای ایشان را در میان مردم که اصلاح طلبان را حامیان قطعی دولت حسن روحانی می دانند با معضل مقبولیت شدید مواجه سازد.
انتخاب و اصرار بر ادامه استراتژی دوم هم ایشان را در صف مدافعان و هزینه های حمایت از دولت روحانی قرار خواهد داد و اتخاذ استراتژی سوم می تواند نمایشی باشد از گسست سیاسی در میان اصلاح طلبان. لذا باید منتظر نشست و در زمان تبلیغات انتخاباتی نظاره گر غلبه هر کدام از استراتژی های یاد شده بود.
* رضا احمد زاده
* استراتژی اول عبور کامل از روحانی و ورود با یک کاندیدای کاملا اصلاح طلب به صحنه مبارزات انتخاباتی : آرزوی جدایی طلبانه اصلاح طلبان از زندگی انگلی سیاسی آنهم در بدن نیروهایی که شاید در نظر اول سنخیتی نیز نه در فکر و نه در روش با خود احساس می کنند مدت های مدیدی است که تلاش اصلاح طلبان را به خود معطوف کرده است لاکن رفتارهای بر اندازانه یک دهه گذشته باعث شده است تا این جریان نتواند مانند یک جریان درون نظام به فعالیت خود ادامه دهد.
حضور در بدنه سیاسی نظام جمهوری اسلامی ولی با رفتارهای اپوزیسیونی مورد قبول هیچ نظام سیاسی در جهان نخواهد بود و ایشان تا زمانی که از مرز بندی با فتنه گران بر انداز امتناع کنند خوابی است که بقول رهبر معظم انقلاب اسلامی تعبیری نمی توان برای آن بیان کرد.
* استراتژی دوم ادامه همان فعالیت انگلی در بدن جریان اعتدال گرای فعلی است که به آن اشاره کردیم : سال 92 نقطه عطفی برای اصلاح طلبان قلمداد گردید که می توانستند در یک پوست اندازی تاریخی و با رحم اجاره ای دولت حسن روحانی دوباره به صحنه قدرت بازگردند لاکن وجود دو فکر متفاوت در حیطه فکر و عمل که بعضا در استراتژی های سیاست داخلی و سیاست خارجی با هم تضادهایی را هم نشان می دهد که ادامه آن هم در ادامه یا جریان اعتدال را ، در اسارت اصلاح طلبان و سهم خواهی بیشتر در واگذاری مسئولیت های مهم قوه مجریه به آنان قرار خواهد داد که تمام هویت جریانی را که حسن روحانی نیز یکی از محورهای مهم آن تلقی می گردد را مضمحل کرده و تمام پایگاه اجتماعی آنان را ببلعد و یا اینکه اعتدال گرایان در یک حرکت مضاعف جریان راه خود را از اصلاح طلبان جدا ساخته و با هویتی جداگانه پای در مبارزات انتخاباتی بگذارند .
* استراتژی سوم یا استراتژی کاندیدای در سایه یا ضربه گیر خواهد بود: اصلاح طلبان که امروز با دیدن عملکرد ضعیف دولت حسن روحانی تلاش می کنند تا خود را هم از مدافعان وجود موجود و هم از کرسی هزینه های دولت تدبیر و امید دور سازند را به این فکر رسانید که باید با اتخاذ یک روش دو گانه خود را در وضعیت برد – برد قرار دهند.
درست است که دائما اصلاح طلبان اعلام می کنند که قصد عبور از روحانی را ندارند اما شناور بودن در میان کاندیداهای مورد قبول خویش را بهترین استراتژی تشخیص داده اند که اگر روحانی دوباره پیروز میدان باشد تمام موفقیت دولت حسن روحانی را بخود نسبت خواهند داد و در صورت پیروزی کاندیدای ضربه گیر خود بازهم آنان به استمرار حضور خود در قوه مجریه بیشتر ادامه خواهند داد و نکته جالب قضیه اینجاست که انتخابات شوراهای شهر و روستا نیز برگزار خواهد شد و اصلاح طلبان در یک مهندسی معکوس سیاسی و در ادامه ورود مستقلانه و بدون وجود رنگ و بویی از رقیب در کنار خویش تلاش دارند که هرم قدرت را از پایین به بالا آغاز کنند* به این معنی که اگر استراتژی چهارمی را با عنوان استراتژی بازگشت برای اصلاح طلبان تعریف کنیم هرم بازگشت به قدرت به شکل پلکانی به صورت زیر خواهد بود:
.انتخابات شهر و روستا
.انتخابات شهرداران مناطق شهری و روستایی
. انتخابات ریاست جمهوری و ...
خواهیم دید که انتخابات ریاست جمهوری در مرحله سوم بازگشت به قدرت سیاسی برایشان جذابیت خواهد داشت که می تواند در یک بازه زمانی نهایتا همچون دو دهه قبل چشم انداز یکدستی از حضور اصلاح طلبان را تداعی نماید .
در مجموع پارادوکس جریان اصلاحات با در نظر گرفتن مطالب یاد شده در این خواهد بود که: انتخاب استراتژی اول روحانی را در مقابل شان قرار خواهد داد از طرف دیگر اصلاح طلبان همچنان از فقدان و گسست پایگاه و سید آرای مردمی رنج می برند و ورود به استراتژی اول می تواند به حیات سیاسی ایشان خاتمه دهد، از طرف دیگر ورود با کاندیدای مستقل از روحانی در جایی که سنت سیاسی در انتخابات ریاست جمهوری حمله به دولت مستقر و بزرگنمایی معایب و ضعف های آن برای جلب افکار عمومی به سوی گفتمان خود می تواند بازهم آرای ایشان را در میان مردم که اصلاح طلبان را حامیان قطعی دولت حسن روحانی می دانند با معضل مقبولیت شدید مواجه سازد.
انتخاب و اصرار بر ادامه استراتژی دوم هم ایشان را در صف مدافعان و هزینه های حمایت از دولت روحانی قرار خواهد داد و اتخاذ استراتژی سوم می تواند نمایشی باشد از گسست سیاسی در میان اصلاح طلبان. لذا باید منتظر نشست و در زمان تبلیغات انتخاباتی نظاره گر غلبه هر کدام از استراتژی های یاد شده بود.
* رضا احمد زاده
اخبار ویژه
در گفتگو با خبرنگار جبهه مقاومت مطرح شد:
نغمهای از امید در آسمان سرزمین های اسغالی؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
